: : ขอบคุณการถูกทิ้งอันยิ่งใหญ่ : :

วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์


ขอบคุณการถูกทิ้งอันยิ่งใหญ่
ที่ยัดเยียดชีวิตใหม่ให้แก่ฉัน
เป็นทางเดินที่สว่างไร้ทางตัน
มีคืนวันที่สวยงามด้วยความดี

รักแล้วโศกเคราะห์ซ้ำซัดความเซ่อ
ถูกเงาเธอทาบทับดับราศี
ทางเจริญจะเดินไปก็ไม่มี
ทรงกับทรุดโชคหลุดหนีไร้ที่ไป

ได้เสพรสความหวานเพียงชานอ้อย
ชะเง้อคอยรอยเคี้ยวที่คายให้
เศษเธอเขาอร่อยรสจนหมดใจ
เคี้ยวคราใดก็ชาชืดแสนจืดจาง

จนเธอเอาเท้าเขี่ยฉันตกหิ้ง
อุ้มมาทิ้งในวัดแล้วตัดหาง
วันเธอทิ้งคือวันที่ฉันมีทาง
ได้พบแสงสว่างส่องทางใจ

ขอบคุณเธอที่ได้ฤกษ์เลิกลุ่มหลง
แล้วถีบส่งฉันสู่ความสดใส
หลุดคุกรักดิ้นรอดอย่างปลอดภัย
เพื่อมามีชีวิตใหม่โดยไร้เธอ
28 มีนาคม 2548				
comments powered by Disqus
  • ลูกเป็ดขี้เหร่

    8 เมษายน 2548 17:11 น. - comment id 451064

    อุ้มมาทิ้งในวัดแล้วตัดหาง  
    
      เห็นภาพเลยค่ะ
  • โอ คาลิฟโซ

    8 เมษายน 2548 17:14 น. - comment id 451065

    คนเรามีทางเลือกเสมอครับ..อยู่ที่ใครจะกล้าเลือกหรือเปล่า
  • ardin

    9 เมษายน 2548 12:15 น. - comment id 451292

    รักแล้วโศก ขอเลิกรักจะดีกว่า
    ไม่รู้ว่าคิดเหมือนกันอยู่บ้างไหม
    ฉันรู้ว่าพอรักแล้วไม่ถอดใจ
    แต่พอจากไกล ไยตัวเธอ ถึงเปลี่ยนแปลง
    
    /*/ยินดีที่ได้รู้จักคะ แวะมาเยี่ยมเยียนเน้อ 
    เขียนกลอนได้ตรงๆดีคะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน