จากวันแรกที่พบกัน เธอทำให้ฉันผูกพันถึงวันนี้ เกิดเป็นความรู้สึกที่แสนดี ตลอดชีวิตนี้ฉันไม่ลืม..... แต่เมื่อถึงเวลาที่ต้องจาก ฉันขอฟังจากปากเธอได้ไหม บอกฉันสักคำว่าเธอไม่เหลือใจ แล้วฉันจะไปไม่กวนใจเธอ........ อย่าให้เราจบกันด้วยไม่ดี อยากจะจำแต่สิ่งที่มีความหมาย ว่าครั้งหนึ่งเธอเคยเป็นเพื่อนผู้ชาย ที่ฉันรัก รักมากมาย รักจริง ๆ.............. คนเราต่างจิตต่างใจ .. ฉันจึงไม่มีสิทธิ์จะเปลี่ยนความคิดเธอได้ กับการที่เธอไม่รู้สึกถึง่สวนลึกที่ให้ไป จะโทษเธอได้อย่างไร.. เราอ่อนไหวไม่เท่ากัน ` - - - - - ` เสียใจ.. ที่เราไม่เหมือนเดิม เธอหยิบใครมาเพิ่มแทนความรักของฉัน ต่อไป.. ฉันก็ไม่ใช่คนสำคัญ ไม่มีสิทธิ์อย่างคนรักกันเช่นที่แล้วมา เสียใจ.. ทำได้แค่เสียใจ แต่ที่เสียดาย คือ วันที่ผ่านไปมากกว่า สำหรับฉันคงต้องใช้เวลานานเพื่อเยียวยา ถ้าทำได้.. ก็อยากไม่ รู้สึก - รู้สา เหมือนอย่างเธอ
22 มีนาคม 2548 22:10 น. - comment id 442967
เขียนกลอนได้เพราะและดีมาก
22 มีนาคม 2548 23:30 น. - comment id 443028
จากวันแรกที่พบกัน เกิดผูกพันและห่วงหา นานไปใจร้างลา เธอหายหน้าลาร้างไกล แต่ก่อนจะไปจาก บอกจากปากจะได้ไหม ว่ารักและห่วงใย มันหมดไปจากใจเธอ *-*กลอนน่ารักมากเลยค่ะ*-*
23 มีนาคม 2548 07:08 น. - comment id 443111
แวะมาเป็นกำลังใจให้นะครับ
26 มีนาคม 2548 10:57 น. - comment id 444668
ดี แฮะ