เมื่อเขาเลือกเส้นทางใหม่ได้ดีกว่า ก็จงอย่าต่อรองหรือร้องไห้ เขามิรักยังจะสู้อยู่ทำไม ก็จงไปจากกันอย่าหันมอง กลั้นโศกเศร้าเอาไว้หัวใจนี้ พอกันทีคนแบ่งใจให้เป็นสอง เขาจะเห็นเป็นไร้ค่าน้ำตานอง รักร่ำร้องตัดไปให้หมดกรรม เตือนหัวใจเลิกรั้งหวังลมแล้ง เจ็บทิ่มแทงรู้ดีว่ามันน่าขำ เก็บเรื่องราวทุกบทสอนจดจำ คนใจดำไม่ควรรักหรือภักดี
13 มิถุนายน 2548 00:20 น. - comment id 479083
จำตัดใจตัดสะอื้นตอนขื่นขม พอเสียทีความระทมจมกลัดหนอง ต่อไปนี้เลิกสนไม่ทนปอง ให้เป็นตัวสำรองของผู้ใด แต่งได้ดีค่ะ
13 มิถุนายน 2548 01:55 น. - comment id 479086
13 มิถุนายน 2548 10:29 น. - comment id 479173
กลั้นใจนิดเดียว ดีกว่า กลั่นน้ำตาทั้งชาติ ค่ะ
13 มิถุนายน 2548 12:47 น. - comment id 479252
หักใจหักห้ามพยายามเข้า โอ้ตัวเราอย่านั่งเศร้าได้ไหม วันพรุ่งนี้วันหน้าต้องท้าไป แล้วเริ่มใหม่ด้วยใจที่มั่นคง สวัสดี
13 มิถุนายน 2548 16:36 น. - comment id 479388
เมื่อหัวใจที่ปวดร้าว เป็นบทเรียนที่ล้ำค่า เป็นความรู้ครั้งจากลา กลั่นเป็นน้ำตาเมื่อลาไกล ...ความรู้สึกเมื่อครั้งเจ็บร้าว...ยากจะลืมเลือน
13 มิถุนายน 2548 19:43 น. - comment id 479451
กลั้นเอาไว้ความรู้สึก อย่าไปนึกถึงแต่เขา อดีตเป็นเพียงเงา หยุดโศกเศร้าพอกันที
17 มิถุนายน 2548 19:41 น. - comment id 481037
พอเถอะพอก็ดีนะ จะหยุดพังให้แสนนาน พอเถอะพอมันทรมาน ยิ่งแสนนานยิ่งเศร้าใจ ...........