อันหัวใจลัดเลี้ยวดังเกี่ยวลวด มันช่างปวดเศร้าใจฤทัยหมอง ค่อยค่อยเป็นค่อยค่อยไปตามครรลอง เราทั้งสองช่างสังวาสอนาถจริง อยากจะใกล้ให้แนบติดสนิทเนื้อ เทอจะเชื่อหรือไม่โอ้ใจหญิง หัวใจฉันไม่ชอบรอขอประวิง ยอมทุกสิ่งให้เทอหมดฤทัย ใจรัญจวรป่วนปันเป็นพันคลื่น ทั้งขมขื่นกลืนน้ำตามาจนสาย รักแนบแน่นถึงพรากออกก็ไม่คลาย ถึงตัวตายแต่หัวใจข้าไม่ลืม
เกล็ดน้ำค้าง 7 เม.ย. 2548 09:51 น. - ID 74048 
409
1
0
7 เมษายน 2548 23:56 น. - comment id 450689
แสนปวดใจรักรันทนจึงหมดหวัง เธอก็ชังใจติดคิดถึงเขา เหลือเราไว้ให้ไร้ซึ่งดั่งเงา ให้ต้องเศร้าปวดร้าวเฝ้าเดียวดาย *-*กลอนน่ารักมากเลยค่ะ*-*
8 เมษายน 2548 00:46 น. - comment id 450728
หน้าส่วนตัว
พิษสวาทบาดจิตชีวิตเศร้า
ฤดีเหงาทุกข์โศกโลกสลาย
ไม่สมหวังไร้รักแนบชิดกาย
เธอมาหน่ายทิ้งกันพล้นจำลา
คนไร้รักหัวใจจงไปเถิด
หากแม้เกิดชาติไหนขอไกลหน้า
อย่าพานพบจบไปไกลสายตา
อย่าหว่งหาพิศวาสคลาดคราไกล
9 เมษายน 2548 14:01 น. - comment id 451342
แวะมาชมกลอนนะ ไพเราะนะคะ
20 กันยายน 2548 08:15 น. - comment id 467804
ก้อเพราะดีน่ะค่ะ
16 กุมภาพันธ์ 2549 16:52 น. - comment id 561410
เศษแก้วยังมีคม เศษอารมณ์ยังบาดใจ เศษเหล็กยังขายได้ เศษหัวใจใครจะเอา
27 เมษายน 2550 22:45 น. - comment id 688550
... กลอนมีความไพเราะ สามารถทำให้ผู้ที่อ่านคล้อยตามได้ดี ... กรุณาอย่าเลิกเขียนเลยนะครับ .... ข้าพเจ้าจะรออ่านอยู่ .....[ ........ ไม่มีอะไรจะโหดร้ายเท่ากับการถูกลืมอีกแล้ว .......... ]
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
