แอบสะอื้นในสายลมที่มืดมิด ยิ่งดึก ใจยิ่งคิด ให้คนเหงา หลับกันหมดแล้วหรือไร เหลือเพียงเรา มีเพียงความว่างเปล่า กับความสับสนในตัวเอง ต้องการอะไรบอกฉันหน่อย ชีวิต ยังต้องคิด ต้องค้นหาต่อไปอีกใช่ไหม แล้วเวลาของการเดินทางจะสิ้นสุดลงเมื่อไหร่ หยุดพักใจ แล้วหาเพื่อนร่วมทาง เดินด้วยดีไหม จะได้ไม่เปลี่ยวเอกา "ตอบไม่ได้หรอกว่าใช่เธอหรือเปล่า ชีวิตนี้ผ่านร้อนผ่าวหนาว มายาวไกลนัก" เพียงแค่ตอนนี้หัวใจบอกว่าเป็นเธอ ไม่ได้สนว่าจะมีคนอื่นเลิศเลอ ต้องการฉันเพียงไหน บอกได้แค่ว่า เธอน่ะ ดีที่สุดของหัวใจ ไม่เคยหักหลัง ไม่เคยทำร้าย ให้หัวใจโดนรังแก ขอโทษที่เคยทำให้หนักเหนื่อย เพราะความเรื่อยๆ เอาแต่ใจมาเสมอ ขอบคุณต่อท้ายละกัน ที่มอบความรัก จริงใจยามได้พบเจอ เพราะโลกนี้มีเธอ ฉันจึงได้เดินต่อไป..
14 มิถุนายน 2548 07:41 น. - comment id 479647
ดีใจด้วยนะ การที่เรามีคนที่จริงใจกับเรามันก็ดีอยู่แล้ว จึงไม่จำเป็นว่าต้องมีคนที่เลิศเลอมาจากไหน เพราะคนที่เรามีคือคนที่ดีที่สุดสำหรับเรา
14 มิถุนายน 2548 10:10 น. - comment id 479695
ความเหงา.. อยู่ในทุก ๆ การหมุนของเข็มนาฬิกา และแอบอยู่ในทุกช่วงชีวิตขงเรา รอเพียงว่า.. เมื่อไหร่ก็ตามที่เราเผลอ... มันจะปรากฎตัวและเข้าทำลายความรู้สึกเรา
14 มิถุนายน 2548 10:23 น. - comment id 479700
กลอนน่ารักจังคะ มาอยู่เป็นเพื่อนให้หายเหงานะ