เออ!ข้ารู้ว่าเอ็งเก่งและสวย ทั้งรุ่มรวยเสน่ห์ดั่งนางสวรรค์ จึงหลากชายหลายหน้ามาติดพัน ให้เอ็งนั้นหลอกล่อจนพอใจ ข้ารักเอ็งจนหลงเอ็งคงรู้ เอ็งเป่าหูจนข้าเหมือนบ้าใบ้ ความหวังแค่คำหวานแว่วผ่านไป ถูกหลอกใช้มานานด้วยมารยา ข้ายอมทนเอ็งยั่วจนหัวปั่น เอ็งหลอกข้าเป็นยันต์ใว้กันหมา แต่ไม่เคยได้รักเอ็งสักครา เอ็งทำข้าร้าวรานมานานนัก หนสองหนหลอกข้าไม่ว่าหรอก แต่ถูกหลอกหลายหนจนตระหนัก ถูกหลอกอีกเกินพอข้าขอพัก ข้าไม่รักเอ็งแล้ว...ก็แล้วกัน
จอมยุทธเมรัย 10 พ.ค. 2548 11:39 น. - ID 75734 
1849
6
0
10 พฤษภาคม 2548 12:23 น. - comment id 464423
ปู่ .. ทีนี้ความลับของปู่ก็เปิดเผยแล้ว สิ .. ว่าทำไม ถึงได้ร่ำสุราอยู่เป็นนิจ .. จะเป็นลี้ถ้ำฮวย มีดต้องสั้นกว่านั้น น๊า ..
10 พฤษภาคม 2548 13:23 น. - comment id 464447
ฉันไม่รู้ว่าเธอนั้นคิดอะไร ฉันไม่ใส่ใจค้นคว้าหาความหมาย อันคำรักของเธอเเค่คำบรรยาย เเค่น้ำลายฟองฟ่องเเล้วลับไป ิ ฉันไม่รู้ว่าเธอนั้นคิดอะไร สิ่งใดใดฉันไม่สนใจทั้งสิ้น ฉันเรียนรู้เพื่ออยู่กับชีวิน เเม้สิ้นไร้คำรักจากใจเธอ ฉันไม่รู้ว่าเธอนั้นคิดอะไร เคยใส่ใจรักตนเองบ้างไหม เคยเรียนรู้หรือไม่ที่จะรักใคร เคยฝันไหมที่จะมีรักเเท้จริง หรือปอกลอกหลอกเเด....กส์เเถกไปเรื่อย ไม่เรื่อยเปื่อยไปหน่อยหรือคนสวย หลงละเมอเพ้อหาความร่ำรวย ขายความสวยสาวสดไปวันๆ ทุกครั้งเมื่อฟ้าหมองฉันมองเหม่อ ก็แค่เผลออาทรเพราะอ่อนไหว สงสารฟ้าว่าหม่นเหตุผลใด แอบร้องไห้กับฟ้าน้ำตานอง บางครั้งอาจโอยสะอื้นอย่างขื่นขม เหมือนทุกข์ตรมสาหัสอกกลัดหนอง แท้มิใช่ใจนี้มีโศกครอง บังเอิญมองใบไม้ปลิดใบโปรย แค่คนที่อ่อนไหวเกินไปหน่อย น้ำตาคอยจะไหลร่ำไห้โหย เห็นฟ้าหม่นใบไม้ปวงลาร่วงโรย ก็เศร้าโดยฉับพลันทุกวันมา แต่เพราะฉันมิใช่คนใจน้อย จึงไม่ปล่อยน้ำตาไหลอย่างไร้ค่า กับเรื่องที่เธอย้ำเอ่ยคำลา แค่หยดหนึ่งของน้ำตา...อย่าหวังเจอ เขียนไม่เก่งเหมือนท่านจอมยุทธ..แต่เหล้าพิษจอกนี้..ขอคารวะ..
10 พฤษภาคม 2548 14:44 น. - comment id 464497
ร้องเพลงนะท่านจอมยุทธฯ ...มันก็ดีเหมือนกัน ให้ใจมันเจ็บซะบ้าง มันจะได้เชื่อฟัง ไม่รักใครง่ายอีกแล้ว มีหม๊ดให้หม๊ด เลยต้องซดน้ำแห้ว(อันนี้ผมกินประจำ) อกหักอีกแล้ว เจ็บไมหละหัวใจ...!!! ที่เหลือไว้เปิดให้ฟังทีหลังนะครับผม... ดื่มสุรามาแล้วหมื่นจอก มิเทียมเท่าเมาตนดอกซิบอกให้ เรื่องเก่าเก่าเมาค้างอยู่ข้างใน ก็หลั่งรดหมดใจในจอกเดียว...
10 พฤษภาคม 2548 15:53 น. - comment id 464568
โดนใจจังชอบกลอนมันส์ๆแบบนี้ค่ะ
10 พฤษภาคม 2548 17:15 น. - comment id 464648
10 พฤษภาคม 2548 17:19 น. - comment id 464651
บอกกันดีๆก็ได้ ดุเหลือเกินอาการไม่น่าไว้วางใจ อิอิ
10 พฤษภาคม 2548 17:25 น. - comment id 464656
หนักแน่นมั่นคงดีจัง
10 พฤษภาคม 2548 17:40 น. - comment id 464673
ชื่นชมม๊ากมาก...ครับ..ขอบอก
10 พฤษภาคม 2548 20:57 น. - comment id 464773
ชายก้อโดนหลอกได้เหมือนกันแฮะ!!! แม้สิ่งใดไม่คู่ควรใช่ควรรัก แม้ใจปักรักมั่นไม่สั่นไหว แม้จะอยู่ตรงกลางระหว่างใจ จดจำไว้พอเฉลย..เฮ้ย!!เวรกรรม หวัดดีท่านเพ่ยุทธ
11 พฤษภาคม 2548 00:13 น. - comment id 464873
ไม่รักอย่ารักจิ ทิกิ
11 พฤษภาคม 2548 09:57 น. - comment id 465023
ลองอีกหน.. บางทีเค้าอาจลองใจเราก็ได้.. น่า..ลูกผู้ชายอกสามศอก
11 พฤษภาคม 2548 12:21 น. - comment id 465077
ต้องบอกว่ายอมปลงแล้วครับ และขอบคุณสำหรับทุกๆความเห็นด้วยครับ
13 พฤษภาคม 2548 17:35 น. - comment id 466409
มิใช่ผีจะได้หลอก..แค่หยอกเล่น หาความเห็นทดสอบ...เป็นกรอบกฏ จะหนักแน่นหรือเบา...เท่าใจมด พิสูจน์รสรักแท้หรือแค่ลวง คำก็บอกว่าหลอกบอกไม่เชื่อ ถึงกับเบื่อไม่รักหักห่วงหวง คมวาจานักเลงเก่าเฝ้าถามทวง ไม่มีห่วงแน่หรือ...คือถามกัน โถ..พ้อว่าเป็นยันต์ไว้กันหมา ดูถูกข้าหมารุมใส่หรือไรนั่น มีแต่ชายหนุ่มมาพ้อขอรำพัน ไยเอ็งหวั่น...รู้ใจข้า...ว่าอย่างไร ที่ว่ารักว่าหลง...ข้าคงรู้ เอ็งพูดอยู่คนเดียว...เปลี่ยวไฉน นักเลงกลอนพื้นบ้าน...สะท้านใจ ใจนะใจ..ใช่นักเลง...เก่งไม่พอ เอ็งจะไปตามทาง...ช่างเอ็งเหอะ มาเลอะเทอะข้าเสียใจไม่อยากขอ แม้ใจจริงอยากยื้อ...ตื๊อให้รอ กลัวเหมือนง้อให้เล่นตัว...กลัวได้ใจ ไม่รักข้าข้าไม่ว่า...อย่าเสียคน จะดั้นด้นเมามาย...ไปหนไหน หากจะหนีหลีกลี้จงหนีไป เอ็งหนีใคร..หนีใจตัวจะมัวมน เพิ่งเห็นค่ะ อยากเขียนต่อ ว่ากันตามเนื้อกลอน อย่าถือสา...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
