คำสัญญา...ที่มีไว้ใช้ยึดมั่น กาลเวลาทำให้มันสิ้นความหมาย ไหนเคยบอกว่าจะรักจนวันตาย แต่สุดท้ายกลับกลายเป็น...เพียงสายลม เทอก็บอก...ว่าเทอพูดโดยไม่คิด เทอขอโทษสำนึกผิดที่หลอกฉัน มันผิดที่ตัวเราเองไปยึดมั่น กับคำพูด...กับความฝัน...กับวันของเทอ ต่อจากนี้...ไม่เชื่ออีกแล้วคำสัญญา ใครจะพูดเอ่ยวาจาสวยหรูแค่ไหน อย่ามาคิดจะหลอกกัน...ให้เสียใจ เก็บไว้เถอะเก็บเอาไว้...คำสัญญา...
4 พฤษภาคม 2548 04:33 น. - comment id 461609
แค่คำมั่นสัญญาภาษารัก ใยคิดหนักเนิ่นนานผลาญสมอง ควรปล่อยวางทางใครใครเลือกปอง เพื่อทั้งสองนิ่งสงบเมื่อพบกัน
4 พฤษภาคม 2548 04:39 น. - comment id 461612
ด้วยเวลาพาใครให้มาพบ แค่ตาสบเจอสุขทุกข์เหหัน อาจเผลอรักภักดีเท่าชีวัน สัญญานั้นแน่นอนฉีกก่อนดี
4 พฤษภาคม 2548 04:56 น. - comment id 461617
อย่าสัญญาว่ารักสมัครชอบ เหมือนล้อมกรอบกายใจไร้สุขี จิตอาจเปลี่ยนเพี้ยนไปได้ทุกที ดั่งเวลาวารีไหลรี่ไว
4 พฤษภาคม 2548 05:13 น. - comment id 461625
หากคู่กันวันใดไม่หนีหน้า ร่วมฟันฝ่าขวากหนามตามวิถี ไร้สัญญาพาเราเข้าพิธี รักเรานี้นิรันดร์และมั่นคง
17 พฤษภาคม 2548 13:52 น. - comment id 468382
สัญญาไปแล้ว...ไม่มีทางหลอกเธอ เพราะมีเธอนั่งอยู่ในหัวใจอยู่แล้ว