นาฏกรรมคำลาน้ำตาร่วง ซากรักลวงตอกย้ำให้ช้ำหนัก วาดลวดลายลีลาเย็นชานัก น้ำใจภักดิ์ลวงหลอกเขาหยอกเย้า ดวงแก้วบางขว้างขวับดับเป็นเสี่ยง ไร้สำเนียงเสียงสันต์เช่นวันเก่า ถ้อยนิ่มนิ่มทิ่มเชือดเลือดหยาดเร้า น้ำตาเนานิ่งสนิทด้วยพิษร้าย ดอกรักชูกลีบแห้งแข็งคาต้น ดอกโศกกล่นเกลื่อนลานช่อบานฉาย ฉมกลิ่นเหียนเวียนอบตรลบราย สองตาป่วยปีนป่ายไม่เห็นทาง กลีบดอกไม้รายหล่นคนย่ำเหยียบ ตกกระเทียบตีกระทบกลบทั้งร่าง นาฏกรรมอำลารักหักตรงกลาง ทิ้งเราร้างคว้างหม่นทนเดียวดาย ขอขอบคุณน้ำคำชวนช้ำชอก น้ำใจรักหลงหลอกเคยบอกร่าย จะได้แจ้งเจนจัดชัดใจชาย ว่ามุ่งหมายฆ่าเข่นคอยเร้นลวง ดอกรักบานในใจใครทั้งโลก แต่ดอกโศกพันช้องน้องแหนหวง จะเก็บแก้วเคยแวววับไว้กับทรวง ไม่ให้ร่วงแหลกซ้ำด้วยคำลา
14 มีนาคม 2548 14:20 น. - comment id 438900
ดอกรักหายกลายกลับเป็นดอกโศก ความเหงาโบกพัดใจให้ร้าวฉาน จมความเศร้าเจ็บเร้ารุกทุกโมงยาม น้ำตาเอ่อเกินห้ามให้หลั่งริน... **แวะมาแจมครับผม
14 มีนาคม 2548 14:29 น. - comment id 438913
ผมนะ.....ไม่ชอบคำนี้เลย ฟังเล้วดูเศร้าๆๆ................ แวะมาเป็นกำลังใจให้ครับ
14 มีนาคม 2548 14:35 น. - comment id 438920
ดอกรักบานในใจใครทั้งโลก แต่ดอกโศกจะหมดไปได้ไหมหนา ตรามใดที่โลกยังมีรักมีจากลา ดอกโศกคงจะบานมากกว่าดอกรักที่ปักใจ ก็แบบนี้นะจ๊ะ.......ถ้าคิดจะเก็บเอา....บ้างครั้งเลยอาจจะได้เพียงแค่ดอกโศกมาแทน.....
14 มีนาคม 2548 14:35 น. - comment id 438921
ดอกรักบานในใจใครทั้งโลก แต่ดอกโศกจะหมดไปได้ไหมหนา ตรามใดที่โลกยังมีรักมีจากลา ดอกโศกคงจะบานมากกว่าดอกรักที่ปักใจ ก็แบบนี้นะจ๊ะ.......ถ้าคิดจะเก็บเอาดอกรัก....บ้างครั้งเลยอาจจะได้เพียงแค่ดอกโศกมาแทน.....
14 มีนาคม 2548 15:38 น. - comment id 438961
เศร้าจังคะ... ดอกรัก และ ดอกโศก สลับที่จะบานคะ แต่คงไม่ตลอดไปที่ความรวดร้าว จะไม่ผ่านพ้น ความสุขจะอยู่คงทนก็หาไม่นะคะ ยิ้มไว้จ๊ะ แล้วสิ่งดีดีจะมาเยียน เป็นกำลังใจให้นะ ^_^
14 มีนาคม 2548 15:57 น. - comment id 438978
ฉับพลันเธอ เอ่ยมา ว่าลาก่อน นี่คือตอน วิกฤต ชีวิตฉัน เหมือนฟ้าสาบ บาปลาม ติดตามทัน ฉากสวรรค์ ก็ถล่ม จมกลางใจ เราพบเพื่อ พลัดพราก จำจากร้าง บนเส้นทาง รักเผื่อเลือก เธอเสือกไส ฉันจึงแค่ แมลงเม่า บินเข้าไฟ รักมอดไหม้ ฉากฝัน ก็อันตรธาน... แหม..มาสะกิดใจเรา...ขอแจมด้วยครับ
15 มีนาคม 2548 13:35 น. - comment id 439380
คำอำลา..พาใจ..ให้ไหวหวั่น ความผูกพัน..ฉุดรั้ง..ยังไม่ไหว เศร้าสุดฝืน..กล้ำกลืน..ในดวงใจ ต้องลาไกล..ห่างแล้ว..แม่แก้วตา ................................................. .................................................