ฉันเกลียดสายตาของเธอที่มองฉัน เพราะมันทำให้ฉันต้องหวั่นไหว ฉันเกลียดรอยยิ้มของเธอที่ตรึงใจ และต้องร่ำไห้ เพราะยิ้มที่อ่อนไหว ของเธอ ฉันเกลียดอ้อมกอดของเธอที่อบอุ่น มันทำให้ฉันว้าวุ่น ฝันเพ้อ ฉันเกลียดจุมพิตอันอ่อนหวานของเธอ เพราะฉันมองเหม่อ เพ้อถึงมัน ฉันเกลียดที่เธอพูดทุกอย่าง และฉันต้องอ้างว้างกับคำพูดเหล่านั้น ฉันเกลียดที่เธอบอกว่ารักกัน เพราะมันทำให้ฉันรักเพียงเธอ ฉันเกลียดที่เธอร้องเพลงนั้น เพราะมันทำให้ฉันต้องน้ำตาล้นเอ่อ ฉันเกลียดไออุ่นจากสัมผัสของเธอ เพราะวันนี้ที่เจอ คือ สัมผัสของเธอที่เย็นชา ฉันเกลียดเธอทุก-ทุกอย่าง แม้เธอไกลห่าง แต่ฉันยังคงเพ้อหา ฉันเกลียด ตัวเองตลอดเวลา เพราะว่าฉันยังรอเธอกลับมา...นี่คือเรื่องจริง
22 เมษายน 2548 12:20 น. - comment id 458134
เราก็เคยรู้สึกแบบนี้เหมือนกัน... ทรมานเนอะ.. แต่ว่าเราไม่เกลียดเขาหรอก...เพราะเราผิดเองที่ไปเชื่อในตัวเขา... T-T
22 เมษายน 2548 12:37 น. - comment id 458148
ง่า.. ..ชีวิตโหดร้ายยยย Y_Y เพราะๆมากๆ และก้อเศร้ามากๆด้วยค่ะ เฮ่ออออ
22 เมษายน 2548 14:07 น. - comment id 458229
ทุกวันนี้ก็ยังมีอาการนี้อยู่ค่ะ เฮ้อ เศร้าเน๊าะ
22 เมษายน 2548 14:48 น. - comment id 458255
เหรอ ผู้หญิงเขาเกลียดผู้ชายแบบนี้เหรอ อืม รู้แล้ว จะได้เลิกทำเสียที อิอิ
22 เมษายน 2548 17:51 น. - comment id 458481
ยิ่งเกลียดก็ยิ่งรักนะคะ เป็นกำลังใจให้ แวะมาคะ
22 เมษายน 2548 19:37 น. - comment id 458587
ฉันเกลียดทุกสิ่งอย่าง ที่ทำให้โลกอ้างว้างยามห่างหาย ฉันเกลียดอย่างยิ่งความเดียวดาย ยามที่เขาไม่ทักทายให้รักกัน *-*จริง ๆ ผู้หญิงไร้เงาชอบความเหงานะค่ะ อิอิ*-*