เงียบทำไม

นุสรณ์

จำได้เคยบอกไว้
หากวันหนึ่งวันไหนเธอพบว่า
ฉันไม่ใช่อย่างที่ใจเธอตามหา
ให้บอกมาตรงๆจะเข้าใจ
ปิดหน้าต่างปิดประตูดูไม่ออก
ปิดปากไม่ไขบอกรู้ได้ไหม
โทรไม่รับทักถามความห่วงใย
พบหลบหน้าเปลี่ยนไปในแววตา
เถอะคนดี
พูดความจริงบางทีจะดีกว่า
แม้โหดร้ายแฝงไว้ด้วยน้ำตา
แต่มันยังเผยค่าความจริงใจ
การที่เราไม่อยากทำให้ใครเจ็บ
ด้วยการเก็บความจริงสิ่งนั้นไว้
นั่นยิ่งจะทำร้ายลงตรงหัวใจ
ปกปิดไว้ทำไมถ้ามันจริง
ปากมีไว้ให้พูดไม่รู้หรือ 
ทรมาณหน้าซื่อด้วยการนิ่ง
หรือพูดเป็นแต่หวานไหวห่วงใยจริง
คำว่า ทิ้ง ไม่สมค่าวาจาหวาน
ไม่ต้องเกรงกลัวว่าจะเจ็บหรอก
เพราะยังไงความช้ำชอกคงยากต้าน
สักวันมันจะห่างหายไปตามกาล
มิตรภาพที่ร่วมสานจะยังมีฯ				
comments powered by Disqus
  • นางสาวใบไม้

    17 มีนาคม 2548 11:49 น. - comment id 440383

    
    ขอร้องล่ะนะ...อย่าทรมานด้วยการนิ่งเฉย
    มีอะไรก็เอ่ย...บอกกันตรงๆได้
    รู้มั๊ย...คนคนนี้ก็มีหัวใจ
    จะอยู่หรือจะไป...บอกมาได้ไหม...จะได้ตัดใจซะที
    **มาร่วมแชร์ความรู้สึก
    ว่าครั้งนึง...ก็เคยรู้สึกอย่างนี้...เช่นกัน...**
    
  • นุสรณ์

    17 มีนาคม 2548 11:52 น. - comment id 440386

    ขอบคุณครับ นางสาวใบไม้ 
    
    ในการที่เรารับรู้ว่าเคยรู้สึกอย่างนี้ร่วมกัน
    
    มันเป็นกำลังใจมากเลย
    
    แม้เราจะมีให้กับใครๆที่ต่างกัน
    
    
    
  • ต้นรัก กลางหทัย

    17 มีนาคม 2548 13:35 น. - comment id 440441

    เขานิ่งเฉย...อาจจะเพราะ..เขาเห็นด้วยก็ได้น่ะ
    อดทนหน่อย..อย่าไปจู้จี้ให้เขาเอ่ยอะไรเลยครับ
    น่าที่รัก...ก็รักไป...ถ้ารักจริง...
    ใช่ไหมครับ ???
    
    ขอเป็นกำลังใจให้เขาหายเฉย...น่ะครับ
    อันที่จริงเราก็เจอโรคเดียวกัน
    อาจบทประพันธ์นี้แล้วก็เข้าใจกันครับ...
  • โอ คาลิฟโซ

    17 มีนาคม 2548 14:06 น. - comment id 440462

    ไม่บอกไม่รู้ ดูไม่ออก
    มันช้ำชอก  กว่าบอกมากหลายเท่า
    หากมีใยให้เธอช่วยแบ่งเบา
    ทำให้เขารู้ความจริง  สักสิ่งนา..
  • นุสรณ์

    17 มีนาคม 2548 14:17 น. - comment id 440475

    เขานิ่งเฉย...อาจจะเพราะ..เขาเห็นด้วยก็ได้น่ะ
    อดทนหน่อย..อย่าไปจู้จี้ให้เขาเอ่ยอะไรเลยครับ
    น่าที่รัก...ก็รักไป...ถ้ารักจริง...
    ใช่ไหมครับ ???
    
    ขอเป็นกำลังใจให้เขาหายเฉย...น่ะครับ
    อันที่จริงเราก็เจอโรคเดียวกัน
    อาจบทประพันธ์นี้แล้วก็เข้าใจกันครับ...  
     จาก : รหัสสมาชิก : 12542 - ต้นรัก กลางหทัย 
    ...
    ...
    ...
    ขอบคุณมากครับสำหรับคำแนะนำ
    และกำลังใจ
    
    มีหน้าที่รักก็รักไป
    
  • นุสรณ์

    17 มีนาคม 2548 14:19 น. - comment id 440477

    ไม่บอกไม่รู้ ดูไม่ออก
    มันช้ำชอก  กว่าบอกมากหลายเท่า
    หากมีใยให้เธอช่วยแบ่งเบา
    ทำให้เขารู้ความจริง  สักสิ่งนา..  
     จาก : รหัสสมาชิก : 12405 - โอ คาลิฟโซ 
    ......
    .....
    .....
    ครับ  ขอบคุณที่ช่วยภาวนาให้เธอรับรู้
    
    
  • มนต์กวี

    17 มีนาคม 2548 15:08 น. - comment id 440508

    ใช่ครับ....เห็นด้วย
       จะเงียบไปใย................ใจเจ้าจงเฉลย
       รักหรือไม่ก็บอกมาเลย..จะเฉยอยู่ทำไมกัน
       อ้ำอึ้งอมพะนำ................ดั่งตอกย้ำว่าแปรผัน
       ช้าไปไม่ได้การ.............วานเจ้าบอกคำตอบใจ
    
    มาเยี่ยมแยมและแจมกลอนครับ...
    
    
  • นุสรณ์( ไม่ได้ล็อกอิน)

    17 มีนาคม 2548 15:49 น. - comment id 440535

    ยินยอมยินดีที่ยินด้วย
    ยินสำเนียงเห็นด้วยใจแย้ม
    มาเยี่ยมแยมยอมาขอแจม
    กลอนแง้มคำจาว่าเงียบใย
    
    
  • 4895_tiki unlogged_in

    18 มีนาคม 2548 11:15 น. - comment id 440742

    แวะมาอ่านงานสายนี้ (เพลแล้วสินะ)
    สวยงามทุกถ้อยคำ
    
    
    
    ทิกิ
  • นุสรณ์

    18 มีนาคม 2548 11:22 น. - comment id 440749

    ครับคุณทิกิ
    เพลแล้ว
    ขอบคุณกำลังใจ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน