มือพุ้ยน้ำไขว่คว้าทั้งตาบอด ไร้ทางรอดเวียนว่ายในความหลง แต่ละวันจมคลื่นซัดขึ้นลง และยังคงเคว้งคว้างอยู่อย่างนั้น เกาะเรือรั่วหลงทางฝ่ากลางฝน ไร้เครื่องยนต์หางเสือช่วยเอื้อฝัน พลิกคว่ำหงายตายซากเพราะรักกัน สู้ดึงดันดื้อไฉนไม่ยอมแพ้ โทษพายุโชคชะตาสารพัด ด้วยอ่อนหัดเกินกว่าหาทางแก้ ปล่อยอารมณ์ผันผวนเปลี่ยนปรวนแปร ตามกระแสน้ำซัดจักพัดพา ใช้ชีวิตทั้งชีวิตวนติดกับ แตกย่อยยับกลางทะเลเสน่หา ทุกข์ถมทุกข์โถมถั่งประดังมา จมน้ำตาท่วมท้นสิ้นหนทาง ไม่มีฝั่งฝันใดเพื่อไปถึง ไม่มีสุขสุดซึ้งเพื่อพึงสร้าง มีแต่ไห้โหยหวนคร่ำครวญคราง จากรักค้างรอยแค้นฝังแน่นใจ
24 พฤษภาคม 2548 08:59 น. - comment id 470339
ทะเล ที่ปู่ลิงเห็น .. มีความอบอุ่นหัวใจอยู่ภายใน ทะเล ที่ม้าลายเห็น .. ซ่อนทุกข์ขมเอาไว้เต็มหัวใจ ขัดแย้งกันในความคิดเห็น ทั้งที่ภาพเบื้องหน้าคือทะเลเช่นกัน ทะเล ที่อัลมิตราเห็น .. เส้นขอบฟ้า ฟ้าจรดน้ำ นิยายรักที่ไม่ขาดตอน .. ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าไกล จะไปแม้ไกลกว่านั้น ..
24 พฤษภาคม 2548 13:06 น. - comment id 470392
...ทะเลคือน้ำบวกกับฟ้า ยามสงบก็น่ารักดูสวยงาม แต่ในยามที่เจ้าโกธาช่างน่าใจหาย ขอเพียงใครใครอย่าเป็นเช่นดังทะเลเลย
25 พฤษภาคม 2548 13:26 น. - comment id 470774
อ่านแล้วทำให้นึกถึงเพลง..ทะเลใจ ของคาราบาวครับ...ชอบท่อนที่ว่า ...หาหัวใจให้เจอก็นเป็นสุข.... **แวะมาอ่าน ผ่านมาทักทายครับผม..
19 มิถุนายน 2548 15:18 น. - comment id 481482
คุณอัลมิตรา .. ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าไกล จะไปแม้ไกลกว่านั้น .. เดินทางทั้งที่รู้............สิ้นหวัง กายกว่าไกลใจยัง......ดุจใกล้ เนื้อหนังเก่าผุพัง.......เพียงขยับ ก้าวฤๅ ฝากแต่วิญญาณไว้.....สุดฟ้าเคียงสม สิ่งที่เป็นไปไม่ได้ ไกลแค่ไหนก็เป็นไปไม่ได้
19 มิถุนายน 2548 15:29 น. - comment id 481485
คุณแก้วนีดา โพ้นทะเลน้ำจรดฟ้า............เนิ่นนาน ยามสงบนิ่งสนิทปาน............กระจกแก้ว ฟ้าพิโรธทะเลลาญ.................กระหายเลือด เคียงคู่คงไม่แคล้ว..............เนื่องร้อยอารมณ์
19 มิถุนายน 2548 15:37 น. - comment id 481488
คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ ...หาหัวใจให้เจอก็เป็นสุข.... สายตามองขอบฟ้า..............สานใจ ยังห่วงหาแม้ไกล...............กว่านั้น ? กลางทรวงเล่าสิ่งใด............สนิทอยู่ ทรวงแม่ เมฆหมอกม่านหม่นกั้น.....กีดคล้ายไม่เห็น (อันนี้ไม่ได้ตอบคุณบินเดี่ยวนะคับ โคลงพาไปเที่ยว แหะ)