มานีที่รัก มานะที่คิดถึง หลายเรื่องราวยังตราตรึงในความทรงจำเสมอ ปิติ เพชร วีระ ชูใจ อ่านหนังสือภาษาไทย จินตนาการไปไกลถึงเธอ อบอุ่นในมิตรภาพที่พบเจอ อยากเข้าไปอยู่ในบทเรียน รีรีข้าวสาร - ตุ๊กตาอยู่ข้างหลัง เป่ากบ กระโดดยาง ครั้งหนึ่งนั้นยังพากเพียร เล่นซุกซนตามภาษา ถึงเวลาก็ล้อมวงกันอ่านเขียน ก่อนกลับบ้าน หลังเลิกเรียน ดีดลูกแก้วแข่งประชัน อุลตร้าแมนปล่อยแสง เจ้ามดแดงแปลงร่าง ขขบวนการ เรนเจอร์ มาร่วมสร้าง ความสนุกสนานให้กัน เซนล่ามูน เซนเซย่า นั่นไง..โดราเอมอน ขวัญใจของฉัน พลังคลื่นเต่า ดราก้อนบอล ยังผูกพัน การ์ตูนฮี่โร่ ที่ฉันประทับใจ อรุณเบิกฟ้า ... นกกาโบยบิน เจ้าขุนทอง ออกหากิน เจื้อยแจ้ว ส่งเสียงใส ฉงน ควายน้อย นั่นเจ้า ขอนลอย มาดูกัน ไว - ไว สูดอากาศสดใส ยิ้มรับวันใหม่ ยิ้มให้แก่กัน น้องตูมตามน่ารัก ไม่แพ้ น้องพลับสมัยนี้ คุณภาค ผู้แสนดี เคียงคู่มากับ ดาวพระศุกร์ อ่อนหวาน น้ำใส ใจจริง ความอบอุ่นของผองเพื่อน ร่วมผูกพัน เหินฟ้า ก้องกังวาล ตำนานแห่ง ผยอง ไม่เคยเกรงกลัว ม.6/2 ห้องครูวารี กระโปรงบานขาสั้น มาเติมดีกรี ยิ่งกว่า พันธุ์ X เด็กสุดขั้ว น้ำเต้าหู กับครูระเบียบ ดูกี่ที ก็หัวเราะรัว อนึ่งคิดถึงพอสังเขป ติดตรึงหัวใจ คนดูไปจนทั่ว ไม่เคยจาง บทเพลง..ดอกไม้ให้คุณ..ยังหอมหวลในความฝัน ดีทูบี ที่ว่าดัง เทียบกับคนของวันวาน ก็ไม่อาจขวาง ป๋าเบิร์ด คริสติน่า เป็นลุง เป็นป้า สมัยนี้ก็ยังคงดัง ไม้ขีดไฟ กับดอกทานตะวัน ฟังกี่ครั้งก็ยังชื่นใจ อยากเข้าทีม เป็นแก้งค์ใจง่าย กับบอยเสก้าท์ ร่วมวง ไอ้หนุ่มดอยเต่า กับนกแล ก็น่าจะสดใส กล่อมเพลงซึ้ง ๆ Only you แบบเจอาร์ วอย ก็สุขใจ แต่ตอนนี้ ที่ร้องได้ขึ้นใจ ก็เพลงชาติไทย ไชโย ลืมตามาอีกที โลกนี้ก็เปลี่ยนไปมาก วิวัฒนาการ ช่างหลายหลาก จนต้องเอ่ยปากว่า โอ้ โห โลกยุคดิจิตอล ไซเบอร์ ลึกล้ำ กว้างใหญ่โต จะไฮโซ หรือ โลโซ ก็สัมผัสกันได้ทุกผู้คน ส่งจดหมายผ่านสื่ออิเล็คทรอนิกส์ ติดต่อสื่อสารกับใคร เพียงปลายนิ้วคลิ๊ก ก็รู้ผล จากรถเมล์ เปลี่ยนมาขึ้นรถไฟฟ้า ทั้งใต้ และ บน เจาะลึก ตน ต้น ตน... ถึงลูกถึงคน... ถึงใจ แม้อะไรจะเปลี่ยน..แต่วันวานก็ยังหวานอยู่ ถ้าไม่เชื่อ..ถามสาวยาคลูย์ ดูก็ได้ (หุหุ) สิ่งใหม่ ๆ เข้ามาสลับสับเปลี่ยนสิ่งเก่า ฉันใด วันวานนั้น ไซร้ แม้นานเพียงไร ก็หวานตรึงใจไม่รู้ลืม
21 มีนาคม 2548 16:47 น. - comment id 442338
ถูกแล้วครับ...วันวารยังหวานอยู่ รูปข้างบนน่ารักนะ...เหมือนคนเขียนเลย
21 มีนาคม 2548 17:12 น. - comment id 442351
พี่แอ็ปเปิ้ลแต่งกลอนนี้ได้น่ารักจังเลยค่ะ บางครั้งความทรงจำเก่าๆก็ลบเลือนไปบ้าง ความทรงจำใหม่ๆก็เข้ามาแทนที่ แต่พอมานั่งนึกอีกที ก็สุขใจนะคะ ปลาวาฬมาทักทายค่ะ
21 มีนาคม 2548 18:33 น. - comment id 442383
วันวานหรือ วันไหนๆ กะมีความสุขทางนั้นหล่ะค่ะ ถ้ามีความจดจำที่ดีดี อ่ะค่ะ แวะมาเปงกำลังใจให้พี่นะคะ
21 มีนาคม 2548 18:44 น. - comment id 442396
อายครูบ่รู้วิชา อายภรรยาก็ไร้บุตร ได้ครูเป็นภรรยา ได้ทั้งวิชาได้ทั้งบุตร ................................. เด็กโจ๋ มาป่วนหน่อยเดียว ..........อิอิ ครับคิดถึงอดีต .............. แง้ .............แง
21 มีนาคม 2548 20:31 น. - comment id 442448
พูดถึงเรื่องความหลัง อยากจะขี่ไทแมชซีนย้อนกลับไปอดีตอีกจัง ไม่ได้กลับไปเปลี่ยนอดีตแต่อย่างใด แต่จะไปซึมซับ โลกแห่งความไร้เดียงสาสมัยนั้น วันวานยังหวานอยู่ เคยดูหนังเหมือนกันเรื่อง ดูนานจนลืมเนื้อไปแล้ว และจำได้ดีมีเรื่องภาคต่อ คือ วันนี้ยังมีเธอ ว่าง ๆ ลุงจะหาโอกาสจีบ เฮ้ยม่ายใช่ ถามไถ่สาวยาคูลย์ดูนะจ๊ะ
21 มีนาคม 2548 22:28 น. - comment id 442529
พลังคลื่นเต่า *-* อันนี้นัสชอบมั่กมากกก..ไม่รุว่าใช่ตัวการ์ตูนเดียวกันหรือเปล่า มันลางเลือน...แต่ก้อยังประทับใจค่ะ ทุกอย่างที่พี่เปิ้ลเขียนทำให้ความทรงจำสมัยเด้กๆเข้ามาในสมองอีกครั้ง... ตอนนั้น..... .. .. นัสชอบมันจิง-จิง.. .. ตอนนี้รู้อะไร..เยอะแยะกว่าตอนนั้น.. .. น่าจะดีจัย.. ..แต่นัสชอบ.. ..ตอนนัสเด็กๆ.. เล่นเป่ากบ ขับเครื่องบิน.. ..ทะเลาะกัน แย่งขนม กับพี่ชายมากกว่า.. ..^^ นัสมีความสุขจังนะคะ ที่ได้เข้าม ย้อนเวลา .. อีกครั้ง.. ..
21 มีนาคม 2548 22:52 น. - comment id 442549
วันหวานยังหวานอยู่ ไม่ถามแล้วสาวยาคูลท์ดูทุกหน ก็เพราะรู้ใจตรงกันมั่นกมล ถามใจตนฉันเธอเสมอกัน อิอิ *-*โอเค หวานจ๊ะหวาน ถามแล้ว เธอก็ตอบแล้ว สรุปแล้ว หวานจัง อิอิ โอ๊ยมดกันด้วย ช่วยหน่อยซิ อิอิ คิดถึงนะ ใกล้จะถึงวันเกิดอีกแล้ว ใช่เปล่า อิอิ*-*
21 มีนาคม 2548 23:38 น. - comment id 442602
แน่เลย แอบเปิ้ลเมื่อก่อนสีแดงหวานกรอบ ชอบนะ
22 มีนาคม 2548 00:26 น. - comment id 442627
ลองย้อนคิดวันวานที่ผ่านพ้น มีหวานปนทุกข์สุขสนุกยิ่ง แต่ละฉากผ่านมาน่าดูจริง อยากจะวิ่ง..กลับอดีตคิดแล้วเพลิน
22 มีนาคม 2548 08:43 น. - comment id 442661
สวัสดีคะ..มนต์กวี โหย ๆๆ มาคนแรกเลยนะ ขอบคุณที่ชมคนเขียนนะ หุหุ วันวาร ยังไงก็ยังหวานอยู่ในความทรงจำนะคะ ว่าง ๆ จะแวะไปเที่ยวศรีสะเกษ อย่าลืมเป็นไกด์ล่ะคะ ^_^ สวัสดีคะ..น้องปลาวาฬสีน้ำเงิน ใช่แล้วจ๊ะน้องปลาวาฬ แม้อะไรในชีวิตจะผ่านมาหรือผ่านไป จะสุข จะเศร้า จะอารมณ์ไหน พอมองย้อนกลับไปก็เรียกรอยยิ้มได้คะ ขอบใจน้องปลาวาฬนะคะ พี่เปิ้ลคิดถึงคะ ^_^
22 มีนาคม 2548 08:47 น. - comment id 442663
สวัสดีคะ..สาวดำรำพันรัก แน่อยู่แล้ว..จะวันไหน ๆ ถ้าจดจำเหตุการณ์ และประทับไว้ ในความรู้สึกดีดี ก็อบอุ่นใจเสมอเนอะ ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ สวัสดีคะ..เด็กโจ๋ ครับ อายครูบ่รู้วิชา อายภรรยาก็ไร้บุตร ได้ครูเป็นภรรยา ได้ทั้งวิชาได้ทั้งบุตร กลอนบทนี้ พี่ว่าทะแม่ง ๆ นะ หุหุ ยังไงก็เก็บความทรงจำดีดีไว้ละกัน ในวันอ่อนล้า ทำให้เรายิ้มได้จ๊ะ น้องโจ๋ ^_^
22 มีนาคม 2548 08:54 น. - comment id 442667
สวัสดีคะ..ลุงชัยชนะ พูดถึงไทแมชชีน ต้องคิดถึงโดราเอมอนคะ คุณลุง ใช่เลย ๆ เปิ้ลก็เคยคิดที่อยากจะย้อนเวลาไป ไม่ได้ไปเปลี่ยนอดีตแต่อย่างไร แต่ไปซึบซับเวลาของความไร้เดียงสา อย่างที่ลุงว่านะคะ อยากไปเล่นขายขนมหม้อข้าวหม้อแกง กับเพื่อน ๆ เหมือนก่อน ๆ เพราะตอนนี้เล่นไม่ได้ โตแล้ว เด๊วเค้าหาว่าบ้า หุหุ ถ้าลุงไปจีบสาวยาคูลย์ได้นะ จะสนับสนุนเต็มที่ จะได้กินยาคูลย์ฟรี แถมได้รู้เรื่องราวในอดีตด้วย กิ ๆๆๆ อย่าลืมถามดูนะคะ ถ้าโดนเตะกลับมาก็ตัวใครตัวมัน ^_^ สวัสดีคะ..น้องช็อกโกแลต พลังคลื่นเต่า..ที่นัสดู น่าจะอันเดียวกันกะพี่เปิ้ลนะ ก็ดราก้อนบอล ที่มีอาจารย์เต่าไง อิอิ สนุกดีเนอะ เด๊วนี้ไม่ค่อยเห็น ใช่เลย...พี่เปิ้ลประมวลภาพตอนเด็ก ๆ ให้อ่านกัน อ่านไป ก็คิดถึงวันวาร ความทรงจำเก่า ๆ ดีใจนะคะ ที่น้องนัสมีความสุขที่ได้อ่าน ^_^
22 มีนาคม 2548 09:05 น. - comment id 442669
สวัสดีคะ..พี่ผู้หญิงไร้เงา ใช่แล้วคะพี่ตูน ถ้าเชื่อมั่นในความผูกพัน วันวาร วันใหม่ วันไหน ก็ไม่ต้องถามสาวยาคูลย์ก็ได้คะ ยังไงหัวใจเราก็ตรงกัน เป็นพี่ เป็นน้อง อิอิ ใกล้ถึงวันเกิดเราสองคนแล้วเนอะ จริงด้วย ๆๆ ดีใจ เปิ้ลคิดถึงพี่ตูน เช่นกันคะ^_^ สวัสดีคะ..อาภาภัส แอ็ปเปิ้ล ตอนนี้ก็หวานกรอบนะคะ สีแดงก็อร่อย สีเขียวก็หวานกรอบ ได้ทานเมื่อไร ก็คิดถึงแอ็ปเปิ้ลคนนี้ด้วยนะคะ มีประโยชน์ด้วยล่ะ ขอบคุณที่ชอบนะคะ สวัสดีคะ..ชูรส เมื่อมองย้อนไป วันวารก็มีทั้งความสุข ความทุข์ปะปนกันไปนะคะ ถ้าอยากวิ่งย้อนเวลา หลับตา จินตนาการแล้วไปกันเล้ยยย เย้ ๆๆ ^_^
22 มีนาคม 2548 09:54 น. - comment id 442692
มานะ กะ มานี กุ้งยังไม่ได้เรียนเลยค่ะ..แต่ได้อ่านหนังสือเด็ก ลูกเพื่อนๆ .. สมัยนั้น สมัยโน้น..ได้เรียนเรื่องหนูหล่อ พ่อเขาชื่อหมอหลำ..แม่ชื่อแม่หยา อยู่แพที่สำเหร่.. อิอิ..มันนานมาแล้วเลยท่องผิดๆ ถูกๆ โปรดอภัยค่ะ.. ...
22 มีนาคม 2548 10:46 น. - comment id 442706
วันวานยังหวานเสมอกับเธอนั้น สวยคนงามนามว่าเปิ้ลคือนิรันด์ หญิงคนงามนามนี้มีดีที่บทกลอนมาบอกกัน ฟ้าฯกะแก้วนีดาได้หัวเราะเริงร่าทุกคราเลย เปิ้ลจ๋า........เข้าใจเขียนมาก......วันวานยังหวานอยู่จริงๆๆด้วยจ๊ะเปิ้ล.......จริงไหมจ๊ะ...นายจุดๆๆหวานใจของเปิ้ล....5 5 5
22 มีนาคม 2548 22:39 น. - comment id 442985
เรน .. ยังเก็บ ..ทุกอย่าง ..ไว้ในความทรงจำ.. สมุด..บันทึก ..เล่มนั้น เรนมี.. มีเจ้าชาย .. มีเจ้าหญิง .. มีชุดสวย .. ที่ตัด .. ด้วย..ฝีมือเรน.. เสียงเล่า .. ตอนที่พ่อมา .. เจ้าหญิง .. แต่งตัว .. ด้วยชุดกระดาษ ..ที่เรนบรรจงแต่ง .. เรน .. อยากอวด .. พี่แอ็ปเปิ้ลจัง .. เรน .. คิดถึง .. นะคะ .. ...
23 มีนาคม 2548 08:40 น. - comment id 443142
วันวานยังหวานอยู่ นึกถึงเจ้าโตกับสีเทาด้วยค่ะ ไม่ถามก็เชื่อค่ะ :)
23 มีนาคม 2548 14:31 น. - comment id 443290
วันวานยังหวานอยู่ คู่เคียงไปไม่เสื่อมคลาย แม้เวลาผ่านเลยหมาย ความทรงจำยังไม่หายไม่จางไป *-*อ่านกลอนนี้แล้วรู้สึกอยากกลับไป ณ ช่วงเวลาแห่งนั้น*-*
24 มีนาคม 2548 16:13 น. - comment id 443927
อ่านแล้วคิดถึงเพื่อนตอนประถมจังเลย เจอกันตอนนี้แต่งงานกันไปหมดแล้ว คิดถึงโดดยางกับหมากเก็บด้วยล่ะ
25 มีนาคม 2548 15:39 น. - comment id 444366
เรื่องราวเก่า... พออ่านกลอนเปิ้ลนึกถึง เรื่องราวสมัยก่อนมาก.. บรรยายได้สุดยอดจริงๆ.. .. เอ.. แต่ดูเหมือนพันดาว จะรู้ทุกเรื่องที่เปิ้ลบรรยายเลยน่ะ สงสัย... จะอยู่มานานแล้วเรา อิอิ
26 มีนาคม 2548 13:50 น. - comment id 444723
สวัสดีคะ...กุ้งหนามแดง เปิ้ลเองก็เพิ่งจะเคยได้ยินนะคะ หนูหล่อ พ่อเขาชื่อหมอหลำ..แม่ชื่อแม่หยา อยู่แพที่สำเหร่.. อิอิ แต่ละยุคสมัยก็สอนไม่เหมือนกันเลยเนอะ แต่ตอนนี้ มานี มานะ ปิติ วีระ เพชร ชูใจ คงโต ๆ เท่า ๆ กับเปิ้ล สงสัยจังไปอยู่ไหนกันหมดน้า ^___^ สวัสดีคะ...แก้วนีดา โห...เล่นชมกันซะหวานหยดย้อยเลยนะเนี๊ยะ ว่าแต่จะให้ถามหวานใจ...ใครเหรอ คงไม่มีอ่ะนะ.... หุหุ รู้สึกดีนะที่อ่านแล้วสนุก เพลิดเพลินเมื่อย้อนวันวานไปดูสิ่งเก่า ๆ ความรู้สึกเก่า ๆ ที่ยังหวาน และอบอุ่น ^__^
26 มีนาคม 2548 14:14 น. - comment id 444727
สวัสดีคะ...น้องเรน พี่เปิ้ลรู้คะ สำหรับน้องเรนแล้ว มีความทรงจำ ที่สดใส และงดงาม น่ารักมาก ๆ คะ จำได้ไหม พี่เปิ้ลยังจำกลอนที่เรน เขียนเกี่ยวกับของขวัญ กล่องใส่ปากกาที่มอบให้คุณแม่น้องเรน อันนี้ก็ประทับใจพี่เปิ้ลคะ วันที่เจ้าหญิง ถูกแต่งตัวโดยเรน เสียงเล่าตอนที่พ่อมา พี่เปิ้ลจินตนการว่า เป็นเรื่องราวที่งดงามของสาวน้อยบริสุทธิ์ ที่มีหัวใจขาวใส ซุกซ่อนเรื่องราวที่แม้แต่ดาว บนฟ้าก็อยากจะยิ้ม รับฟังคะ ^__^ สวัสดีคะ..เพียงพลิ้ว ใช่แล้วคะ...คิดถึงเจ้าโต กับสีเทา ถือเป็นตัวเอก เหมือนกันนะเน๊ยะ เฮ้อ ยิ่งนึก ยิ่งคิดถึง วันหวานวานอยู่ในหัวใจจริงๆ เลย ขอบคุณที่มาร่วมย้อนวันวานจ๊ะ ^__^
26 มีนาคม 2548 14:23 น. - comment id 444728
สวัสดีคะ...Kimberry ถ้าอยากย้อนเวลากลับไป ...มา ๆ เปิ้ลจะพาย้อนไป หลับตานะ...ไปกันเลย เย้ๆๆๆ ไปซึบซับวันวาน ไปร่วมสร้างความหวานให้หอมกรุ่น ไปขอบฟ้าบอกโลกให้หยุดหมุน ขออยู่ตรงนี้กอบเก็บความอบอุ่นในวันวาน อิอิ สวัสดีจ๊ะ...อ้อม เหงาล่ะสิ ... เพื่อนแต่งงานทิ้งอ้อมให้เหงาเหรอ ก็บอกแล้วไง ยังไงเปิ้ลอยู่เป็นเพื่อนนะ เด๊วเราพักอ้อมตกคานเอง หุหุ นั่นสิ คิดถึงเพื่อน ๆ ทุกคนเลย อยากโดดยาง อยากเป่ากบ อยากวิ่งซน ขายขนมหม้อข้าวหม้อแกง... คิดถึงจัง ^__^
26 มีนาคม 2548 14:30 น. - comment id 444730
สวัสดีคะ..พันดาว ปูนนี้แล้ว....ก็ต้องเห็นมามากกว่าเปิ้ลดิ หุหุ พูดอะไรรู้หมด แสนรู้ ๆๆๆๆ เห็นพันดาวร้องเพลง 16 ปีแห่งความหลังบ่อย ๆ ไม่ต้องชมเปิ้ลมากนะ รู้ตัวเองอยู่ว่าเก่ง 555+ อ้อ..ไม่ต้องทำท่าทางเหมือนจะอ้วกละ เด๊วโดนต่อย ฮี่ๆๆ ^__^
30 มีนาคม 2548 09:24 น. - comment id 446548
น่ารักจังพี่เปิ้ล ^^ วันไหนไหนก็ยังคงหอมหวาน เหมือนวันวานหวานอยู่คู่คนเขียน ขอให้รักไร้ทุกข์สุขหมุนเวียน ให้คนเขียนน่ารักตลอดกาล คิดถึงพี่เปิ้ลจังเลยค่ะ
25 เมษายน 2548 14:23 น. - comment id 460306
สวัสดีคะ...น้องตาล พี่เปิ้ลก็คิดถึงน้องตาลนะคะ ไม่ค่อยมีเวลา ได้ไปทักทายเลย สบายดีนะคะ โทษทีนะพี่มาตอบช้า ขอบใจมากเลยกับคำอวยพรผ่านบทกลอน วันวานแม้จะผ่านไปนานเพียงไร แต่ก็ประทับในใจเราเสมอคะ ^__^
15 พฤษภาคม 2548 23:44 น. - comment id 467616
เดี๋ยวนี้เปิ้ลเก่งมากเลยน่ะแต่งกลอนได้ดีขึ้นมาก ๆๆๆๆๆๆ เรายังเป็นกำลังใจให้เปิ้ลอยู่เสมอน่ะ ..........อ่านแล้วคิดถึงวันวานที่มีเรา 4 คนมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
19 พฤศจิกายน 2548 20:49 น. - comment id 539095
รู้สึกว่าน้ำตามันจะรินไหล...... ไปกับวันวานที่ผ่านมา..... หมุนไปเร็วเหมือนกันเนอะเวลา แต่ภาพเดิม.....เพลงเดิม....หนังเดิม.... ยังประทับใจฉันไม่รู้ลืม ยังคงจำได้..... มานีที่รัก มานะที่คิดถึง หนังสือภาษาไทยที่ฉันเคยอ่าน ยังจำได้.......อรุณเบิกฟ้า ... นกกาโบยบิน เจ้าขุนทอง....มาแล้ว...มาแล้ว รีบตื่นเช้า....7 โมง ไปนั่งจอทีวี ดาวพระศุกร์ น้ำใส ใจจริง ละครสุดโปรด... ซื้อเทปมานั่งฟัง.....ซึ้งใจจนเทปยาน.... กระโปรงบานขาสั้น จำได้เลยว่าเป็นหนังเรื่องเดียวที่ฉันได้ไปดูที่โรงหนัง แล้วก็ไม่เคยดูเรื่องอะไรอีกเลย ประทับใจไม่มีวันรู้ลืม ทำให้ฉันชอบกาพย์นี้ไปโดยปริยาย มัสมั่นแกงแก้วตา หอมยีหลา รสร้องแรง ชายใดได้กลืนแกง แรงอยากให้ไฝ่ฝันหา ยำใหญ่ใส่สารพัด วางจานจัดหลายเหลือตรา รสดีด้วยน้ำปลา ญี่ปุ่นล้ำ ย้ำยวนใจ ย้ำ ๆๆ ไม่ยวนใจ น้ำเต้าหู กับครูระเบียบ หุหุ ดูกี่ที่ก็ฮากลิ้ง หุหุ...... กุ๊กกิ๊ก....ไม่หวานซ้ำยังอาโนเนะ ดูเซะ ดูเซะ โอยอย่างงี้ไม่เอา only you อยากบอกให้รู้ ว่าฉันเฝ้าคอยทุกวัน เธอเท่านั้น เธอเท่านั้น คิดถึงจังเพลงนี้อยากฟังอีก...... เจอาร์ วอย กับหลุยส์ สก๊อต ทุกอย่างมันเปลี่ยนไป แต่ความทรงจำมันยังติดตาตรึงอยู่ไม่รู้ลืม