หากวันนั้นเราเปิดใจพูดกัน ว่าความผูกพันมันเกินกว่านี้ เพราะฉันไม่รู้ว่าเธอสนใจไยดี และคำว่า..รัก..คำนี้นเองก็ไม่เคยบอกใคร หากวันนั้นได้รู้ว่าเราใจตรงกัน วันนี้หัวใจคงไม่ร้าวรานหวั่นไหว เพราะเธอไม่เคยถามและฉันไม่เคยบอกออกไป วันนี้ความรักที่เราเก็บไว้...จึงเป็นได้ เพียงความทรงจำ
22 เมษายน 2548 10:09 น. - comment id 458016
ง่าส์?.. ..ทั้งๆที่ใจก้อตรงกานแต๊ๆเรยเนอะคะY_Y อรุณสวัสดิ์ยามสายยยย ค่า ยิ้มหวานๆ อิอิ
22 เมษายน 2548 12:27 น. - comment id 458140
แต่บางครั้งการเก็บไว้เป็นความทรงจำ ก็อาจดีกว่าถ้าคบกันแล้วต้องเลิกรา ถึงเวลานั้น เราอาจต้องเสียคนคนนี้ไปให้กลับมาเป็นเพื่อนเหมือนเดิมก็คงเป็นไปไม่ได้ ใช่มั้ย ...คิดให้ต่างไป ไม่ให้ใจต้องร้าวราน
22 เมษายน 2548 19:07 น. - comment id 458553
สายเกินไป รอเธอเอ่ยคำว่ารัก มานานนักแต่เธอกับไม่เอ่ย แถมท่าทีเธอนั้นช่างเฉยเมย ฉันก็เลยไม่แน่ใจ ว่าเธอนั้นคิดกับฉันอย่างไร จะรักฉันบ้างไหมในวันนี้ จะถามก็ไม่กล้าด้วยรู้ว่าไม่ค่อยดี จึงเก็บรักที่มีไว้ในนี้ที่หัวใจ จนมาวันหนึ่งซึ่งฉันหมดความอดทน อยู่อย่างคนที่ไม่มีหวัง เพราะคิดว่าเธอไม่เคยมีหัวใจให้กัน เลยหันหลังเดินจากลา โดยไม่รู้ว่าความจริง เธอนั้นเองก็ไม่กล้า จะเอื้อนเอ่ยเปิดเผยวาจา เพราะกลัวว่าฉันจะจากไกล ซึ่งถ้าฉันรู้ความจริงก่อนหน้านั้น ว่าเธอมีกันไม่เมินเฉย ไม่เหมือนท่าทีที่ละเลย ฉันจะเป็นฝ่ายเผยเฉลยบอกเธอเอง ว่าจริง ๆ ฉันรักเธอมากอยู่ ได้โปรดรับรู้ไว้ในวันนี้ รักเธอนะ รักมากอยากให้เธอทราบนะคนดี ถึงแม้คำว่ารักที่มีในตอนนี้จะสายเกินไป *-*อ่านแล้วคิดถึงกลอนเก่าตัวเองนะค่ะ เลยขอแจมแล้วกันนะค่ะ*-*