โอ้อาลัยใจข้าเวลาเช้า นั่งคอยเฝ้าคิดถึงจึงส่งเสียง ประดับถ้อยอักขระมาเรียบเรียง เป็นสำเนียงภาษากลอนวอนถึงเธอ คิดถึงเจ้าเจ้าเอยเฉลยบอก มิกลับกลอกหรอกหนาไม่พลั้งเผลอ มีสติเปล่งเวลาไม่ละเมอ ว่ารักเธอแน่จริงสิ่งเดียวมี สมองคิด ปาก เปล่งออกเป็นเสียง ถ้อยสำเนียงเสียงว่ารักไม่หน่ายหนี รักจากปาก ที่เปล่งเป็นวจี รัก คิดถึง คำนี้มีให้เธอ