สายลมแรงพัดความรักจนหักหาย หนาวใจกายลำพังดังฝันล่ม เหงาเกาะกินเบื้องลึกลึกระทม หรือว่าลมปลิวรักไปไม่กลับมา จมกับเสียงคร่ำครวญล้วนเจ็บแสบ ทุกอย่างแทบมืดมนล้นปัญหา เงาสะท้อนภาพเก่าเร้าดวงตา น้ำอาบหน้าไหลเป็นทางเคว้งคว้างใจ สายลมยิ่งกระหน่ำซ้ำบาดแผล คนเหลียวแลฉันคนนี้อยู่ที่ไหน หรือสายลมพัดพาพร่าสายใย แรงรักให้แหลกละเอียดมาเสียดแทง พอกันทีลมหนาวรานร้าวรัก หยุดหาญหักหัวใจไม่เสแสร้ง หยุดคำสาปคนไร้ค่าราคาแพง เปลี่ยนเป็นแฝงคนใจจริงไม่ทิ้งกัน
31 มีนาคม 2548 21:01 น. - comment id 447317
ใครว่าหนาวกัน ร้อน ๆ ๆๆ มาก เหอ ๆ แวะมาทักทายเจ้าค่ะ
31 มีนาคม 2548 21:01 น. - comment id 447318
รักใครรักให้จริง อย่าไปทิ้งขว้างเขา ถ้าอยากให้เขารักเรา ก็จงรักเขาเหมือนตัวเอง น่านว่าไปน้าน หวัดดีคับ
31 มีนาคม 2548 21:24 น. - comment id 447342
ก็แวะมาเยี่ยมคะ เพราะจังนะคะ เศร้าดีคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
31 มีนาคม 2548 22:19 น. - comment id 447378
เวลาที่เราเห็นบรรยากาศดี ๆ แต่รู้สึกเจ็บปวด มันช่างทรมานนัก สู้ไม่รู้สึกรู้สาจะดีกว่า แต่ก็ทำไม่ได้ซักที
1 เมษายน 2548 18:49 น. - comment id 447856
กลอนไม่เพราะแต่เศร้า ความเหงาและเเหงามันช่างทรมานแบบนี้เหรอ
3 เมษายน 2548 11:16 น. - comment id 448568
แต่รับรองนะคะ สายลมผู้นี้ มินำความพาเจ็บปวดค่ะ มาส่งกำลังใจค่ะ อิ อิ . ...