ตรงปลายขอบฟ้า..ที่นอกหน้าต่าง ยังคงเป็นเพียงความห่าง ที่ขวางเราไว้ คิดถึง-คิดถึง..คือ เสียงที่ออกมาจากใจ คุณจะรู้สึกเหมือนฉันไหม....คนดี ขอเรียกมันง่าย-ง่ายว่า เหงา ในยามที่เราห่างกันแบบนี้ ห่วงใยนะ..ไม่ว่าจะคิดถึงอีกสักกี่ที และคงไม่มีอะไรทดแทนได้ดี ..นอกจาก ตัวเธอ
16 ธันวาคม 2544 21:43 น. - comment id 25424
ไม่ต้องมีคำบรรยาย ซึ้ง +เศร้า มานเหงา จิง จิง
16 ธันวาคม 2544 22:24 น. - comment id 25440
อื้ม....กลอนเหงาจังค่ะแต่ถ้าเราได้รู้ว่ามีคนคิดถึงเราแบบนี้เหมือนกันก็อุ่นใจแล้วน๊าเนาะ
16 ธันวาคม 2544 22:40 น. - comment id 25454
ทำไมคนเราต้องเหงาบ่อยๆ และต้องเหงาทุกครั้งที่รู้สึกคิดถึงใครบางคน ที่ไม่ได้อยู่ตรงหน้า อืมม...ใครๆก้อคงเป็นแบบนี้อ่ะนะ {._.}~
16 ธันวาคม 2544 22:43 น. - comment id 25457
เหงากะคิดถึงนี่มันมีอิทธิพลเยอะเนอะต่อจิตใจคนอ่อนไหวอย่างนี้
17 ธันวาคม 2544 02:55 น. - comment id 25532
เขียนได้โดนใจมากเลย.... ชอบครับ
17 ธันวาคม 2544 10:38 น. - comment id 25591
เหงาเหมือนกันเลย
17 ธันวาคม 2544 11:27 น. - comment id 25601
เหงาเศร้าสามเวลาหลังอาหาร แถมร้าวรานก่อนนอนตอนคิดถึง เหงาได้ทุกวันหากใจเรายังซาบซึ้ง ใครคนหนึ่งจนกว่าจะ...ได้ถึงสวรรค์วันวิวาห์! เหงาไปก่อนละกันเนอะ!.