ฟ้าเปรียบเป็น เช่นตัวเจ้า ดังเขาบอก โอ้แม่ดอก แก้วผกา พาใจหาย เจ้าอยู่สูง เทียมภูผา ยอดยาใจ พี่คงไม่ กล้าปีนป่าย ไปหาเธอ อันตัวพี่ นี้เขาเทียบ เปรียบเป็นหิน อยู่บนพื้น บนแผ่นดิน ถิ่นเสนอ อยู่อย่างไร้ ซึ่งหญิงรัก ยากพบเจอ อยากมีเธอ มานอนกอด เคียงคู่กัน
รัตนินยา 8 มิ.ย. 2548 01:16 น. - ID 77031 
1170
4
0
8 มิถุนายน 2548 07:42 น. - comment id 476804
ชอบเธอ
8 มิถุนายน 2548 11:27 น. - comment id 476906
มาดมั่นถึงขนาดนี้ ไม่รักก็แปลกไปหละ
8 มิถุนายน 2548 12:15 น. - comment id 476934
เฮ้อ..แค่คิดก็สิ้นทางแล้ว ฦ
8 มิถุนายน 2548 14:53 น. - comment id 477012
เฮ้อ...เศร้า
8 มิถุนายน 2548 21:39 น. - comment id 477187
อันตัวเราไม่อยู่สูงอย่างฝูงหงส์ เป็นแค่กาในป่าดงคงเท่านั้น แถมอาจเตี้ยติดดินถิ่นเยือนกัน เลยบอกเธอจงเชื่อมั่นฟันฝ่าไปกลอนน่ารักดีค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
