รักแรก...

สายน้ำที่หลับไหล


นานแล้วที่สองเราไม่พานพบ
นานแล้วไม่ประสบและคบหา
ไม่ได้เจอไม่ได้คุยและสบตา
ทำให้จิตคิดห่วงหาพาหายไป
ฉันและเธอคงไม่ได้ใกล้กันแล้ว
จำต้องแคล้วคลาดไปอยู่แห่งหนไหน
อนาคตคืนวันที่ฝันไฝ่
พาจิตใจพลัดพรากจากตัวเธอ
เพียงสิ่งหนึ่งซึ่งฉันนั้นยังมี
ยังจดจำเรื่องดีดีอยู่เสมอ
เธอให้ฉันได้พบและเจอะเจอ
ว่ารักแรกคือเธอเสมอใจ
				
comments powered by Disqus
  • ศศร

    8 เมษายน 2548 20:17 น. - comment id 451125

    แวะมาชมบทกลอน  ไพเราะนะคะ
  • playgirl..za

    8 เมษายน 2548 21:48 น. - comment id 451156

    แวะมาเยี่ยมคะ กลอนเพราะดีนะคะ
  • แม่จิตร

    9 เมษายน 2548 13:02 น. - comment id 451309

    งานอบุอ่นละมุนกรุ่นคำหวาน
    อ่านแล้วซ่านคิดถึงแม่ยาหญิง
    ต้องจากไปไกลตาแล้วจริงจริง
    ขอบคุณสิ่งรักแรกให้แก่กัน

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน