จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า ฝากสาวหน้าใส หน้ามนคนไกล ด้วยใจดวงนี้ เสียงสายลมเย็น เช่นเสียงดนตรี กล่อมขวัญคนดี พี่พร่ำรำพึง กล่อมหน้ามนคนสวยด้วยเพลงหวาน ดลบันดาลดื่มด่ำคำคิดถึง ลมพัดหวนครวญคร่ำย้ำติดตรึง สาส์นซาบซึ้งสดใสใต้แสงทอง หนาวน้ำค้างกลางใจในหน้าหนาว กลัวผิวสาวสะอาดสะอางจะหมางหมอง ถักแสงโสมสุดสวยด้วยร้อยกรอง เป็นผ้านวมเอี่ยมอ่องห่มน้องนาง หลับตาเถิดที่รักเพื่อพักผ่อน ด้วยลำนำกลอนก่อนฟ้าสาง เพลงรักหยอกหมอกควันอันเบาบาง ในระหว่างความฝันอันตราตรึง ทอถักแสงโสมทองกรองความรัก โลกประจักษ์ลำนำคำคิดถึง เหมือนคนบ้าบอดพร่ำเพ้อรำพึง บอกรักใครคนหนึ่งซึ่งไม่มี
3 เมษายน 2548 02:04 น. - comment id 448485
ว่าแต่สาวหน้าหวานคนนั้น ใครกันนะ อิ อิ อิ
3 เมษายน 2548 08:32 น. - comment id 448508
มาอ่านค่ะ เขียนได้ลื่นดีค่ะ ชอบวรรคสุดท้ายจัง บอกรักใครคนหนึ่งซึ่งไม่มี เราเองก็ชอบ คิดถึงใครคนหนึ่งซึ่งไม่มี บ่อย ๆ เลย
3 เมษายน 2548 10:33 น. - comment id 448535
มีสิคะ มีตัวตนในใจของคนคิดถึงไงคะ มาชื่นชมบทกลอนค่ะ
3 เมษายน 2548 10:38 น. - comment id 448538
เพราะดีครับ หนาวเนื้อเสื้อผ้าใส่หนาหนา คอยเวลาสองเราได้สุขสม วาดหวังไว้สองใจกลืนกลม รอเชยชมเธอกลับมาข้างกาย
3 เมษายน 2548 15:35 น. - comment id 448616
มาชมจันทร์เจ้าขา... ตอนกลางวัน.. ร้อนจัง..... เพราะดีค่ะ...
3 เมษายน 2548 23:22 น. - comment id 448816
เพราะและงดงามมากครับ สมชื่อเชษฐภัทร
4 เมษายน 2548 11:32 น. - comment id 448981
บอกรักใคร????? เด๋วจัดให้...55555