บทกวีที่ฉันได้สรรสร้าง จากระหว่างฤดูกาลอันสดใส จากอารมณ์ร้อยรัดสัมผัสใจ ข้ามหุบเหวเปลวหทัยมาให้เธอ อักษราสวยหวานผ่านมาพบ มิเคยจบเรียงร้อยถ้อยเสนอ คำอ่อนโยนพาใจให้ละเมอ กลัวไผลเผลอรับไว้ในดวงมาลย์ บทกวีที่ฉันได้สรรค์เสก จากม่านเมฆมนสรวงร้อยรวงผ่าน จากเงาทาบเปลี่ยนทิศวิจิตรกาล จากวันวานผ่านผันจนวันนี้ อักษราสวยหวานปานน้ำผึ้ง งามประหนึ่งมณีฉายมิคลายสี เรียบเรียงร้อยสานต่อก่อไมตรี ถ้อยวจีถักทอรอฤทัย บทกวีที่ฉันได้สร้างสรรค์ ระหว่างวันทุกวันเคยฝันใฝ่ ประดุจดังฤดูกาลแห่งหัวใจ อาจมีเปลี่ยนแปรไปตามฤดู อักษราสวยหวานซ่านซึ้งจิต นิรมิตจากฝันปันมาสู่ เวลาผ่านกาลเปลี่ยนได้เรียนรู้ เราอาจอยู่ในฤดูที่ต่างกัน บทกวีที่ฉันได้จดจาร จะผ่านกี่วันวานไม่เปลี่ยนผัน ยังคงเป็นฤดูแห่งปัจจุบัน ไม่อาจร้างไกลกันจนปันใจ อักษราสวยหวานมาสานก่อ คอยเติมต่อระยะทางห่างเป็นใกล้ แม้ฤดูทางกายไกลเพียงใด ขอฤดูในหัวใจเราใกล้กัน บทกวีที่ฉันได้จารจด มธุรสทุกความในไม่ไหวหวั่น ทุกคำพูดจะพิสูจน์หัวใจนั้น ระหว่างคืนระหว่างวันที่ผันไกล อักษราสวยหวานวาบหวามทรวง ร้อยเป็นบ่วงห้วงคำนึงจึงหวั่นไหว ระยะทางกับเวลาที่ผ่านไป จะพิสูจน์หัวใจให้ตราตรึง บทกวีที่เขียนในวันนั้น ถึง ณ กาลปัจจุบันยังซาบซึ้ง ถ้อยที่หลากจากใจยังคะนึง ยังคิดถึงพึงถามทุกความจำ.... อักษราคราร้อยเรียงเคียงกันนี้ หลากถ้อยมีคำตอบมามอบย้ำ หนึ่งวจีหนึ่งบทกลอนมิคลอนคำ หนึ่งทรงจำ...ฤดูกาลแห่งหัวใจ....
3 พฤษภาคม 2548 23:01 น. - comment id 461553
เอาหัวใจมามอบให้สองดวงค่ะ.. รักหวานจนหวามไหว ซาบซ่านใจถึงใครหนอ คนหนึ่งเคยทดท้อ แต่จะขอรอต่อไป..*** ไปหายาเขียวกินสักหน่อยค่ะ ร้อนอกร้อนใจแปลกๆ อิ้ อิ้ สวัสดีค่ะ
3 พฤษภาคม 2548 23:36 น. - comment id 461568
ฤดูกาล..แห่งหัวใจ รักของใคร..ก็ของเขา แต่ฤดู..แห่งรักเรา จะขอเฝ้า..ถนอมทรวง หากฤดู..นั้นเปลี่ยนผัน ไม่มีวัน..จะสิ้นหวง ไม่เคยคิด..เพียงรักลวง เพราะติดบ่วง..ห้วงรักจริง ....................................... .......................................
4 พฤษภาคม 2548 05:56 น. - comment id 461651
เพราะมากเลยค่ะพี่กี้
4 พฤษภาคม 2548 06:23 น. - comment id 461664
ปรบมือให้ค่ะ ไพเราะมากๆ
4 พฤษภาคม 2548 12:21 น. - comment id 461867
เพราะดีค่ะ อิ อิ...
8 พฤษภาคม 2548 21:45 น. - comment id 463760
ไพเราะมากกเลยนะ ขอชม
26 พฤษภาคม 2548 18:55 น. - comment id 471275
มีโอกาสมานั่งอ่านนิศๆ บทกวีที่คุณเขียนงามและทรงความหมายมากครับ ชมกันเองใครจะว่ารึปล่าวน่ะ... อัศจรรย์กว่าที่คิด ถ้อยนิมิตรตัวอักษร แต่หัวใจกลับไหวคลอน ทั้งที่ก่อนไม่เคยเป็น วาสนาหรือว่าไร จึงดาลใจอย่างที่เห็น มิตรภาพชุ่มฉ่ำเย็น ฉันเห็นความหมายนั้น ฤดูกาลแห่งหัวใจ ตลอดไปไม่ไหวหวั่น เป็นฤดูปัจจุบัน แม้ห่างกันยังมั่นใจ คำที่จารช่างแน่นรัก มากกว่าจักพิสมัย มิตรภาพตราบสิ้นใจ ดวงหทัยจะจดจาร จารไว้ให้จารึก ปักลงลึกแม้วันผ่าน อัสจรรย์กว่าวันวาน ตราบสิ้นนานตลอดไป