...พระศุกร์ที่ ๒๒ มีนาคม ๒๕๔๘ ๑...แม้ไม่เอ่ยเผยนามทรามสวาท ในการวาดอักขราภาษาสาส์น หญิงที่พี่แสนรักภักดิ์มัดมาน นามนงคราญมิเคยจารผ่านสุนทร ๒...ไม่เคยร่ายอักษรกลอนสวยสด ไม่เคยรินถ้อยรสพจออดอ้อน ไม่เคยร้อยสร้อยคำถึงบังอร ไม่เคยจารบทกลอนอ้อนดวงใจ ๓...เมื่อหญิงที่พี่รักเขานักหนา ช่างโสภาพิศเพลินเกินหญิงไหน จึ่งเกรงชายอื่นตื่นงามเห็นตามไป พี่ถึงไม่คิดเสี่ยงจึ่งเลี่ยงครวญ ๔...เจ้าน้อยใจไปไยหัวใจเอ๋ย ไฉนเลยทรามเชยมาโศกสรวล แม้มิเคยเอ่ยอ้างอย่างที่ควร ก็อย่าด่วนสรวลโศกวิโยคตน ๕...ทุกการสร้างอ้างรักแอบอักษร ทุกบทกลอนที่ทั้งรักทั้งหมักหม่น พี่อ้างหญิงอิงนามนางหลายคน เว้นไว้แต่หน้ามนคนแสนดี ๖...ไม่เคยเลยจะเอ่ยความตามใจว่า โอ้โฉมหน้านุชนาถสะอาดศรี เหมือนเดือนเด่นเพ็ญฟ้ายามราตรี นางช่างมีมนต์ขลังดุจดังตรึง ๗...ไม่เคยพร่ำคำชมให้สมศักดิ์ สมที่พี่แสนรักสักนิดหนึ่ง สมดวงใจที่ไฝ่ปองครองคะนึง สมทุกความสุดซึ้งถึงหัวใจ ๘...แม้ไม่อ้างอย่างที่พี่ควรอ้าง ขอน้องนางได้ขบคิดสักนิดไหม นามแม้ล้ำสำคัญประการใด ไม่เท่าใจเรานั้นที่มั่นคง ๙...ถึงมิเคยเอ่ยนามทรามสวาท แต่ใช่เคยไหวหวาดจนพลาดหลง ใจพี่ซื่อสัตย์นั้นยังมั่นคง ขอนวลนงคราญอย่าคอยแต่น้อยใจ ...แด่คุณ
22 เมษายน 2548 17:36 น. - comment id 458463
งามล้ำบทกลอนลำนำที่เอยถึง งามจริงแม่ยอดหญิงที่พี่คิดคำนึง เธองานซึ้งเธอคือหนึ่งในหทัย นามนั้นจะสำคัญฉไหนเท่าใจของสองเรา อิอิอิ............เพราะมากค่ะพี่แทนฯ.........เธอรู้คงจะดีใจมากนะค่ะพี่แทน........
22 เมษายน 2548 17:49 น. - comment id 458479
น้อยใจ น้อยนัก มอกรัก แทนกาย..
22 เมษายน 2548 17:57 น. - comment id 458490
อย่าน้อยใจ และ อย่าหลายใจ นะครับ
22 เมษายน 2548 18:02 น. - comment id 458499
... แวะมาทักทายค่ะ ... ^ __ ^
22 เมษายน 2548 18:23 น. - comment id 458513
อ่านกลอนหวานพาลหม่นถึงคนหนึ่ง ชายที่ซึ่งหวานละไมใจแน่วแน่ ชายซึ่งภักดิ์รักแท้แม่ดวงแด ยินดีแท้ที่พบสบคนจริง..*** เชื่อมั่นในรักของคุณ ชื่นชมด้วยใจ สวัสดีค่ะ
22 เมษายน 2548 18:28 น. - comment id 458518
หนูน้อยใจแล้วนะ ... คริ คริ ล้อเล่นค่ะ .. กลอนเคยเพราะยังไงก็เพราะเหมือนเดิมนะคะ
22 เมษายน 2548 18:39 น. - comment id 458525
เพราะพี่ไม่ทำรุงอย่างมุ่งมาด และแล้วสาวทรามสวาทจึงขาดหาย คงหงอยเหงาเปล่าเปลี่ยวอยู่เดียวดาย เพราะรักคลายครั้งนี้ของพี่ยา :)
22 เมษายน 2548 19:29 น. - comment id 458581
อ้าว! มีซุกซ่อนแอบปกปิดคนสวยไว้ด้วยหรือนี่ ความคิดที่เยี่ยมมากครับ ได้โอกาสสวมรอยไปด้วยกันซะเลย พี่ไม่กล้ากล่าวเฉลยเปิดเผยน้อง กลัวเขาจ้องรุมคนสวยด้วยอิจฉา ที่เห็นน้องต้องโชคดีมีพี่ยา(หรือโชคร้ายกันแน่) จึงแวะมาจาบอกเจ้าอย่าเหงาทรวง
22 เมษายน 2548 20:39 น. - comment id 458645
อ๋อ....ที่แท้หวงนี่เอง อิอิ แอบเก็บไว้คนเดียวเลย ไม่ให้ใครได้ชมบ้างเลยน๊อ สาวคนนั้น ควรจะดีใจดีไหมนะ ที่เขารักซะขนาดนี้ อิอิ
22 เมษายน 2548 20:55 น. - comment id 458674
แม้ไม่มี คำพูดใด บอกให้รู้ ว่าพธู คือหนึ่งใน หัวใจพี่ เอ่ยวาจา สักครั้ง ยังไม่มี ขอคนดี อย่างอน วอนจงฟัง มองตาพี่ ที่รัก จักมองเห็น แม่เนื้อเย็น เป็นยิ่ง กว่าสิ่งหวัง เจ้าคือหญิง นางเดียว ที่จริงจัง รักฝากฝัง เพียงน้อง อย่าข้องใจ ................................................... แม้ไม่มีอักษรใดใด ให้ใครรู้ เจ้าจะอยู่ในใจ พี่เสมอ เช้าจรดเย็น ย่ำค่ำ พร่ำรักเธอ มิคิดเผลอ ให้รักอื่น มายืนเคียง .....................................................
22 เมษายน 2548 20:58 น. - comment id 458679
ถ้าน้อยใจแล้ว .. มีคนง้อเสียหวานขนาดนี้ .. เธอคนนั้น .. คงพยายามน้อยใจเรื่อยไปท่าจะดีนะคะ ... หวานชะมัด ... มดจะกัดไหมเนี่ย? อ่านแล้วอดยิ้มแทนเธอไม่ได้ ...
22 เมษายน 2548 20:59 น. - comment id 458680
เลิกน้อยใจอย่างยิ่งในสิ่งนี้ เมื่อได้เห็นวจีที่มีให้ พร้อมทั้งขอเอ่ยโทษอย่าโกรธไป เพราะทุกครั้งยังห่วงใยในตัวคุณ *-*ไพเราะและงดงามมากเลยค่ะ ชอบกลอนบทนี้มากเลยค่ะ*-*
22 เมษายน 2548 21:55 น. - comment id 458740
อือ แบบนี้ไม่มีน้อยใจแน่ๆค่ะพี่ชาย ^__________________________________^ นี่ไงยิ้มกว้าง
22 เมษายน 2548 22:15 น. - comment id 458782
เขียนได้ไพเราะ ค่ะ
22 เมษายน 2548 22:17 น. - comment id 458787
ไม่น้อยใจก็ได้ แต่ขอใจน้อยจะได้ไหม
23 เมษายน 2548 11:08 น. - comment id 458977
อืม เขียนได้ดีมากๆเลยคะ บางทีคำพูดก็ไม่ดีเท่าการกระทำที่เสมอต้นเสมอปลาย แต่มันก็น่าน้อยใจนะบางที
23 เมษายน 2548 13:10 น. - comment id 459028
อาจจะมี บาง ใจเกิดน้อยใจขึ้นได้จริง ๆ แต่อีกหลายบางใจอาจเข้าใจตัวเรา ตกลงทั้งหมด มีกี่ใจล่ะ ที่เกี่ยวข้องน่ะ อิอิอิ
23 เมษายน 2548 13:19 น. - comment id 459037
ถ้าเธอได้ฟังความตามที่บอก หวังให้ความช้ำชอกได้จางหาย ที่ไม่เคยเอ่ยถ้อยร้อยคำราย เพราะเกรงชายหมายแข่งเข้าแย่งชิง ขอบคุณนะครับน้องแก้วนิดา สมมุติว่าถ้าเธอได้รู้ก็ดีพิลึก แต่ไม่ดีดว่า เป็นอารมณืจากงานบางงานถึงใจบางดวงเท่านั้นเอง.....
23 เมษายน 2548 13:21 น. - comment id 459045
รู้ว่าเธอน้อยใจในพี่นัก ที่มิเคยกล่าวรักสลักนั้น แต่รู้เถิดคนที่ที่หมายกัน เธอคือทุกปัจจุบันของฝันนี้..... ขอบคุณน้องลอยไปลอยมาครับ สบายดีนะเรา....พี่ว่าสบายดีอยู่แล้ว
23 เมษายน 2548 13:22 น. - comment id 459047
รู้ว่าเธอน้อยใจในพี่นัก ที่มิเคยกล่าวรักสลักนั้น แต่รู้เถิดคนที่ที่หมายกัน เธอคือทุกปัจจุบันของฝันนี้..... ขอบคุณน้องลอยไปลอยมาครับ สบายดีนะเรา....พี่ว่าสบายดีอยู่แล้ว
23 เมษายน 2548 13:25 น. - comment id 459048
ใจดวงเดียวโรเนียวไว้หลายดวง แต่ดวงที่ที่แหนหวงอย่าห่วงเจ้า มีแค่หนึ่งที่พึงมอบแก่นงเยาว์ ไม่เคยเอาออกให้ใครเชยชม.... เฮ้อ ว่าไปเรื่อย อาจเข้าทำนองใจดวงดวงแต่โรเนียวไว้หลายเข่งกระมังครับคุณวิสกี้...ขอบคุณครับ
23 เมษายน 2548 13:26 น. - comment id 459049
สวัสดีครับคุณน้ำแข็งใส
23 เมษายน 2548 13:30 น. - comment id 459051
เมื่อมือเธอยื่นมาคราท้อทุกข์ ช่วยปลอบปลุกคืนวันอันป่านปี้ มีแต่มอบทุกปรารถนาดี รักที่มีพร้อมพลีมอบแด่เธอ เชื่อมั่นในความรู้สึกที่เคยศรัทธาเสมอเสมอครับคุณกอกก ขอบคุณคำดีดีครับ หวังจะมีความสุขนะครับสำหรับคุณ...สวัสดีครับ
23 เมษายน 2548 13:31 น. - comment id 459052
ขอบคุณครับคุณทะเลใจ คำชื่นชมมากมีค่าครับ แต่สิ่งที่ยินดีกว่านั้นคือน้ำใจที่แวะมาทักทายครับ สบายดีนะครับคุณ หวังใจ
23 เมษายน 2548 13:38 น. - comment id 459054
หญิงที่พี่แสนรักเป็นนักหนา ช่างโสภาพิศเพลินเกินหญิงไหน เกรงชายอื่นตื่นงามเห็นตามไป เกรงใครใครหมายแข่งเข้าแย่งครอง เพียงเพราะพี่ไม่มีถ้อยสร้อยคำวาด ทรามสวาทจึ่งอาจมาหม่นหมอง ถ้าทุกน้ำตาน้องที่หลั่งนอง มาหม่นหมองเพราะพี่ พี่เสียใจ ฟังความพี่กล่าวคำสักนิดหนึ่ง นามหญิงซึ่งทำพี่หวาดหวั่นไหว แค่สมมุติเป็นนางประจำใจ มิได้มีนางใด ให้ระแวง ขอบคุณครับคุณหมึกมรกต
23 เมษายน 2548 13:54 น. - comment id 459061
เสมือนคำขอโทษนาง ที่มิใคร่ได้เขียนความถึงเธอเท่าใดนัก เป็นคำถามใจว่าถ้านางรู้จะน้อยใจไหมหนอ ขอบคุณที่มาครับคุณชัยชนะ กลอนคุณยังคงอารมณขันได้ดีเช่นเดิมครับ....
23 เมษายน 2548 13:56 น. - comment id 459063
ถ้าอ่านในงานนะใช่เลยครับคุณคนเมืองลิง เพราะหวงนี้เองพี่จึ่งมิใคร่ได้เอ่ยนามนางให้ใครับรู้ เป็นคำแก้ตัวที่พอจะให้อภัยได้ไหมหนอ....สุดท้ายมีเหน็บอีกนะคุณ ขอบคุณครับ
23 เมษายน 2548 13:57 น. - comment id 459064
อ่านไปอ่านาคงเสมือนคำแก้ตัวเนอะพี่หยก แต่ทำไงได้เมื่อรู้ตัวการได้ทำอะไรออกไปบ้างดีกว่าปล่อยให้ทุกอย่างผ่านไปโดยไม่คิดแก้ไขให้ดีขึ้น.... เพราะหวงดอกจึงปกปิด ....55 กลอนความหมายอารมณืเดียวกันครับพี่ ขอบคุณ
23 เมษายน 2548 14:00 น. - comment id 459065
ถ้ามีน้อยใจบ่อยๆก็คงต้องง้อกันบ่อยๆเช่นนี้แหละครับคุณกี้ ทำไงได้ ก็หัวใจไม่เผื่อใครไหนให้ครอง แล้วนี่ครับ...บ้านนี้แม้ใช้มดเฝ้าบ้านแต่มดไม่กัดน้ำใจไมตรีที่มาเยือนหรอกครับ ยิ้มซิครับคุณ...แล้วจะเข้าใจในความหมาย 555
23 เมษายน 2548 14:14 น. - comment id 459072
ขอบคุณครับคุณผู้หญิงไร้เงา.... ดีใจที่มาเยือนกันเสมอๆครับ...
23 เมษายน 2548 14:15 น. - comment id 459073
ให้ดีใจครับน้องลูกกวาดยิ้มซะแก้มป่องเลย
23 เมษายน 2548 14:18 น. - comment id 459074
ขอบคุณครับคุณอัลมิตรา...
23 เมษายน 2548 14:18 น. - comment id 459076
อย่างคุณแม่จิตรคงไม่มีทั้งน้อยใจและใจน้อยกระมังครับ....ขอบคุณที่มาเยือนครับ
23 เมษายน 2548 14:20 น. - comment id 459077
คงจะจริงดั่งน้องดินว่าแหละครับ และก็ใช่อีกที่บางครั้งก็ห้ามความน้อยใจได้ อารมณ์คนเป็นอีกสิ่งอัศจรรย์ที่ยากจะเข้าใจครับ...แต่แค่แคร์ความรู้สึกต่อกัน ก็ไม่ยากเกินทำความเข้าใจกัน ...หวังว่าจะมีแต่ความสุขนะน้อง
23 เมษายน 2548 14:23 น. - comment id 459078
ตอนเขียน เขียนถึงใจเดียว แต่อาจกล่าวความอ้างอีกหลายใจ เพื่อหมายให้นางเข้าใจความจากใจ...ตกลงก็หลายใจที่กล่าวถึง แขยนถึงหนึ่งใจเท่านั้น เริ่มงงงงงง...ขอบคุณครับ
23 เมษายน 2548 19:37 น. - comment id 459274
...ไม่น้อยใจ... ๑ ดีใจมาก รู้ไหม.......... ที่พี่วาดกลอนอักษรสาส์น ถึงน้องน้อยคนนี้ที่พี่รักมาแสนนาน แม้ไม่กล้าเอ่ยนามก็ตามที ๒ จะสำคัญอะไรกับกลอนอักษาสวย ขอเพียงพี่รินรดด้วยจิต ที่คิดถึง ถ้อยคำใดที่พี่ร้อยสร้อยให้คำนึง น้องคงไม่ซึ้งเท่าหนึ่งใจพี่ที่คิดถึงเลย ๓ เมื่อใจหญิงให้กริ่นเกรงตัวพี่นัก กลัวพี่หมดรักน้องคงหมองเศร้า ด้วยถ้าพี่พบหญิงงามคงหายเหงา น้องน้อยคนนี้คงแต่เศร้า จึงเลี่ยงครวญ ๔ จะไม่ให้น้อยใจกระไรเหล่า น้องต้องโศกเศณ้าเฝ้ากำสรวล ด้วยพี่ชายมิเคยเอยคำควร ปล่อยน้องให้โศกวิโยคแต่ผู้เดียว ๕ ทุกบทกลอนอ้างรักไม่มีเลย พี่แอบเอ่ยอ้างอิงแต่หญิงอื่น แต่ปลอยน้องให้ทนต้องจำฝืน แอบสอื้นอ่านบทกลอนตลอดมา ๖ พี่ไม่เคยเอยนามถามถึงรัก ตัวน้องจักษ์เอยไปกระไรพี่ เหมือนน้ำท่วมปากให้หนักในฤดี ทุกราตรีที่ผ่านมาก็เฝ้ารอ ๗ แค่หนึ่งคำในความหมายให้สมศักดิ์ คำเดียวว่า พี่รักน้องมาก เช่นกันหนา คำเดียวที่น้องเฝ้าคอยคนึงตลอดมา เพียงคำนี้ คำเดียวจากพี่ยาที่แสนดี ๘ แม้ไม่อ้างอย่างที่พี่ควรอ้าง จะขอให้น้องนางขบคิดสิ่งใดได้ นามก็มีด้วยพี่คิดว่าไม่สำคัญ ประการใด คงไม่เท่าใจของพี่ชายที่รักกัน และมั่นคง ๙ เถอะ...ถึงมิเคยเอ่ยนามของน้องน้อย แต่บทกลอนพี่เรียงร้อยถ้อยแถลงแจงให้ บอกว่า ใจพี่ซื่อสัตย์ต่อน้องดังที่แจ้งไว้ น้องขอแสดงตอบ ขอบคุณพี่ชายด้วยใจให้เช่นกัน .........ตอบคุณ....... จากแรงบรรดาใจที่พี่ชายที่แสนดีให้ไว้ค่ะ.......ความความคิดถึงไปให้กะเจ้า มะลิ และเจ้า ชบา ด้วยนะค่ะพี่แทน พี่ชายที่แสนดีและน่ารักของน้องสาวคนนี้ค่ะ.
24 เมษายน 2548 11:56 น. - comment id 459581
ชื่นชม...น้ำใจที่สัตย์ซื่อ...ของน้องแทน... เข้าใจ...ความรู้สึกของน้องสาวที่น่ารัก...ในใจน้องแทน.....รู้มั้ยคะ..ว่าน้องแทนเขาหวงขนาดไหน?...น้องสาว..คนดี...อย่าเข้าใจผิดนะจ๊ะ.. ....พี่ราชิกา...เปรียบเป็นพี่สาว...น้องแทน...ความรู้สึกที่มี...คือพี่และน้อง..ที่ร่วมกันสานฝัน..สร้างสรรค์งาน..ในบ้านกลอนไทย..นะคะ... ขอให้น้องทั้งสอง..เข้าใจกัน...พี่จะเป็นกำลังใจให้ทั้งคู่นะคะ...รักน้องทั้งสองคนจ๊ะ....
24 เมษายน 2548 21:09 น. - comment id 459943
....ไม่ได้น้อยใจซักหน่อย..... เอิ๊กส์ ๆๆๆๆ
25 เมษายน 2548 11:24 น. - comment id 460180
ก้อคุณหนูแทนไทไม่ยอมเล่านิทานให้น้องเขาฟังนี่ค่ะ...น้องเขาก้อน้อยใจอ่ะดิ.. อารายที่เคยทำเป็นประจำ ก้ออย่าให้ขาดหายไปนะค่ะ..มันไม่ดี..เดี๋ยวจะหาว่าcat woman ม่ายเตือน นะ โรบินส์....*-*