เพราะเป็นผู้หญิงขี้หึง ฉันจึงเป็นฝ่ายผิดอยู่เสมอ ผิด...ที่คิดมากหวงและห่วงเธอ แค่ไม่อยากหั้ยเธอเผลอไปมองใคร ฉันผิดอีกแล้วใช่ไหม ที่แสดงอาการหึงหวงเธอไปแบบนั้น เสียใจนะที่รักเธอมากเหลือเกิน แต่เธอไม่เคยต้องการ กลับเห็นเป็นเรื่องน่ารำคาญ รู้มั้ย...ฉันน้อยใจ...ที่สุดเลย
11 เมษายน 2548 19:52 น. - comment id 452163
อย่าน้อยใจเลยนะคะ สักวันเขาอาจเข้าใจเองนะ เป็นกำลังใจให้อะ
11 เมษายน 2548 20:41 น. - comment id 452190
ฉันมันน่าเบื่อมากล่ะสิ...ใช่ไหม เธอคิดยังไง คำตอบในใจก็บอกมาอย่างนั้น ไม่จำเป็นหรออก ต้องรักษาน้ำใจกัน เราก็ผูกพันกันมานาน ก็รู้ดี ใช่ฉันมันคนขี้หึง แล้วก็โกรธปั้นปึงไม่เลือกที่ เอาแต่ใจก็เท่านั้น เป็นเด็กไม่รู้จักโตซะที บน... ว่า...เธอได้ทุกทีที่เจอกัน ฉันเป็นแฟนเธอนะทำไมจะหึงไม่ได้ หรือมันดูไร้สาระเกินไปที่ฉันทำแบบนั้น เพราะรักหรอกนะ จึงแสดงตัวเป็นเจ้าเข้า เจ้าของกัน ถ้าเธอไม่ได้เกี่ยวข้องกับฉันมีหรือจะหึงไปทำไม ฉันก็มีอารมณ์นะโกรธเป็น ไม่ใช่คนชาเย็น รู้สึกรู้สาเหมือนคนไหน ๆ งอน โกรธ โมโห เพราะเธอนั้นเหละไม่เคยสนใจ เห็นฉันเป็นของตาย ไม่ว่ายังไงก็เป็นของเธออยู่ดี ใช่! ฉันมันเด็ก เอาแต่ใจ ดื้อรั้นไม่เคยสนใจ ความรู้สึกของใครนี่ แล้วเธอหละ เคยไหมสนใจความรู้สึกฉันคนดี เธอก็เป็นเหมือนฉันคนนี้ ไม่ต้องมาว่ากัน อีกอย่างที่คงรำคาญ คนอย่างฉันมันระราน ไม่เคยพูดอะไรสั้นๆ ทำไมไม่กินข้าว กินยา อาบน้ำ รู้ไหม ไอ้ที่พูดน่ะห่วงกัน แต่เธอกลับตีความหมายอย่างนั้นรู้ไหมฉันเสียใจ ไม่เคยมีอะไรดูดี ฉันมันไม่มีอะไรที่เธอต้องการใช่ไหม เบื่อก็บอก ไม่ต้องการก็พูด ฉันจะพยายามเข้าใจ และพร้อมจะไปตามที่ใจเธอต้องการ เอากลอนเก่ามาแจม ไม่ว่ากันนะ แวะมาทักทายจ้า.....