...๐เถาวัลย์พัวพันเกี่ยว เลื้อยเลาะเลี้ยวตามรั้วสาย เลียบไล้แลเรียงราย ฤๅกรีดกรายเพื่อคลุมไพร ....๐สวยแสนกุสุมาลย์ คลี่ละลานระรื่นไหว ยั่วแย้มแต่งแต้มใบ งามละไมละมุนตา ....๐เล็มโลมด้วยร้อยรวง รื่นรมย์ทรวงติดตรึงตรา ยวนเย้าเร้าชีวา เจ้าโสภาช่างพริ้งเพรา ....๐เฉิดฉายแจร่มโฉมตรู แข่งช่อชูชมภูเถา งามใสดูวัยเยาว์ น่าครวญเคล้าด้วยเร้าจินตน์ ....๐ไยแย้มช่างยวนพิศ ดลทั่วทิศวิจิตรศิลป์ ล่อภู่หมู่ภุมริน ให้โบยบินลิ้มกลิ่นนวล ....๐รวยรื่นทุกคืนครา น่าโหยหาด้วยหอมหวล โรยรินกลิ่นรัญจวน ช่างอบอวลจิตเอมปรีดิ์ ....๐เถาถักดุจรักพัน แต่งแต้มสรรด้วยสดสี เรื่อภาประดามี เป็นบ่วงคลี่ร้อยกมล ....๐ยามรักก็รื่นรมย์ เถาชื่นพรมดลพร่างหน เมื่อร้าวก็ร้อนรน คล้ายเพลิงท้นแผดเถากานต์ ....๐ต้องเหงาแลหดหู่ เมื่อพธูเคยคู่หวาน รื่นรสดุจลิ้มตาล ขอร้างลาญแลลาจร ....๐ร้อยเล่ห์สิเน่หา คือมารยาที่พร่าหลอน เคยเอื้อแลอาทร แปรบ่วงร้อนทะลายใย ....๐สำนึกแค่นิทรา ฤๅธรรมาเผยมืดใจ เถาวัลย์ทำหวั่นไหว เคยรื่นไคล้.........แค่ไม้เลื้อย!!?
10 มิถุนายน 2548 22:55 น. - comment id 478299
เถาวัลย์แค่พันเกี่ยว ทั้งร้อยเลี้ยวแค่เคี้ยวคด เหมือนดั่งช่างปรากฎ ความงามงดของหญิงงาม มากมายเสน่หา ในทุกคราช่างหลากหลาม ล้วนภู่อยู่ติดตาม กับไม้งามที่หนามคม แต่งได้ดีมากเลยค่ะ แวะมาชื่นชมในผลงานนะค่ะ
10 มิถุนายน 2548 23:47 น. - comment id 478317
นมัสเต คุณผู้หญิงไร้เงา ..๐หนามแหลมฤๅเล่ห์กล ที่ทิ่มจนแทบจิตวาย มารยาที่เย้าชาย ฤๅเถาพรายจะหมายชนม์ ..๐ช่างเลื้อยแลรัดกานต์ ดุจเถามารที่มืดมน ไล้เวียนและวกวน ช่างพันจนลุจิตลาญฯ กลอนในกระทุ้ บทนี้ๆขาดๆเกินๆเยอะเลยฮับ ไม่กระชับ เพิ่งฝึกกาพย์ยานีนะครับ ช่วงนี้สนุกกับกาพย์ ขอบคุณนะครับที่แวะเวียนมาทักทาย
11 มิถุนายน 2548 04:44 น. - comment id 478332
๐ เว้าวอนเหมือนอ่อนใจ จากอาลัยอันลุกลาม กำซาบแห่งวาบหวาม เหมือนดั่งทรามจนทรุดโทรม ๐ ความหมายดั่งกลายหมด พากำสรดให้หลั่งโลม ห้วงใจดั่งไฟโหม ให้ทราบโซมความสูญเสีย ๐ คิดหนึ่งเคยซึ้งหนอ เคยอยู่รอเคยคลอเคลีย กลับซ่อนเหมือนผ่อนเพลีย เหมือนละเหี่ยจาก โหยหา ๐ ผ่านวัน..ฤๅ...ผันวาร อันเคยหวานให้เลือนลา เขาแปร..หรือ...แค่ปรา- การ...อันข้านั้นคว้ากัน
11 มิถุนายน 2548 10:28 น. - comment id 478364
ไม้หลักปักหัวใจ ไม้เลื้อยไหนสิเสาะหา พันยอดทอดใบมา บ่เอนอ่อนและซ่อนใบ หนึ่งนี้คือหลักนั้น จึงเกี่ยวพันกันร่ำไป เหมาะแจ้งแสดงไว้ เพีงหลักนี้ที่ทอดเอน ว้า! ไม่มีเวลาเสียแล้ว งานเยอะมากรุงรัง งานรุงรังแต่หัวใจไม่รุงรังค่ะ ชอบมาก ถูกใจประเด็นนี้ ไม่ว่าไม้หลักหรือไม้เลื้อย จะทอดยอดช่อใบ ออกดอกสะพรั่งสวย แค่ในช่วงที่เหมาะสม ทั้ง สองสิ่งเสมอ คารวะ หนึ่ง หยดเลือด ค่ะ
11 มิถุนายน 2548 10:45 น. - comment id 478369
แวะมาอ่าน..ผ่านมาทักทายครับ
11 มิถุนายน 2548 10:51 น. - comment id 478371
แก้ คำผิดค่ะ เพียงหลักนี้ที่ทอดเอน
11 มิถุนายน 2548 12:58 น. - comment id 478437
.. ยามที่คนเราได้รักก็ได้ยิ้ม แต่ยามที่เสื่อมรักก็เสี่ยมยิ้มเช่นกัน ผมคิดว่าคนเรานั้นมีรักทุกคน
11 มิถุนายน 2548 21:43 น. - comment id 478603
นมัสเต ครับ ท่านสดายุ ..๐ผ่านวัน...บ่..ผันคืน จากเคยชื่นต้องเจ็บลาม หวานผ่องแปรแผ่วหวาม แลทรวงทรามจะโทรมลง ..๐เถาเลื่อมที่เลื้อยพัน คล้ายโรมรันให้ไหลหลง ก่ายเกยจนเกินปลง ฤๅไคล้รงค์เพียงเลื่อมเงาฯ เถากุหลาบสวยมั้ยครับ อิอิ
11 มิถุนายน 2548 21:45 น. - comment id 478604
นมัสเต ครับเพื่อนเก่า ...๐ยอดพลิ้วด้วยพลิ้วอ่อน เถาแทรกซอนบ่ซ่อนหมาย เลาะเลี้ยวแลเกี่ยวกาย ด้วยเถาพรายลุพันไพร ..๐โลมไล้พันไม้หลัก แผ่เถาถักแลทอดใย ตรึงรัดหมายมัดใจ จึ่งหวั่นไหวกับไม้เลื้อยฯ ที่ใดมีรักที่นั่น มีรัก ง่ายๆเนอะ แต่ทำได้มั้ยครับ!??
11 มิถุนายน 2548 21:48 น. - comment id 478605
ขอบคุณครับ คุณ บินเดี่ยวหมื่นลี้ ยินดียิ่งครับที่เข้ามาทักทายกัน นมัสเต ครับ คุณดอกข้าว ทุกคนมีรักแล้วแต่ว่า จะรักใคร หรือ มีใครรักเท่านั้นเอง
12 มิถุนายน 2548 11:34 น. - comment id 478729
พันไม้เลื้อย เลื้อยไปเรื่อย สุดท้ายก็จบลงที่เดิม...
12 มิถุนายน 2548 18:53 น. - comment id 478910
ได้อ่านกาพย์งามอีกแล้วค่ะ ........................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
12 มิถุนายน 2548 23:18 น. - comment id 479050
ขอมอบบทนี้ให้....ลมเอย ความทรงจำ ...๐ขับขานแสนล้านคำ ความทรงจำเกินจดจาร ติดตาแลตรึงกานต์ แม้นเนิ่นนานยังแนบทรวง ...๐สายลมที่ลอยลา จักพัดพาคลายพิษลวง ถึงคราวโลมร้าวดวง กลับสู่ห้วงแห่งนิทรา ...๐เกษมแลเอมหวาน ขอสุขซ่านแลตรึงตรา ให้สะคราญทุกคืนครา ขอเรื่อภาดลเปรมเยือน ....๐รำลึกแลตรึกจิต งามมิ่งมิตรเกินบิดเบือน พร่างพราวหมู่ดาวเดือน บ่ลบเลือนตามรอยกาลฯ จากนี้.....สายลมจะจางหาย แลจางหาย......ตามรอยกาล...แต่ \"ความทรงจำ\" จะคงอยู่ นิรันดร์ ...นมัสเต...
13 มิถุนายน 2548 04:28 น. - comment id 479089
เพียงไม้เลื้อย ๐ พันธุ์ไม้คือไหวอ่อน เลาะเลื้อยกรเกาะเกี่ยวพัก ทอดยอดกอดกรายถัก ดำรงรักษ์ตามครรลอง ๐ ผลิดอกดวงลดา ใช่มายาฤๅเล่ห์ผอง คือชื่นรมย์รื่นครอง พันผูกปองพักพิงกานต์ ๐ หวังหวานหวามประโลม ละลานโฉมชื่นสมาน อิงแอบแนบดวงมาน ร้อยรัดปราณปรนสายใย ๐ ฉายเฉิดเจิดจำรัส ด้วยประพัทธ์พิสมัย พริ้งพักตร์เพียงเพลินนัย เคียงคู่ไคล้ใคร่คู่เคียง ๐ รวยรินร่ำกลิ่นชื่น ระเริงรื่นไล้โลมเลี้ยง ด้วยแสนสราญเพียง ขอภักดิ์เพี้ยงเพริดกมล ๐ เถาถักคือรักแท้ ไม่ผันแปรฤๅหวังผล เพียรผลิช่อชวนยล ด้วยต้องมนต์ดลหทัย ๐ รัดร้อยสร้อยสวาท พันเกี่ยวพาดกลับผลักไส ลิดรอนตัดกิ่งใบ ขานขับไล่เลาะรานรงค์ ๐ กระชากลากริดกิ่ง เผาผลาญทิ้งเหลือเพียงผง แม้เถ้าธุลีคง ยังปลิดปลงปัดเยื่อใย ๐ รอคอยละห้อยหา เคยเคียงมาเลือนไฉน เวียนเว้าวอนอ้อนใด ฤๅมีใครเคยยลยิน ๐ สำนึกตรองตรึกตรม รอยระทมทวนถวิล คงค่าน้อยเพียงดิน ประนามสิ้น.เพียงไม้เลื้อย!!?
13 มิถุนายน 2548 05:32 น. - comment id 479093
ฤๅสายลมเลือนสัญญา? ๐ ทวงถามถ้อยสัญญา จะคืนมาไม่ลาลับ ไยทวนคืนคำกลับ ต้องมอดดับฤๅดลหวน ๐ สายลมอย่าลอยเลย วอนรำเพยพายพัดอวล ทกข์ท่วมทับทนทวน ฝืนรื่นรวนรอรอยกานต์ ๐ ผ่านวันไม่ผันแปร ยังแน่วแน่เคยเคียงขาน เพียงเอ่ยให้คืนวาร อย่าริดรานเร่งร้างไกล ๐ ร้อยเรียงเพียงล้านคำ ฤๅเทียบจำจนขึ้นใจ คือปราณคือความใน กลางหทัยเพียงผู้เดียวฯ
13 มิถุนายน 2548 12:31 น. - comment id 479238
13 มิถุนายน 2548 23:32 น. - comment id 479570
~สลายตามกาล ..๐เรืองเรื่อสุรีย์สาย แผ่เพลิงพราย ณ ผืนผา รังรองดั่งทองทา ช่างเจิดจ้าบ่ล้าแรง ..๐งามทิวด้วยริ้วเลื่อม พลิ้วกระเพื่อมพะพร่างแสง สายเส้นช่างสำแดง ฤๅหมายแปลงจะแปรพง ..๐กิ่งไม้สั่นส่ายไหว ดลทั่วไพรตามประสงค์ เหลื่อมเกยก็เผยรงค์ เพียงอวดองค์แผ่อิทธี ..๐เลยกาลแลผ่านวัน นวลบุหลันเปล่งรุจี อาทิตย์ก็ปลิดศรี แสงริบหรี่แลโรยลา ..๐เกินทานสะคราญดวง จึ่งลับล่วงสู่ห้วงผา มอดศรีปลงชีวา ตาวันล้าเกินโรมรัน คุณ ลมเอย ครับ ใครเลยจะหาญกล้า ท้ากาล แม้นตาวันเอง ก็มิอาจฉายแสงได้ตลอดเวลา สรรพสิ่งล้วนเป็นไปตามกรรม อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา จงละนิวรณ์ ขอแสงธรรมนำทาง ........ นมัสเต
14 มิถุนายน 2548 04:41 น. - comment id 479623
ยามเมื่อเธอรักผมผมรักหมดใจ ยามเมื่อเธอไม่รักผมแล้ว ผมยังรักหมดใจ รักก็คือรัก เธอเป็นคนดีของผมเสมอไม่ว่าเมื่อวาน วันนี้ หรือพรุ่งนี้
14 มิถุนายน 2548 08:53 น. - comment id 479660
ไม้เลื้อยจงเจริญ!!!!! ไม่มีไม้เลื้อย สวนจะสวยได้อย่างไร ไม้หลักก็ไร้ความหมาย .... เดี่ยวอีกหน่อยไม้หลักไร้ความหมาย แล้วจะรู้
14 มิถุนายน 2548 13:59 น. - comment id 479836
สวัสดีครับ คุณ Asila ดีใจมากมายที่เห็นคุณเติบโตขึ้นเยอะเลย ผมเองก็เข้าใจเจตนาที่ดีของคุณ อย่างถ่องแท้ และได้แต่หวังว่า คุณจะละนิวรณ์ ได้สักวันนึง นมัสเต ครับ ลป...รักก็คือรัก มั่นคงในรัก แต่ต้องมีขอบเขตแห่งรัก
14 มิถุนายน 2548 15:50 น. - comment id 479879
ส่วนคุณ เพื่อนเก่า ป๋มงอนคุณอยู่นะ คิกๆๆ เด๋วระวังเหอะ จอมอสูรจะสาปให้ .... อะไรดีน้า อิอิอิ ล้อเล่นนะครับ คิดฮอดซำเหมอนะครับ