ความเจ็บช้ำที่มีไม่เคยหาย ยังฝั่งใจหยั่งลึกซึมทั่วร่าง แด่ความรักที่มีต้องล้มล้าง เป็นสองทางห่างจิตคิดต่างใจ พรรณนาความเศร้าเหงาละทม ความขืนข่มข่มขืนหมื่นหวงไห้ น้ำตาไหลรินรดอยู่ภายใน มิให้ใครเห็นความอ่อนแอเรา
5 มิถุนายน 2548 11:42 น. - comment id 475291
เข็มแขงจังเลย
5 มิถุนายน 2548 12:32 น. - comment id 475304
ความเจ็บช้ำที่มีมิห่างหาย ยังฝังกายเต็มจิตไม่คิดห่าง ด้วยรักแยกแตกจิตเป็นสองทาง รักล้มล้างแยกร่างเพราะต่างใจ เก็บความช้ำละทมความขมขื่น เสียงสะอื้นน้ำตาอย่าหวลไห้ ความอ่อนแอซ่อนเก็บอยู่ภายใน ไม่อยากให้ใครเห็นความอ่อนแอ บางทีการที่เราแสดงความอ่อนแอออกมาบ้างก็ทำให้เราสบายใจและไม่เจ็บปวดกับความทุกข์มากนะคะ.....
5 มิถุนายน 2548 22:53 น. - comment id 475488
เก็บความรักเธอเอาไว้ เก็บหัวใจไว้ตรงนั้น เก็บเรื่องราวความผูกพัน เก็บความฝันของฉันและของเธอ ความทรงจำที่ดีในว่าเก่า ความรักดำที่เธอได้พลั้งเผลอ ความปราณีนํ้าตาร้นนะเออ อย่าพบเจอทั้งชาติหน้าและต่อไป เรื่องราวทุกอย่างล้วนเป็นอดีต ถ้าเรื่องไหนไม่ดีก็ลืมๆๆๆไปซะ
6 มิถุนายน 2548 13:13 น. - comment id 475739
....@...ระบาย...มันออกมาก้อได้...การที่เราร้องไห้ไม่ใช่...เราอ่อนแอ...อย่าปล่อยให้มันท่วมอยู่ในใจ...มันอึดอัดนะ......ร้อง.. อย่าร้อง...ร้อง...นิ่งดีแล้วเราต้องยิ้ม...ทางยังอีกไกล...เราต้องก้าวต่อไปอย่างเข้มแข็งนะ..เป็นกำลังใจให้นะค่ะ....@
6 มิถุนายน 2548 17:43 น. - comment id 475894
ยิ่งรู้ว่าเจ็บพี่เจ็บกว่า..!! ยิ่งรู้ว่าห่วงหาพี่อ่อนไหว..!! ยิ่งรู้ว่ารักพี่แถบขาดใจ..!! ยิ่งรู้ว่าห่วงใย..พี่ขอเจ็บแทน..!! ขอโทษนะคับ...!!