>= ใจซ่อมซ่อ = น้ำค้างหยดค้างปลายยอดหญ้า หาได้เปรียบเทียบค่าน้ำตาหญิง หนาวน้ำค้างสร่างแน่แค่อกอิง แต่อกหญิงนิ่งระกำกับคำ คอย ข่มความเศร้าก้าวขึ้นยืนอีกครั้ง มิได้หวังวาจาว่าน้ำอ้อย ปลดโซ่ตรวนเคยรัดสะบั้นลอย สวาทคล้อยมิเคยร่วมเคียงบุญ เคยมอบใจให้แล้วมิแคล้วฝืน ย้ำคำยืนแม้บุพเพมินำหนุน แค่คู่หมายหาใช่ใครคู่บุญ ใครที่วุ่นใจลอยอย่าคอยรอ ใจที่ให้ไปแล้วไม่ขอกลับ แม้โขกสับจะนั่งมองมิร้องขอ จะเหยียบย้ำเย้ยเล่น......จะรอ ใจซอมซ่อ ค่ากระพี้"ธุลีดิน" ===========