นุชนาฏ... พี่มิอาจให้อกอุ่นละมุนปลอบ... ด้วยสัมพันธ์ที่ผันหายเป็นข่ายรอบ... ดั่งกรงกรอบศีลธรรมจองจำใจ... มิอาจเอื้อนเอ่ยคำย้ำความว่า... โอ้ดวงหน้าเคยบูชิตพิสมัย พี่แสนห่วงจนทรวงหวั่นปั่นป่วนนัย... ถึงความทุกข์ที่รุกในหทัยเธอ... มิอาจอ้างคำที่พี่เคยอ้าง... ทั้งที่แสนห่วงนางมิร้างเสมอ... แต่ใจเจียมด้วยกายร้างสิ้นทางเพ้อ... น้ำตาเอ่อจากฝั่งใจไหลท้นทรวง... คราที่,พี่เคยท้อ... มีเธอต่อพลังให้ด้วยใจห่วง... ยื่นไมตรีวลีเอ่ยไม่เคยลวง... ให้แดดวงได้ดื่มด่ำฉ่ำชื่นใจ... ยังจำจิตชิดเตือนไม่เลือนดอก... แต่ข่ายขอบคุณธรรมเกินกล้ำได้... ตัวพี่เปื้อนเลือนความดีมิเป็นไร... ขอเพียงอย่ามีใครมาว่าเธอ... ดูซิ,ที่สวรรค์... ผลิผ่องพรรณเพ็ญแขแผ่เสมอ... กระจ่างใสละไมงามดั่งละเมอ... ดุจดวงใจที่รักเธอเสมอมา... แม้มิอาจเก็บดาวไปรายรอบ... มิอาจกอบมอบความปรารถนา... มิอาจคลายยามเธอท้อทรมาน์... มิอาจเช็ดน้ำตาเหมือนว่าเคย... แต่ความดีบรรดามีของนาฏนุช... จะพิสุทธิ์สวยสว่างกระจ่างเสมอ... ส่องทางงามท่ามฝันร้ายที่ได้เจอ... ธรรมจะคุ้มครองเธอคนแสนดี... ลืมเสียเถิด... สิ่งใดเกิดเข้าครองให้หมองศรี... หนึ่งคนรักร้อยคนชังนะคนดี... ต่อแต่นี้อย่ารำพึงถึงเรื่องนั้น... นุชนาฏ... แม้มิอาจให้อกอุ่นละมุนฝัน... แต่หวังวาดปรารถนาเป็นนิรันดร์... สลักมั่น ความดีนุช-สุดจะลืม... แด่เธอ...ด้วยใจรัก พระอังคารที่ ๓๑ พฤษภาค์ ๔๘
แทนคุณแทนไท 31 พ.ค. 2548 11:00 น. - ID 76698 
1553
22
0
31 พฤษภาคม 2548 11:14 น. - comment id 473193
แต่ความดีบรรดามีของนาฏนุช... จะพิสุทธิ์สวยสว่างกระจ่างเสมอ... ส่องทางงามท่ามฝันร้ายที่ได้เจอ... ธรรมจะคุ้มครองเธอคนแสนดี..... ยิ้มให้กับบทนี้ค่ะ .. เธอคงสุขใจมากเป็นแน่ .. กับความจริงใจเช่นนี้ ..
31 พฤษภาคม 2548 11:22 น. - comment id 473196
อืม.....เป็นธารน้ำใจที่อบอุ่นดีคะคุณแทนคุณแทนไท ความห่วงใย ความรู้สึกที่ดี...ดี มานมีค่าที่จะประทับตาตรึงไปในใจเรา ตราบนานเท่านานค่ะ....อิอิ * ไม่ทราบแวะอ่านเรื่องสั้นของวลีฝันยังค่ะ ติชมกันได้คะ
31 พฤษภาคม 2548 12:49 น. - comment id 473267
หลังบวชยิ่งดูราวอยากเบียดสาว ให้หนาวคลายนะแทน..อิอิ
31 พฤษภาคม 2548 14:11 น. - comment id 473337
ธารสายนี้น่าลงอาบจังเลย
31 พฤษภาคม 2548 17:23 น. - comment id 473400
ตอนเขียนจบก็ยิ้มเช่นกันครับคุณกีกี้...ทั้งผ่อนพัก และนึกขอบคุณมิตรภาพบางหัวใจที่ทนนั่งอ่านนานสองนาน... ขอให้คุณมีแต่ความสุขนะครับ ใจผมเชื่อว่าคุณจะมีแต่วันเช่นนั้น จากใจ
31 พฤษภาคม 2548 17:25 น. - comment id 473401
คุณวลีฝันครับ เป็นเช่นที่คุณว่าจริงๆกระมังครับ เพราะอย่างน้อยความรู้สึกดีดีเกิดที่เนื้อใจยามได้ระลึกนึกถึงความปรารถนาดีดีๆถึงบางดวงใจที่แสนภาคภูมิในวาสนาที่เคย.... ขอให้คุณมีแต่วันที่งดงามครับ แวะไปอ่านเรื่องสั้นมาแล้วครับ กำลังลุ้นตอนต่อไป....
31 พฤษภาคม 2548 17:27 น. - comment id 473402
31 พฤษภาคม 2548 17:29 น. - comment id 473404
คุณผลิใบครับ หวังว่าจะเป็นธารใจที่ชะโลมหัวใจเธอให้มีพลังและมีแต่วันที่ดีดีเช่นกันครับ ขอบคุณในไมตรีที่มาเยือนเสมอๆ
31 พฤษภาคม 2548 18:26 น. - comment id 473425
งานอ่อนโยน และละมุนละไม อยากเก็บไว้ใกล้ใจ แต่มิใช่ เธอ คนที่คุณคร่ำครวญ งานงามจริงๆ ค่ะคุณแทน ชื่นชมจากใจ สวัสดีค่ะ
1 มิถุนายน 2548 00:15 น. - comment id 473519
อ่านแล้วอุ่นอกอุ่นใจ ละเมียดละมัย จิตใจอ่อนโยน เพราะมากค่ะ
1 มิถุนายน 2548 01:13 น. - comment id 473538
ธารน้ำใจมากมายจากผู้อ่าน แต่หากธารน้ำใจจากผู้เขียนมากยิ่งกว่า และเฉกเช่นเดียวกับความรักที่ผู้เขียนมี สวัสดีครับมิ่งมิตร หายไปนานคงจะสบายดีอยู่นะครับ
1 มิถุนายน 2548 11:24 น. - comment id 473657
ป่านนี้เขาคงรู้แล้วสินะ....ซึ้งออก!
1 มิถุนายน 2548 12:57 น. - comment id 473709
พี่กอกกครับ คนที่เขียนความในหัวใจนี้ สถิตที่ทุกห้องสี่มิมีเปลี่ยน ให้ทั้งสุขทุกข์เร้าเคล้าบทเรียน ได้แต่เขียนกลอนปลอบแทนขอบคุณ... ขอบคุณทุกคำชื่นชมให้ได้มีรอยยิ้ม ทุกครั้งที่มาอบอุ่นนักครับ...มีแต่ความสุขมากๆนะครับ
1 มิถุนายน 2548 12:59 น. - comment id 473712
น้องมัดหมี่... ดีใจครับที่น้องมา ทุกคำที่ฝากไว้แต่แต่ซาบซึ้งและนึกขอบคุณเสมอๆครับ มีแต่วันที่สวยงามนะครับ
1 มิถุนายน 2548 13:00 น. - comment id 473715
ยังคงสบายดีครับคุณลำน้ำน่าน...ขอบคุณไมตรีเสมอๆ
1 มิถุนายน 2548 13:02 น. - comment id 473719
คุณพรระวีครับ...แม้เธอจะไม่ได้อ่าน แต่เชื่อครับว่าปรารถนาที่มีนั้น เธอทราบแน่แก่ใจ...ขิบคุณครับ
1 มิถุนายน 2548 15:51 น. - comment id 473785
....แงๆๆได้ข่าวร้าย...ชบาตาย แก้วนีดาให้ใจหายนึกเสียดาย พี่แทนปล่อยให้ชบาตายได้งายยย สงสารชบา..แต่เขาไปสบายแล้วเอย....
1 มิถุนายน 2548 16:02 น. - comment id 473791
แวะมาอ่าน...บินผ่านมาทักทายครับผม...
1 มิถุนายน 2548 19:20 น. - comment id 473835
โรแมนติก อีกแล้ว ครูใหญ่แต่งไม่เป็นสอนมั่งดิ
6 มิถุนายน 2548 12:59 น. - comment id 475731
แต่งให้ใครกันหนอ นาฎนุชที่พี่พ้อจนใจเพ้อ น่าอิจฉาเขาจริงนะเออ แต่ก็หลงคำเพ้อจนยิ้มละไม อยากเป็นหนึ่งนาฎนุชนั้นเหลือแสน อยากก้าวผ่านแดนด้วยสดใส ทางสว่างด้วยความดีแห่งจิตใจ มิมีใครมาขวางกั้นทางฝันเรา ** ** ** เพราะเหลือเกินค่ะ **
8 มิถุนายน 2548 09:59 น. - comment id 476841
คุณแก้วนิดาครับ... ขอบคุณที่แวะมาครับ... ร้องไห้ยังกะเด็กๆ..ใช่ครับชบาจาดไปแล้ว เฮ้อ...
8 มิถุนายน 2548 10:02 น. - comment id 476843
คุณบินเดี๋ยวครับ.... ขอบคุณที่แวะมาครับ
8 มิถุนายน 2548 10:05 น. - comment id 476845
คุณครูใหญ่โรงเรียนเล็ก... คิดว่าโรแมนตกรึครับ ขอบคุณนะครับที่แวะมา แต่สอนนั้นคิดว่าคุณแซวกันเล่นใช่ไม๊ครับ
8 มิถุนายน 2548 10:06 น. - comment id 476846
น้องจุ๋มครับ.... ขอบคุณที่แวะมาครับ ทางนั้นฝนคงจะเริ่มตก รักษาตัวนะสาวน้อย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
