หมอกหนาปกคลุมฟ้ากว้าง ยามเช้าบนป่าซางกลางทิวเขา โผล่พ้นขอบฟ้าเห็นเป็นเงา ก็คือเจ้าตะวันโผล่พ้นฟ้าไกล สกุณาบินผ่านมวลม่านหมอก พากันออกรับเวลาวันฟ้าใหม่ ลมผันผ่านเนิ่นน่านบ้านฟ้าไกล หมอกจางไปเปิดฟ้าช่างน่ายล พริ้วลมหวนพัดผ่านมาทางนี้ หนางฤดีวันอ้างว้างช่างหมองหม่น มวลเมฆหมอกพัดมายังสู้ทน หนาวใจคนทนไม่ไหว..ใจทรมาน
17 พฤษภาคม 2548 16:44 น. - comment id 468464
บนเนินสูง ม่านหมอก ลมพัดหนาว ใจวับวาว เด่นแนบ สุขเกษม เติมสนุก ด้วยสองใจ ได้อิ่มเอม ไม่หวั่นเกมส์ หัวใจ ของคนเรา ความหมายดีคับ
17 พฤษภาคม 2548 16:47 น. - comment id 468466
พี่ชอบฟังเพลงของหยาด นภาลัย เกี่ยวกับป่าซางนี่แหละค่ะ คงสวยนะคะ อยากไปเห็นบ้างค่ะ
18 พฤษภาคม 2548 14:04 น. - comment id 468815
โอ้..ป่าซาง ดินแดนความหลังนี้ช่างมีมนต์ ใครได้ไปเยือนยากที่จะลืมเลือนได้ซักคน คล้ายว่าป่านี้มีมนต์ดลหัวใจให้ฝันและฝัน... **แวะมาอ่าน ผ่านมาเยี่ยมจ้า..แซวข้างบนหน่อย..555 พี่ เขินวุ๊ยยาย ไม่เขินตัวเองเหรอพี่ซะเต็มปากเต็มคำ..อิอิ ไปหละ..