อุปสรรคผ่านมา คือยาหมอ ฉีดแล้วรอต่อสู้เชื้อเพื่อให้สิ้น หากจะเทียบเปรียบทุกข์ยาก กับวัคซีน เมื่อเชื้อสิ้นเราชนะตลอดไป ตอนเริ่มต้นไข้ขึ้นมึนปวดหัว ทั้งน่ากลัวน่าสลดไม่สดใส เหมือนความทุกข์ที่เข้ามาหาฉันไง ทั้งทุกข์ใจทุกข์ร้อนไม่หย่อนยาน พอภายหลังหายดีเริ่มมีสุข ไม่มีทุกข์แข็งแรงแข่งขยัน เพราะร่างกายได้มีภูมิคอยคุ้มกัน เชื้อโรคนั้นไม่กล้ามารังควาญ.. แต่ตัวฉันเหมือนฉีดยา มากกว่านั้น เชื้อโรคพลันได้ทีมีล้างผลาญ ฉันอ่อนแอทุกข์ตรมจึงซมซาน ถูกร้าวรานกลายเป็นโรคน่าโศกใจ ยิ่งโรคร้ายโรคนี้มีแทรกซ้อน ทั้งกัดกร่อนหัวใจคงไม่หาย บทสรุปชีวิตฉันนั้นคือตาย วันนั้นไซร้ฉันชนะ จะสุขเอย.
นกสีหมอก 20 มี.ค. 2548 14:42 น. - ID 73059 
1170
3
0
20 มีนาคม 2548 15:18 น. - comment id 441812
ฉันอ่อนแอทุกข์ตรมจึงขมขื่น ไม่อาจฝืนยิ้มหวานร้าวราวไหว จึงทำให้ต้องพ่ายแพ้แก่หทัย จนตายไปคงหายดีโรคนี้ลา *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
20 มีนาคม 2548 19:04 น. - comment id 441865
หน้าส่วนตัว
อย่ายอมแพ้ ..โรคร้าย ที่หมายฆ่า..
อย่าอ่อนล้า .. เรื่องราว .. ที่ร้าวไหว..
รักษากาย .. พร้อมสู้ อยู่ต่อไป..
ชีวิตใหม่ .. ฟ้างาม .. ยามได้ยล..
จะเป็นเพื่อน ..เป็นพี่ .. ไม่หนีหาย.
อย่ายอมพ่าย .. โรคร้าย .. ที่ผจญ..
แกร่งและกล้า .. ด้วยใจตน..
ฟ้าหลังฝน ..งดงาม .. จะตามมา..
..เรน .. เป็นกำลังใจ .. ให้คุณ ..นะคะ ..
เขียนงาน .. ได้.. ไพเราะมากเลยคะ ..
แว้ป !!..
21 มีนาคม 2548 03:08 น. - comment id 442013
ขอให้ชนะนะคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
