จากเจ้า

chantarat

เมื่อลมพัดพาผ่านแนวชายป่า
จิตของข้าคำนึงถึงสมร
ที่พลัดพรากจากเจ้าจากนคร
ใจอาวรณ์คิดคะนึงถึงดารา
เมื่อมองฟ้าเห็นเพียงแต่หน้าเจ้า
โอ้จิตเราเป็นอะไรไฉนหนา
เหมือนมีใครเอามีดกรีดที่อุรา
เจ็บทุกคราเมื่อคิดถึงเจ้าบังอร
ก็เราเคยร่วมเรียงเคียงกันอยู่
เจ้าก็รู้ใช่ไหมที่พี่ดวงสมร
ว่าทำไมพี่ต้องจากเจ้าไปก่อน
เหมือนภมรที่ต้องจากพวงมาลา
พี่หวังเพียงเห็นเจ้าแค่ในฝัน
เพียงแค่นั้นก็สุขใจพี่แล้วหนา
ถึงกายห่างเพราะเรื่องราวที่ผ่านมา
แต่อุราแนบชิดจิตแน่นอน
******************************				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    11 มีนาคม 2548 23:32 น. - comment id 437845

    แค่หวังเพียงเห็นเจ้าในเงาฝัน
    แต่ทำไมทุกวันเธอจางหาย
    ไม่เข้ามาทายทักรักใจกาย
    ให้เราได้สบายในฝันเลย
    
    *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
  • ความทรงจำในอดีตา

    12 มีนาคม 2548 01:30 น. - comment id 437868

    ยามมองฟ้าใจข้าลอยถึงเจ้า
    ข้าคอยเฝ้าเราวันพบแก้วตา
    เมื่อใดเราถึงจะได้สุขโสภา
    คอยมองฟ้ารอวัน เราคู่กัน
    
    ...
  • chantarat

    12 มีนาคม 2548 15:13 น. - comment id 438023

    ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน