ดอกหญ้ากับ..พายุ
zilver
หากเป็นเหมือนทรายใต้แผ่นฟ้า
ที่พลันน้ำทะเลพัดมาแล้วลอยหาย
หากความรักนั้นเหมือนดั่งเม็ดทราย
ที่เขาเข้ามามลายสลายรักระหว่างเรา
หากรักเป็นเหมือนสายน้ำหลั่ง
ที่พลันตกลงพื้นดินที่แห้งเฉา
เหมือนกำลังใจหมดมีแต่ซึมเซา
ทำให้รักระหว่างสองเราลดน้อยลง
หากรักเป็นเหมือนใบไม้ที่ปลิวว่อน
ลมอ่อนอ่อนพัดถาถมเป็นแรงส่ง
เหมือนกับใจคนที่ต่างไม่มั่นคง
เจอเค้ายุยง..ใจก็เริ่มรวนเร
อยากให้รักเป็นเหมือนยอดหญ้า
ต่อให้พายุพัดมาก็ไม่ไขว้เขว
เอนเอียงตามลมรากยึดไว้ไม่รวนเร
เหมือนกับรักที่ทุ่มเท....ลมเพลมพัดแค่ไหน
................ไม่เคยเกรง...........