เมื่อลมพัดพาผ่านแนวชายป่า จิตของข้าคำนึงถึงสมร ที่พลัดพรากจากเจ้าจากนคร ใจอาวรณ์คิดคะนึงถึงดารา เมื่อมองฟ้าเห็นเพียงแต่หน้าเจ้า โอ้จิตเราเป็นอะไรไฉนหนา เหมือนมีใครเอามีดกรีดที่อุรา เจ็บทุกคราเมื่อคิดถึงเจ้าบังอร ก็เราเคยร่วมเรียงเคียงกันอยู่ เจ้าก็รู้ใช่ไหมที่พี่ดวงสมร ว่าทำไมพี่ต้องจากเจ้าไปก่อน เหมือนภมรที่ต้องจากพวงมาลา พี่หวังเพียงเห็นเจ้าแค่ในฝัน เพียงแค่นั้นก็สุขใจพี่แล้วหนา ถึงกายห่างเพราะเรื่องราวที่ผ่านมา แต่อุราแนบชิดจิตแน่นอน ******************************
11 มีนาคม 2548 23:32 น. - comment id 437845
แค่หวังเพียงเห็นเจ้าในเงาฝัน แต่ทำไมทุกวันเธอจางหาย ไม่เข้ามาทายทักรักใจกาย ให้เราได้สบายในฝันเลย *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
12 มีนาคม 2548 01:30 น. - comment id 437868
ยามมองฟ้าใจข้าลอยถึงเจ้า ข้าคอยเฝ้าเราวันพบแก้วตา เมื่อใดเราถึงจะได้สุขโสภา คอยมองฟ้ารอวัน เราคู่กัน ...
12 มีนาคม 2548 15:13 น. - comment id 438023
ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะค่ะ