ฝนพร่ำตกในค่ำคืนอันเหน็บหนาว แสงดวงดาวพรั่งพรายให้ฉันเหงา อยากให้รักโอบกอดไว้เหมือนดั่งเงา ให้สองเราหายเหน็บหนาวยามค่ำคืน แสงจันทร์ทราส่องฟ้าให้สว่าง เหมือนดั่งไฟส่องทางให้มองเห็น หลังฝนพร่ำฟ้าใสอาการเย็น ให้เราเป็นเนื้อคู่ตลาดกาล บทเพลงซึ้ง..ตราตรึงอยู่เสมอ ว่ารักเธอ...คนนี้มากแค่ไหน ฝนตกแรง ลมพัดแรง อบอุ่นใจ หนาวแค่ไหน มีเธอเคียงข้างกัน ระยะทางไม่อาจกั้นความรู้สึก จากส่วนลึกที่เราสองนั้นมอบให้ อยากให้รู้ว่ารักเธอทั้งหมดใจ ไม่มีใครเชื่อใจฉันสัญญา... ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ปิดเทอมเหงาจัง !
26 มีนาคม 2548 14:24 น. - comment id 444729
ไม่โพสกลอนนานแล้ว ฝือมือคงสู้พวกรุ่นพี่ไม่ได้ ยังไงก็ช่วยติชมด้วยนะคะ.. ฝ้ายเหงาจังอ่ะ
26 มีนาคม 2548 15:14 น. - comment id 444748
หากหนาวเหงาเข้ากอดใต้ผ้าห่ม ให้ตัวกลมคลุกคลีตรงที่หนอน เอนกายพักฝันดีบนเตียงนอน พอตื่นแล้วค่อยถอนความหงอยเหงา
26 มีนาคม 2548 17:05 น. - comment id 444822
แวะมาอ่านงาน ผ่านมาทักทายครับ
26 มีนาคม 2548 17:17 น. - comment id 444838
แค่สัญญาว่าจะรักภักดีให้ ก็แสนสุขหทัยแล้วหละหนา ยิ่งกว่านั้นบอกตามตรงคงสัญญา เหมือนเช่นกันหละหนายอดหยาหยี อิอิ *-*กลอนน่ารักมากเลยค่ะ*-*
26 มีนาคม 2548 17:33 น. - comment id 444861
ทุกวันคืนนั้นเงียบเหงา ไม่มีเขาอยู่เคียงข้าง หัวใจที่บอบบาง จึงอ้างว้างอย่างเดียวดาย ขอเป็นกำลังใจให้นะครับน้องฝ้าย เพี้ยง!! ขอให้หายเหงา อิ_อิ +-*-+ +-*-+-*- ปู๊ชายอารมดี๊ดี -*-+-*-+ +-*-+