ใจเจ้าเอย เจ้าเคยสั่นคลอนอ่อนไหวบ้างไหม ยามที่ใครสักคนเข้ามาค้นใจ เจ้าจะปิดไว้ หรือยอมให้เขาเข้ามา ใจเจ้าเอย เจ้าเคยลองลิ้ม ชิมรสรักบ้างไหมหนา ว่ามันจะหอมหวานปานใด เมื่อรักใกล้เข้ามา และน่าไขว่คว้าเพียงใด หากได้รักมาเชยชม ใจเจ้าเอย หากเจ้าไม่เคยลองรัก จักรู้หรือว่าแสนสุขสม ว่ามันช่างวาบไหวเหมือนอยู่ในสายลม จะไม่อยากจม ข้ามผ่านคืนวันแห่งรักไป แต่ใจเจ้าเอย เจ้ายังไม่เคยรับรสรักอันมอดไหม้ ว่าใจเจ็บปวดมากนักเมื่อรักจากไป แทบจะตายไปกับน้ำตาเกินกว่าบรรยาย โอ้ใจเจ้าเอย จงวางเฉยอยู่แบบนี้ดีกว่าสิ่งไหนๆ ถึงแม้ไม่ได้รับรสหวาน แต่ก็จะไม่ทรมานใจ เพราะใจนั้นจะแข็งแรงได้ หากไม่มีรักมาครอบงำ
21 เมษายน 2548 14:46 น. - comment id 457492
ใจเจ้าเอยเจ้าเคยช้ำระกำเหลือ อย่าได้เผื่อให้ใครได้ห่วงหา เพราะความช้ำร่ำไห้ได้น้ำตา จึงโบกมือร่ำลารักสักที *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
21 เมษายน 2548 17:21 น. - comment id 457614
หากรู้ว่าความรักเป็นเรื่องเศร้า ฉันคงเลือกที่จะอยู่อย่างเงียบเหงา เล่าความฝันให้หัวใจอย่างแผ่วเบา ถึงเรื่องราวที่เรียกกันว่า....ความรัก เราจะรอนะ
22 เมษายน 2548 10:40 น. - comment id 458029
รู้ทั้งรู้ถ้ามีรักต้องมีทุกข์ มีความสุขเพียงชั่วคราวดีไหมหนอ ได้ลองแล้วรู้บ้างน่าจะพอ เท่าที่ขอไม่มากให้ปล่อยวาง ดีคับ