: : ที่รัก...เรามีอะไรต้องคุยกัน! : :

วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์



ฉันไปพบเขานั้นในวันหนึ่ง
เป็นวันซึ่งฟ้าใสเกือบไร้สี
กับปัญหาคาใจหลายเดือนปี
ที่คอยจี่คอยจี้ที่กลางใจ

เขาบอกว่ารู้จักเธอเพราะเผลอทัก
และเผลอรักในรสหวานสดใส
เธอกับเขาดึงดันขึ้นทันใด
ทอดออกไปกลางแดดแปดสะพาน

สร้างความรักต่อหน้าสายตาโลก
ขณะฉันถูกความโศกบุกถึงบ้าน
ฉันกับเธอรักกันมาเวลานาน
เธอกลับสานรักเขาให้เท่าเทียม

ใจฉันถูกจ้วงแทงจนแหว่งวิ่น
ดังไส้เดือนขาดดิ้นด้วยคมเสียม
เมื่อเขาบอกออกมาว่าเธอเตรียม
รักล้นเปี่ยมร่วมอยู่กินเป็นทางการ

ฉันร้องไห้ออกเทป ค่ายความทุกข์
เหมือนคนดีนอกคุกถูกประหาร
มีข้าวกรุ่นแต่ไร้กับรับประทาน
เธอเอาเนื้อไปเจือจานแจกจ่ายใคร

นี่เมสเสจนั่นข้อมูลโทรศัพท์
ภาพเธอกับเขายิ้มหยดหวานสดใส
จากอังคารถึงจันทร์เธอปันใจ
จนรักใหม่ถือกำเนิดเกิดสัมพันธ์

ฉันถูกคำสารภาพเขาจับฝัง
ความผิดหวังกางหนังสือขานชื่อฉัน
ที่รัก...เรามีอะไรต้องคุยกัน
ตื่นจากฝันพรุ่งนี้เช้าเราต้องเคลียร์!

9 เมษายน 2548
				
comments powered by Disqus
  • อาภาภัส

    9 เมษายน 2548 18:49 น. - comment id 451417

    เขียนเป็นนิยายหรือคะเรื่องสั้นขนาดกลอน
    เก่งจริง
  • น้ำแข็งไส

    9 เมษายน 2548 19:58 น. - comment id 451433

    ว่าไงคะ ... ไหนบอกว่ามีเรื่องคุยกันไงล่ะ พูดมาจิตัวเองเค้ารอฟังอยู่อ่ะ
    
    ** แวะมาทักค่ะ กลัวเหงา **
  • แก้วนีดา

    11 เมษายน 2548 14:09 น. - comment id 452048

    โห้...........คิดได้ไง..........อย่าปิดแผ่นฟ้าด้วยฝ่ามือ........ของเรานะ........ต้อง.........ปิดใจฟ้าด้วยใจแก้วนีดา.......อิอิอิ........
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน