หน้าส่วนตัว
ฉันไม่รู้พูดแบบไหนให้เธออยู่
แต่ฉันรู้เงียบแบบนี้คงดีกว่า
ทุกคำตอบส่งผ่านธารน้ำตา
ใจไม่กล้าอ่อนแอท้อแท้เกิน
พูดทำไมพูดไปให้เหนื่อยเปล่า
เหมือนน้ำเน่าไร้ค่าน่าขัดเขิน
บอกหัวใจเลิกอ้อนวอนก่อนยับเยิน
แล้วก้าวเดินหลีกไกลไปจากเธอ
เก็บทุกความรู้สึกอยากนึกถึง
วันเคยซึ้งใส่กล่องใจไว้เสมอ
แต่ท่องให้ขึ้นใจไม่ขอเจอ
หรือพร่ำเพ้อเพราะหวงห่วงภาพลวงตา
คนพ่ายแพ้ต้องเข้มแข็งแกร่งสินะ
ร้องไห้ซะให้พอรอความกล้า
แม้อ้อนวอนเธอยังไปไม่กลับมา
จงรู้ว่า...เขาไม่รัก...แล้วหักใจ
ลูกกวาดสีฟ้า 28 มี.ค. 2548 10:51 น. - ID 73510 
1727
4
0
28 มีนาคม 2548 11:17 น. - comment id 445535
อยากอ้อนวอนเธอ...อีกสักครั้ง แค่ให้เธอนึกถึงคืนวันเก่าๆ อดีตก่อนนั้น..ที่เคยเป็นของเรา ถามเธอเบาๆ ได้ไหม...ให้เธอกลับมา
28 มีนาคม 2548 11:17 น. - comment id 445536
อยากอ้อนวอนเธอ...อีกสักครั้ง แค่ให้เธอนึกถึงคืนวันเก่าๆ อดีตก่อนนั้น..ที่เคยเป็นของเรา ถามเธอเบาๆ ได้ไหม...ให้เธอกลับมา
28 มีนาคม 2548 11:51 น. - comment id 445550
เลิกอ้อนวอนพรอดพร่ำย้ำน้ำตา เดินจากลามิคิดจะแยแส เก็บหัวใจใส่กระเป๋าเขาไม่แล เรามันแค่คนผ่านทางของเธอ
28 มีนาคม 2548 14:25 น. - comment id 445618
อ้อนน่ารักมาก แวะมาเป็นกำลังใจให้นะครับ
28 มีนาคม 2548 22:09 น. - comment id 445843
เขาว่า คนเงียบมักจะใจแกร่ง.. เป็นบทกวีที่ให้ความรู้สึกของการต่อสู้กับใจได้ดีเลยค่ะ
30 มีนาคม 2548 19:30 น. - comment id 446861
ดีเหมือนกัน กีมากๆๆ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
