:+: รับได้ทุกอย่าง :+:

พระนคร

 ตื่นนิทราเมื่อแสงอรุณสาด
กลิ่นสะอาดหอมฟุ้งปรุงสมอง
เสียงสายน้ำไหลไปตามแนวคลอง
ชายตามองตามกระแสแนวพัดพา
เช้าวันนี้หาเป็นเช่นวันเก่า
ความรู้สึกหงอยเหงาเข้ามาหา
ไม่มีแล้ว ไม่มีเธอยอดชีวา
เธอมาลาจากไป ไม่ใยดี
พี่นั้นรักสุดจะหักห้ามใจได้
ไม่หวั่นไหวพวกนินทา พวกป้ายสี
สู้อดออม ถนอมรักมาเป็นปี
แต่เดี๋ยวนี้เธอกลับมาบอกลากัน
พี่นั้นคงอยู่ต่อไปไม่ได้แล้ว
เสียงเจี้อยแจ้วที่เคยมีของจอมขวัญ
หายไปพร้อม ความรู้สึกที่ดีต่อกัน
คงไม่มีวันที่จะกลับมาเหมือนเดิม
เหมือนธาราไหลไปไม่อาจกลับ
ตะวันดับความมืดมาแทนที่
ดั่งหิมพานท์ไร้ซึ่งกินรี
ชีวิตมีแต่ขาดซึ้งซึ่งชีวา
พี่เฝ้ารอตัวน้องนั้นย้อนกลับ
พี่รอรับหากว่าเจ้ากลับมาหา
ให้อภัยในทุกเรื่องที่ผ่านมา
โอ้แก้วตาพี่รักเจ้าปักดวงใจ				
comments powered by Disqus
  • ลอยไปในสายลม

    5 เมษายน 2548 12:16 น. - comment id 449485

    อืม
    
    อ่านแล้วคิดถึงเพลงนี้เลย
    
    รับได้ทุกอย่าง
    
    อิ อิ..

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน