หากเธอพรากจากฉัน ณ วันไหน ทั้งหัวใจเจ็บซ้ำช้ำนักหนา น้ำตาหลั่งพรั่งพรูอยู่ทุกครา ตะวันลาลับฟ้าแสงจ้าเลือน โปรดกอดฉันวันนี้อย่าหนีหาย คงเจียนตายต้องบ้าหาใครเหมือน เอ่ยรักเราเท่าฟ้าอย่าแชเชือน มิร้างเลือนลาไกลทั้งใจกาย เธอคือรักปักจิตไม่คิดจาก รักแสนมากทุกเมื่อไม่เบื่อหาย แม้ชีพดับลับดินสิ้นใจตาย ยังคงว่ายเวียนอยู่เคียงคู่เธอ ขอพบกันวันใหม่ในชาติหน้า อยู่ทุกคราเคียงกันทุกวันเสมอ หวังดินฟ้าพาใจให้พบเจอ ฉันพร่ำเพ้อทุกภพมิลบเลือน 25 เมษายน 2548
นกตะวัน 25 เม.ย. 2548 00:27 น. - ID 75141 
1889
7
0
25 เมษายน 2548 03:15 น. - comment id 460073
แวะอ่านยามดึก... ช่างโหยหวนนัก
25 เมษายน 2548 08:37 น. - comment id 460113
มีความรักอบอุ่นละมุนจิต มาให้พิศเผื่อใจได้ใหลหลง ความรักนี้จากหญิงหยิ่งทะนง สยบลงตรงนี้ ที่ใจเธอ.....*** อ่านกลอนแนวหวานซึ้ง อดแจมด้วยไม่ได้ อรุณสวัสดิ์ค่ะ
25 เมษายน 2548 08:58 น. - comment id 460121
ชาติไหนไม่สำคัญขอแค่ให้เราได้รักกันก็พอ ++ ทักทายยามเช้าคะ ++
25 เมษายน 2548 10:58 น. - comment id 460168
โห! เพราะจิง เพราะจังเลยค่ะ กลอนน่ารักจัง
25 เมษายน 2548 11:15 น. - comment id 460178
ไพเราะมากค่ะ..ขออนุญาตเก็บไว้นะค่ะ..ขอบพระคุณมากค่ะ..
25 เมษายน 2548 14:23 น. - comment id 460305
จะชาตินี้หรือชาติไหนก็ไม่หวั่น จะฝ่าฟันเพื่อร่วมเคียงเอียงเขนย จะเฝ้ารักจะเฝ้ารอมิท้อเลย เพื่อจะเอ่ยว่ารักภักดิ์นิรันดร์
25 เมษายน 2548 15:03 น. - comment id 460338
สมหวังค่ะ
25 เมษายน 2548 16:08 น. - comment id 460404
แปลกใจค่ะ ... เห็นคุณนกตะวันเขียนกลอนแนวนี้ แต่ก็ไพเราะมากๆ ขอชื่นชมจากใจจริง โอเล่อ่านแล้วเศร้าอย่างบอกไม่ถูก การที่เราพันผูกกับใครสักคน ... และขอตามไปทุกภพนี่นะ ... เฮ้อ รักเอง ช้ำเอง ...
25 เมษายน 2548 17:38 น. - comment id 460452
แวะมาอ่านค่ะ คุณ นกตะวัน ทิกิ
25 เมษายน 2548 18:00 น. - comment id 460468
คุณ Completely ครับ เมื่อคิดจะเป็นนักกลอนแล้ว ต้องพยายามแต่งให้ได้หลากหลายรสครับ ผมจึงไม่คิดที่จะแต่งกลอนเพียงรสใดรสหนึ่งเท่านั้น เดี๋ยวมันจะเอียนหรือเลี่ยนเกินไปสำหรับตัวเองและผู้อ่านด้วย ถ้าถามผมว่าชอบแต่งกลอนแนวไหน ผมคงตอบว่า มิได้มีความชอบกลอนแนวไหนมากเป็นพิเศษ แต่กลอนที่แต่งขึ้นมาแต่ละครั้งขึ้นอยู่กับอารมณ์ที่มีในตอนนั้น สำหรับกลอนเกี่ยวกับการเดินทางท่องธรรมชาติ ผมตั้งใจแต่งเก็บไว้เป็นกลอนชุด บทกวีบนเส้นทางธรรมชาติ ถ้าหากพิจารณางานประพันธ์ของบรมครูสุนทรภู่ จะเห็นว่าท่านสร้างสรรค์งานหลากหลายรสจริงๆ ถ้าไม่เชื่อลองไปอ่านนิราศเรื่องใดเรื่องหนึ่งซิครับ มีทั้งความรัก ความเศร้า ชีวิตความเป็นอยู่ของผู้คน ชมนก ชมไม้ ชมบ้านเมือง สิ่งของ กล่าวได้ว่า ทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางหน้าท่านเก็บมาเขียนหมด ผมจึงอยากสืบทอดเจตนารมย์ของท่าน ด้วยการแต่งกลอนแปดที่มีสัมผัสในทุกวรรค (วรรคแรกของบาทที่ 2 และบาทที่ 4 เป็นสัมผัสพยัญชนะ วรรคอื่นๆเป็นสัมผัสสระ) ตามแบบฉบับของท่าน และแต่งให้ได้ครบทุกรสเช่นกัน
25 เมษายน 2548 19:22 น. - comment id 460555
ไม่ว่าจะห่างกันสักแค่ไหน แต่ในใจอยู่เคียงกันเสมอ แม้ในฝันเพียงหลับตายังพบเจอ อยู่เคียงเธอทุกชาติ...ทุกชาติไป กลอนรื่นรมย์มากครับ น่าอ่าน(จนสะเทือนใจ)ที่สุดเรย
26 เมษายน 2548 11:32 น. - comment id 460945
อืม น่าคิดแฮะ แต่งได้หลายแนว ก็หลายอารมณ์อ่ะ ตกลงเวลาแต่งเนี่ย ต้องทำอารมณ์ให้เข้ากับกลอนที่จะแต่งด้วยป่าวอ่ะคะ
26 เมษายน 2548 20:40 น. - comment id 461401
อารมณ์ออกมาเองครับคุณเมฆสีชมพู และมองเห็นภาพทุกครั้งที่ได้อารมย์ตอนนั้น แล้วแต่งกลอนออกมาตามภาพที่เห็น หากไม่มีอารมย์และไม่เห็นภาพ แต่งไม่ได้ครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
