ดึกแล้วเพิ่งกลับบ้าน กลับมานอนมองจันทร์สีหม่น กลับมาคิดเรื่องราวที่วกวน ความรู้สึกสับสนไม่ยอมหลับตา ดึกแล้วยังนั่งนับลมหายใจ คนอยู่ใกล้จะรู้อะไรไหมว่า ขณะเดียวกันที่เธอมีฉันใจสายตา แต่ฉันกลับไม่เคยมีค่าในหัวใจ อยากเป็นคนสำคัญของเธอ แต่สิ่งที่เจอสำหรับเธอฉันแทบไม่มีความหมาย เมื่อไหร่กันคน-คนนั้นในหัวใจ ไม่อยากเป็นใครที่เธอเก็บไว้แค่ในสายตา หุหุหุหุ เส้าจางเยย เนอะ น่าสงสาร อิอิ
8 มิถุนายน 2548 00:13 น. - comment id 476787
ดึกแล้วยังนอนไม่หลับ รอคนตอบกลับกับกลอนบทนี้ จึงมาห่วงใยแถมให้ทุกที กับใจที่มีดวงนี้ดวงเดิม กลอนน่ารักดีค่ะ
8 มิถุนายน 2548 15:59 น. - comment id 477046
หลับซะเถอะค่ะ เผื่อคืนนี้อาจฝันดี
8 มิถุนายน 2548 20:55 น. - comment id 477164
ซึ้งจัง บอกหมดเลย