ไกลเหลือเกิน กับการก้าวเดินในวันนี้ ข้างกายยังคงไร้เงาคนดี-ดี หรือต้องโดดเดี่ยวอยู่อย่างนี้ตลอดไป *** *** ไกลเกินไป กับการที่ใจจะก้าวผ่านไปในทุกที่ ยังคงเดินเหงาในวันอากาศดี-ดี ยังคงเดินคนเดียวทุกที ไม่รู้ทำไม *** *** ไกลจนอ่อนล้า เหนื่อย...ท้อแท้กับวันเวลาที่เปลี่ยนผัน ฝนตก...แดดออกบ้างเป็นบางวัน แต่ก็ต้องอยู่กับมันเพียงคนเดียว *** *** ไกลจริง-จริง กับทุกสิ่งที่เคยฝัน ได้แต่บอกตัวเองไว้ซักวัน ว่าคงมีใครคนนั้นมาร่วมเดิน
วาโย^_^ 15 มิ.ย. 2548 15:32 น. - ID 77324 
954
2
0
16 มิถุนายน 2548 00:38 น. - comment id 480434
หน้าส่วนตัว
ปล อ บจิตตัวเองวังเวงนัก
หาคนรักสักคนช่วยคนเหงา
โอ้...ว่าแสนเดียวดายในใจเรา
ได้แต่เฝ้าโศกาหายาใจ
ที่รักจ๋า....กรุณาเมตตาด้วย
ได้โปรดช่วยสร้างรักอย่าผลักไส
เป็นคู่สมสร้างเสริมเคียงกันไป
สู่ฝันใฝ่สมหวังนิรันดร์เอย.
ขอให้ใครที่เดียวดาย .. ไผ่
ก็ขอให้พบเสียที รักที่สมหวัง แต่
ถ้ายังไม่พบ ก็ขอให้รักตัวเองให้มาก
ไปก่อนนะคะ
เอาใจช่วยคะ
ไผ่เองคะ
16 มิถุนายน 2548 16:59 น. - comment id 480679
ณุปแบบกวีน่าสนใจครับ ....การอย่าไร้จุดหมาย ย่อมเห็นระยะทางนั้นไกลแสนไกลเสมอ.
16 มิถุนายน 2548 17:00 น. - comment id 480681
รูปแบบกลอนน่าสนใจดีครับ ......การก้าวอย่างไร้จุดหมาย ย่อมเห็นระยะทางไกลแสนไกลเสมอ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
