ยังไงก็ยังมีเขา... เหนื่อยมากนะ กับความรัก ในครั้งนี้ ทั้งชีวี จิตใจ มันอ่อนล้า ทั้งความหวัง ที่ตั้งไว้ ในอุรา ทั้งเพลา ที่ฉัน ทุ่มเทไป คิดไว้นะ ว่าคนนี้ แล้วที่ใช่ แต่ไฉน กลับไม่ใช่ เศร้าจริงหนา เสียดายวัน เวลา ที่ผ่านมา คิดแล้วพา หดหู่ใจ เฉาเสียจริง... จากนี้ไป ขอเวลา ฉันสักครู่ ไปฟื้นฟู กายใจ ที่บอบช้ำ ให้รู้จัก เผื่อใจ และเผื่อจำ จะไม่ทำ จิตให้เศร้า เฉากว่าเดิม แต่จะเติม ความรัก ความอบอุ่น ความละมุน จากครอบครัว เราไงหนา ทั้งพ่อแม่ พี่น้อง ทุกคนมา เป็นดังยา สมานใจ เราดีเอย........ %------------------%
8 เมษายน 2548 23:46 น. - comment id 451221
ขอร่วมพักใจ ด้วยคนนะจ๊ะ...เป็นอะไรไปเอ่ย เพื่อนเรา
9 เมษายน 2548 08:39 น. - comment id 451245
ยังไงก็ยังมีเรา ... อย่าเศร้าไปเลยเพื่อนเอ๋ย วันเวลาที่ล่วงผ่านเลย เรายังคงเหมือนอย่างเคยเป็นมา ... เหนื่อยนักพักใจไว้ก่อน หากอ่อนระโหยโรยล้า ... อย่าปล่อยให้อารมณ์เย็นชา ... สักวัน ... รักกลับมา ... ฟื้นหัวใจ ...
9 เมษายน 2548 23:07 น. - comment id 451487
สู้ต่อไปหวังไว้ในวันหน้า โชคชะตามิตกต่ำอย่างที่เห็น แม้เหนื้อยล้าหัวใจกายลำเค็ญ วันหนึ่งเป็นของเราเลิกเศร้าใจ อย่าท้อ อย่ายอม เพราะเราจะไม่แพ้ :)
16 สิงหาคม 2548 00:24 น. - comment id 504138
ไม่แล้วฉันจะไม่เศร้าอีกต่อไป ขอบใจนะจ๊ะที่เป็นกำลังใจให้