:: แค่...เพื่อน ::

นางสาวใบไม้


                     ทำไมเธอมองฉันเหมือนคนแปลกหน้า
                          ทำท่าทีเย็นชา...ท่าเมินเฉย
                 ไม่มีรอยยิ้ม...เสียงหัวเราะเหมือนอย่างเคย
                        ไม่มีแม้สักคำที่จะเอ่ยเผยวาจา 
                      ผิดหวังมากใช่มั๊ย....กับสิ่งที่ฉันเป็น
                 สิ่งที่ฉันแสดงให้เห็น...มันอาจจะหนักหนา
                    กับคนคนหนึ่งที่ทำให้เธอต้องเสียเวลา
                      รู้สึกยังไงก็พูดออกมา...จะได้รู้ซะที  
                        ได้โปรดเถอะ...พูดออกมาสักคำ
                  ต่อให้เจ็บให้ช้ำ...ก็ดีกว่าเก็บงำไว้อย่างนี้
                   ไม่เป็นไร...ต่อจากนี้จะเสียใจฉันก็ยินดี
                         ดีกว่าทิ้งไว้อย่างนี้....ให้ยิ่งทรมาน  
                           ฉันผิดเอง...ที่ห้ามใจไว้ไม่ได้
                       มิตรภาพจึงกลายเป็นความร้าวฉาน
                     แค่เพื่อนใช่ไหม...คือสิ่งที่เธอต้องการ
                        สิ่งดีดี....ในวันวานจึงจะหวนคืนมา  
                   ขอแค่...ให้ทุกอย่างกลับเป็นเหมือนเดิม
                      เหมือนวันแรกเริ่ม....อย่างที่ใจถวิลหา
                         ขอแค่...ความเป็นเพื่อนกลับคืนมา
                           จะให้แลกกับน้ำตา...ฉันก็เต็มใจ				
comments powered by Disqus
  • แอ็ปเปิ้ล

    11 มีนาคม 2548 15:45 น. - comment id 437618

    ระหว่างเราคงมีเพียงความเหินห่าง
    อยู่ในร่องรอยความทรงจำสีจางของคนเคยร่วมฝัน
    ถึงแม้จะอยู่ในฐานะเพื่อนที่ไม่ใช่คนสำคัญ
    สุขใจแล้วหากยังมีเธออยู่ในคืนวันที่ฉันมี
    
    กลอนไพเราะอีกแล้วคะพี่นางสาวใบไม้ ชอบ ๆๆๆ 
    
  • ขอโทษครับ...ผมเมา

    11 มีนาคม 2548 16:37 น. - comment id 437643

    จะมัวมาสงสัยอะไรเล่า
    จะมัวมาซึมเซาทำไมหนา
    ก็หน้าเธอไม่ใช่ขวดสุรา
    มองทีไรจึงแปลกหน้าอยู่ทุกที ......
    
    ย้อเย่นๆๆ    แวะมาแซว.... อิอิอิ
  • KimBerrY

    11 มีนาคม 2548 17:17 น. - comment id 437663

    เป็นรักข้างเดียวที่เมื่อเปิดเผยออกไป กลับยิ่งทำให้ปวดใจ
    
    ไพเราะและเศร้าระคนกันค่ะ
  • เดือนไร้เงา

    11 มีนาคม 2548 19:43 น. - comment id 437731

    เพื่อนนั้นคือคำที่ยั่งยืนที่สุด
    แต่บางครั้งใจมันก็เกินหักห้าม
    
    อย่าเศร้าไปเลยนะคะ
    ขอให้เพื่อนกลับมาดังใจ
  • ชัยชนะ

    11 มีนาคม 2548 20:00 น. - comment id 437746

    บางสิ่งผ่านไปแล้ว ผ่านไป ยากจะไหลกลับคืนมาเหมือนกระแสน้ำ
    
    แต่ไม่ใช่ทุกสิ่ง
    
    บางสิ่งอาจเปลี่ยนแปลงแก้ไขได้ เพียงแต่ต้องใช้เวลา
    
  • chantarat

    11 มีนาคม 2548 20:37 น. - comment id 437775

    เจ็บปวดใจรู้ไหมที่เธอรู้
    ว่าอยู่ ๆ คำว่าเพื่อนนั้นแปรผัน
    เปลี่ยนมาเป็นคำว่ารักให้แก่กัน
    อย่าสำคัญว่ามันเป็นสิ่งดี
    
      แต่ไม่ค่อยได้เลยค่ะกลอน อิอิ แต่ชอบกลอนจัง
  • ผู้หญิงไร้เงา

    11 มีนาคม 2548 21:04 น. - comment id 437798

    พูดอะไรสักคำได้ไหม
    เพื่อให้สัมพันธภาพที่มีในใจไม่เปลี่ยนผัน
    บอกมาสิ่งฉันยินดีจะกระทำ
    หากฉันทำแล้วมันทำให้เธอนั้นเหมือนเดิม
    
    *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
  • ปลาวาฬสีน้ำเงิน

    12 มีนาคม 2548 14:36 น. - comment id 437998

    กลอนเศร้าแต่ว่าเพราะมากมายเลยค่ะ
    ปลาวาฬมาทักทายนะคะ
  • Wanmai

    13 มีนาคม 2548 07:54 น. - comment id 438318

    I like i
  • สาวดำ-รำพันรัก

    14 มีนาคม 2548 12:54 น. - comment id 438828

    ว้าว ..... เพราะมากๆเลยอ่ะค่ะ 
    แต่อุ๊ เนี๊ย ม่ายเคยบเปงเลยนะคะ 
    อาการแบบนี้ 
    แต่ถ้าเปงรุนะคะ ว่ามานจาเจ็บแค่ไหน 
    ม่ายเปงดีก่า ... หุหุ
    แวะมาเปงกะลังใจให้นะคะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน