ถ้าเธอถามว่าฉันรักเธอมากขนาดไหน เธอลองนับเม็ดทรายดูเถิดหนา รักเธอมากโปรดรับรู้นะกานดา รักยิ่งกว่านับเม็ดทรายที่ทะเล ทุกวันนี้ลมหายใจที่มีอยู่ เธอเป็นคู่ที่ศรรักปักอกมิหักเห ไม่รักอื่นรักแต่เธอมิรวนเร ไม่หักเหเป็นอื่นไปชั่วชีวัน ถ้าเธอถามฉันว่าฉันเจ็บไหม ถ้าเธอไปรักใครไกลจากฉันเข้าสักวัน ฉันคงตอบได้แน่ดูที่น้ำตาฉัน สายฝนนั้นคือน้ำตาของฉันเอง ก็อยากให้เธอได้รู้เห็น ก่อนเธอเป็นเพชฌฆาตจักข่มเหง ก่อนทำร้ายตัวฉันให้ดูเอาเอง ถ้าไม่เกรงฉันเสียใจโปรดทำร้ายเอา. นึกเสียว่าสงสาร นะกลั่นออกมาจากใจเลยครับ ภูวดินทร์ ๑๕ เมษ.๒๕๔๘ font>
ภูวดินทร์ 15 เม.ย. 2548 01:15 น. - ID 74475 
1378
10
0
15 เมษายน 2548 11:15 น. - comment id 453586
เหอ เหอ เหมือนเพลง ...นึกเสียว่าสงสาร...ของอ้อยวงกระท้อนเลยค่ะ
15 เมษายน 2548 11:47 น. - comment id 453610
ถามว่ารักแค่ไหน นับเม็ดทรายทั้งทะเลก็รู้ ลมหายใจ ที่มีอยู่ ....ร้องต่อไม่ได้แล้วค่ะ เมาขี้ตาอยู่ค่ะ
15 เมษายน 2548 12:39 น. - comment id 453641
ใช่แล้วครับคือผลเพลงของกระท้อน หัวใจสะออนอยากแต่งกลอนมากหนักหนา ชีวิตจริงเป็นอย่างนี้ก็อยากนำพา ให้รู้ว่ารักใครนั้นรักมั่นจริง คืนก่อนแต่งอะครับฟังเพลงนี้พอดี จินตนาการทลุปรุโปร่งโพลงขึ้นมาเชียว ขอบคุณครับที่มาชมความหล่อ เอ้ย...แวะชมกวี...ขอบคุณครับ
15 เมษายน 2548 12:43 น. - comment id 453645
มีคนรักก็อยากถามน้องนางบ้าง พี่รักนางหรือนางจะไม่สงสาร พี่รักนางนางหักอกต้องซมซาน น้องต้องการไม่สงสารล้างหรือไร พี่คนเมืองลิงเพิ่งตื่นมาก็ต้องมาสีขี้ตาแคะขี้ฟัน เอ้ย...แปรงฟัน แล้วมาให้กะลังใจหนุ่มจินตนาการสดใส ขอบคุณครับ
15 เมษายน 2548 16:05 น. - comment id 453761
ไม่สงสารได้ไหมไม่ห่วงหา แต่กลัวว่าน้ำตาฉันจะไหล คิดจะแกล้งแต่ก็กลัวแสลงใจ เพราะข้างในยังห่วงใยเธอเหลือเกิน อิอิ *-*ไม่อยากสงสารเลยจริ๊ง จริง แต่ทำไม่ลงหละ อิอิ กลอนน่ารักมากเลยค่ะ*-*
15 เมษายน 2548 16:23 น. - comment id 453780
น้ำตาไหลสุดจะกลั้นมันไว้อยู่ ไหลพรั่งพรูไหลออกมาจากสงสาร ห่วงใยมากห่วงใยสุดทรมาน คงต้องการคนเอาใจไม่วกวน น้ำตา สายใยเยี่ยมเยือนผูกพัน เพื่อผ่านไปสู่ร้อยฝันจินตนาการ ขอบคุณครับอีกท่าหนึ่งที่ไม่เคยลืมกระผมในวันนี้เลย จะจารึกไว้ในก้นบึ้งแห่งใจเลย.
15 เมษายน 2548 22:43 น. - comment id 453985
ขอให้เธอได้โปรดรับรู้ นี่คือความในใจจากตัวฉัน รักจะอยู่ที่เธอตราบนิรันดร์ จนตัวฉันจะมลายดับสิ้นไป บอกว่ารักรักกี่คำจะไม่หมด ไม่มีลดไม่มีเลิกจากไปไหน รักที่รักบอกแล้วจากหัวใจ รักให้ไปไม่ขอคืนเธอกลับมา
15 เมษายน 2548 22:55 น. - comment id 453990
รับรู้แล้วครับแล้วโปรดรับทราบ ที่ได้บอกให้ทราบถึงความในใจ ตัวฉันนั้นอ่านแล้วซาบซึ้งใจ ต่อแต่นี้ไปจะแน่วแน่ชั่วนิรันดร์ คำว่ารักคำบอกรักบอกได้ไม่มีหมด ไม่มีกฏไม่มีบทเขียนบอกไว้ รักเพราะรักจริงจริงออกจากใจ รักที่ให้จะเก็บไว้ถึงขอคืนก็ไม่ลืม ขอบคุณครับต่อกลอนมาให้อย่างไพเราะเพราะพริ้งมากเลย ขอบคุณครับที่มาเยี่ยมนะครับ
16 เมษายน 2548 14:09 น. - comment id 454144
น่าสงสารจิงๆๆค่ะ .............. มาเยี่ยมค่ะ...................
16 เมษายน 2548 15:28 น. - comment id 454190
ถึง ยายฟ้าใส สงสารเถอะสงสารสงสารบ้าง อย่าปล่อยให้อ้างว้างสุดเปลี่ยวเหงา สงสารจิตใจคนคอยพออยซบเซา คนใจเหงาโปรดสงสารสงสารใจ น่าเห็นใจมากใช่ไหมครับ น่าสงสารมาก เลย ใช่ไหมครับ ขอบคุณนะครับที่มาให้กำลังใจแด่หนุ่มน้อยผู้น่าสงสารเช่นนี้ ขอบคุณมากครับ
19 เมษายน 2548 01:26 น. - comment id 455610
คนใจเหงาเจ้าเอ๋ยใยนั่งเหงา ทำไมเล่าไม่หาคนคอยเคียงข้าง จักไม่ต้องมาเผชิญความร้าวราน ให้กังวานในหัวใจต้องทุกข์ทม
20 เมษายน 2548 02:46 น. - comment id 456356
ตอบครับ คนใจเหงาเจ้าเอ๋ยใยนั่งเหงา ทำไมเล่าไม่หาคนคอยเคียงข้าง จักไม่ต้องมาเผชิญความร้าวราน ให้กังวานในหัวใจต้องทุกข์ทม จาก : หมื่นปีแสง รหัส - วัน เวลา : 463831 - 19 เม.ย. 48 - 01:26 ********************************************************* คนเคียงข้าง ยืมตังค์ แล้วลืมจ่าย ผลสุดท้าย คงเหงา เศร้าอยู่นี่ ย้อเย่นหนะ รักดอก ช่อชีวี ตัวพี่นี้ มีน้องเคียง เหงาไปใย คงหายเหงาคราบบบบบ
20 เมษายน 2548 07:54 น. - comment id 456435
....จิ๊บๆ..... ไม่เคยยืม ตังค์พี่ใช้ เลยสักหน่อย แต่ยืมหน่อย หัวใจรัก ที่มีอยู่ อยากได้มา นำเก็บไว้ ให้เคียงคู่ จะได้รู้ ใจถึงใจ รักกันจริง ....จิ๊บๆ.....
20 เมษายน 2548 07:56 น. - comment id 456436
ลืมบอกปาย ว่าขอและยืมแต่ผู้ปกครองอ่าจ๊ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
