ตั้งนาฬิกาปลุกหกโมงเช้า สองทุ่มรีบเข้านอนให้ตื่นไว ข่มตานอนได้แต่ไม่อาจข่มใจ คิดคนไกลตื่นสายอยู่ดี คิดถึงเธอทุกวันใจพร่ำเพ้อ คิดถึงเธอทุกวันใจพร้อหา คิดถึงเธอทุกวันทุกเวลา แต่ตอนนี้ขอลาเข้านอนก่อน ยังเป็นคนที่ค่อยห่วง แม้เวลาจะล่วงเลยผ่าน ฉันยังเป็นฉันเหมือนวันวาน คนที่มีเธอตลอดกาลในใจ คิดถึงหนักหนา อยากรู้ว่าสบายดีไหม อยู่ทางนี้ทำได้แค่ส่งใจ กับความห่วงใยที่ให้เธอ คิดถึงหนักหนา อยากให้รู้ว่ารักเธอ ถึงแม้ไม่ได้เจอ ก็ยังคิดถึงทุกเวลา บทกลอนไทย
13 เมษายน 2548 16:01 น. - comment id 452907
ถ้าคิดถึงเข้ามากก็ลองโรหาเขาซิ เดี๋ยวนี้เขาพัฒนาแล้วนะ ( เอ๋! หรือว่าไม่มีโทรศัพท์ ) *________* _ _ _ _ __ แวะมาทักทายครับ เป็นกำลังใจให้นะ
14 เมษายน 2548 00:01 น. - comment id 453118
คิดถึงเสมอ แม้ไม่เจอหน้า แต่ในทุกครา เสมอมาห่วงใย *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
14 เมษายน 2548 01:16 น. - comment id 453177
น่ารักค่า.. ..^^ ทักทายจ่ะทักทาย
14 เมษายน 2548 21:52 น. - comment id 453453
แวะมาทักทาย ต่อจากนี้คงได้เจอกันบ่อยๆนะ กลอนน่ารักดีนะ