ไอหมอกเย็นเป็นละอองเหนือท้องทุ่ง แสงใกล้รุ่งจับฟ้าปลายหน้าหนาว สงบนิ่งนั่งมองละอองดาว วูบวับวาวก่อนดับหายลับไป ไก่ขันรับรุ่งเช้าดุเหว่าร้อง ยังเหม่อมองดวงจันทร์จนวันใหม่ ใช่เพียงจันทร์บนฟ้าที่ลาไกล จันทร์ในใจที่ขัารักก็จากจร หรือเธอหลงเริงไปกับใครเขา ลืมสัญญาสองเราแต่เก่าก่อน ลืมรสรักสิ้นหมดลืมบทกลอน ที่กล่อมนอนก่อนนิทรา....สุดอาลัย กลิ่นกองฟางกรุ่นแกมกลิ่นแก้มสาว สองดวงใจดุจดวงดาวสว่างไสว ในความมืดกลับกระจ่างอยู่ข้างใน หลอมดวงใจรักครองสองชีวี ข้างกองฟางอุ่นไอสายไยรัก นอนหนุนตักดูดาวตกอ้อมอกพี่ กรุ่นกลิ่นแก้มแกมกลิ่นฟางต่างรู้ดี รักที่มีมอบให้กันนั้นงดงาม ดอกจานอวดสีส้มรับลมอุ่น ใต้แสงแห่งรุ่งอรุณเหลืองอร่าม ลมพัดพลิ้วดอกใบแกว่งไกวตาม เหมือนทวงถามสัญญาวันลาไกล ที่กองฟางข้างต้นจาน ณ กาลนี้ ยังคงมีความรักจักมอบให้ ต้องไออุ่นเลยลืมตานึกว่าใคร เอ็งไปนอนไกลไกลเลย...ไอ้มอม
แก้ว กรุงเก่า 26 ก.พ. 2548 17:20 น. - ID 71890 
5662
26
0
26 กุมภาพันธ์ 2548 19:17 น. - comment id 431783
ยิ้มละมุน อุ่นไอ ในดวงหน้า มองแววตา เธอนั้น พลันสดใส ให้วาบหวาม ซ่านซึ้ง ตรึงหทัย เอ่ยความนัย ไม่ยาก จากสายตา ในท้องฟ้า คืนนั้น มีจันทร์ฉาย ส่องประกาย ด้วยรัก เสน่หา แอบอกอุ่น กรุ่นรักหวาน ซ่านวิญญา สื่อสายตา ประสาน หวานละไม....ฯ บทกลอนเขียนได้หวานไพเราะค่ะ...หักมุม.แบบไม่น่าเป็นไปได้เลย..ชื่นชมค่ะ...คุณหายไปนานนะคะ...สบายดีมั้ย....มาทักทายกันค่ะ..
26 กุมภาพันธ์ 2548 20:03 น. - comment id 431807
กลอนนี้ซึ้งมากค่ะ อยากให้จบแบบเศร้ามากกว่า ไม่อยากให้หักมุขแบบนี้ สงสารมอม... สวัสดีค่ะ
26 กุมภาพันธ์ 2548 20:33 น. - comment id 431816
อื๋อ กำลังอ่านเพลินเลย แต่งกลอนได้ไพเราะจริง ๆ แต่...พออ่านบทสุดท้าย ฝันสลายเลย :)
26 กุมภาพันธ์ 2548 20:57 น. - comment id 431832
สัมผัสงดงาม...เล่นคำได้สอดคล้องกลมกลืน เห็นภาพชัดเจน ได้บรรยากาศ อารมย์ และความรู้สึก ของอุ่นไอธรรมชาติ วิถึชาวบ้าน และความรักของหนุ่มสาว ได้อย่างลงตัว...แถมหักมุมด้วยเจ้ามอม....ขอชื่นชมและให้กำลังใจครับ...
26 กุมภาพันธ์ 2548 21:12 น. - comment id 431838
ความงดงามดีครับ แต่มาหักมุม ให้ขำไปอีกแบบ ดี
26 กุมภาพันธ์ 2548 21:21 น. - comment id 431841
อ่านกลอนเขาแล้วเราชื่นชมหนอ ช่างเหมาะเจาะงดงามตามวิถี ข้างกองฟางแก้วกรุงเก่ากลอนกวี ไพเราะดีสุดซาบซึ้งไปถึงทรวง...
26 กุมภาพันธ์ 2548 22:13 น. - comment id 431858
ขำคุณจัง .. ๕ ๕ ๕ .. มอมคงแปลกใจเหมือนกันที่เห็นอาการของคุณน่ะ ..
27 กุมภาพันธ์ 2548 02:52 น. - comment id 431923
ชอบค่ะ.. ตอนจบ...ยิ่งชอบ... โถ...ไอ้มอม... นึกภาพออกเลยค่ะ แวะมาชื่นชม
27 กุมภาพันธ์ 2548 03:58 น. - comment id 431935
แวะมาอ่านครับ...
27 กุมภาพันธ์ 2548 06:49 น. - comment id 431989
แวะมาอ่านครับ
27 กุมภาพันธ์ 2548 07:04 น. - comment id 432001
จันทร์งามยังแขวนฟ้า คิดถึงภาพกองฟาง.. ลอมฟางท่ามกลางดาวเดือน เกลื่อนฟ้า ควันไฟสุมคอกราวกับแว่วเพลงเดือนเพ็ญมา ชื่นชมรักงานธรรมชาติ และจบได้น่าเอ็นดูยิ่งนักแล้ว หามีไม่แล้วค่ะคุณแก้ว พุดมีเวลา จะเมล์บอกวิธีเซบภาพ หาภาพประกอบให้งานงามยิ่งงามนะคะ ด้วยรัก
27 กุมภาพันธ์ 2548 07:13 น. - comment id 432003
จริงๆนาทีนี้พุดกำลังฟังเพลงคุณต่ายอรทัยค่ะ ไพเราะมากค่ะ เช้าๆฟังเพลงลูกทุ่งอย่างเพลงอมตะของคุณทูลทองใจยิ่งไสวงามอารมณ์ล้ำลึกนักค่ะคุณแก้ว *********** http://thaipoem.com/web/songshow.php?id=367 เดือนเพ็ญ คาราบาว : : Key F เดือนเพ็ญ สวยเย็นเห็นอร่าม นภาแจ่มนวลดูงาม เย็นชื่นหนอยามเมื่อลมพัดมา แสงจันทร์นวล ชวนใจข้า คิดถึงถิ่นที่จากมา คิดถึงท้องนา บ้านเรือนที่เคยเนาว์ กองไฟ สุมควายตามคอก คงยังไม่มอดดับดอก จันทร์เอยช่วยบอก ให้ลมช่วยเป่า สุมไฟให้แรงเข้า พัดไล่ความเยือกเย็นหนาว ให้พี่น้องเรา นอนหลับอุ่นสบาย เรไร ร้องดังฟังว่า เสียงที่เจ้าพร่ำครวญหา ลมเอยช่วยพา กระซิบข้างกาย ข้ายังคอย อยู่ไม่หน่าย ไม่เลือนห่างจากเคลื่อนคลาย คิดถึงไม่วาย เมื่อเราจากกัน ลมเอย ช่วยเป็นสื่อให้ นำรักจากห้วงดวงใจ ของข้านี้ไป บอกเขานั้นหนา ให้เมืองไทยรู้ว่า ไม่นานลูกที่จากมา จะไปซบหน้า กับอกแม่เอย เรไร ร้องดังฟังว่า เสียงที่เจ้าพร่ำครวญหา ลมเอยช่วยพา กระซิบข้างกาย ข้ายังคอย อยู่ไม่หน่าย ไม่เลือนห่างจากเคลื่อนคลาย คิดถึงไม่วาย เมื่อเราจากกัน ลมเอย ช่วยเป็นสื่อให้ นำรักจากห้วงดวงใจ ของข้านี้ไป บอกเขานั้นหนา ให้เมืองไทยรู้ว่า ไม่นานลูกที่จากมา จะไปซบหน้า กับอกแม่เอย ให้เมืองไทยรู้ว่า ไม่นานลูกที่จากมา จะไปซบหน้า กับอกแม่เอย...
27 กุมภาพันธ์ 2548 10:07 น. - comment id 432026
ตอบ...คุณราชิกา สวัสดี...ราชิกา...ที่มาเยี่ยม น้ำใจเปี่ยมเมตตาส่งมานี่ ต่อคำถามทักทายสบายดี และผมมีคำตอบว่า...ขอบคุณ
27 กุมภาพันธ์ 2548 10:08 น. - comment id 432028
ตอบ...คุณกอกก อย่าให้เศร้าเลยหนอ...คุณกอกก ไม่อยากยกขนย้ายบ้านขายของ หากเราเศร้าขึ้นมาน้ำตานอง น้ำท่วมคลองท่วมบ้านพาลขาดทุน
27 กุมภาพันธ์ 2548 10:11 น. - comment id 432032
ตอบ...คุณนี มอมนะมอม...ทำให้เราขายหน้า มันช่างมาได้พอเหมาะออเซาะฉัน กำลังเพลินห้วงคำนึงรำพึงรำพัน ต้องมีอันฝันค้างภาพรางเลือน
27 กุมภาพันธ์ 2548 10:13 น. - comment id 432033
ตอบ...คุณมนต์กวี ขอต้อนรับ...มนต์กวี...ยินดีนัก มาทายทักด้วยไมตรีมีคุณค่า พร้อมลูกยอห่อใหญ่ที่ให้มา ไม่รอราแบบนี้ชอบ...เราขอบคุณ
27 กุมภาพันธ์ 2548 10:13 น. - comment id 432035
ตอบ...แม่จิตร สนุกสนานงานกลอนอักษรสลัก เรื่องความรักงดงามตามวิถี แล้วหักมุมนิ่มนิ่มรอยยิ้มมี ตามวิธีแก้วกรุงเก่าเจ้าประจำ
27 กุมภาพันธ์ 2548 10:16 น. - comment id 432037
ตอบ...คุณอัลมิตรา อัลมิตรา...หัวร่อร่า...ทำตาหวาน บอกอาการสบายดีมีความสุข ไม่เหมือน..มอม..อกตรมระทมทุกข์ ต้องรีบลุกจากที่นอน...ก่อนโดนทุบ
27 กุมภาพันธ์ 2548 10:39 น. - comment id 432049
เพราะมากๆ เก่งจังคะ เจ้านายครับจับผมแน่นๆหน่อย ผมจะคอยอยู่ใกล้เป็นไม้หมอน ยามนายกินผมชิม แล้วค่อยป้อน ยามนายร้อนอ้อนเพลงฟังเพลินๆ .......................... ทดสอบดู โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง โฮ้ง โฮ่ง
27 กุมภาพันธ์ 2548 12:08 น. - comment id 432087
ตอบ...คุณภูตะวัน ภูตะวัน...มาชื่นชมหน้าอมยิ้ม ดูจิ้มลิ้มผ่องพรรณตะวันฉาย ใครก็มาชื่นชมจนผมอาย น่าจะเปลี่ยนเป็นตังค์ได้...จริงไหมมอม
27 กุมภาพันธ์ 2548 12:10 น. - comment id 432088
คุณ plaing_piu และผลิใบสู่วัยกล้า อุตส่าห์มาแวะอ่านงานของฉัน ทุกเวลาเชิญเยี่ยมกรายได้ทุกวัน เชิญทุกท่านบ้านนี้....ยินดีต้อนรับ
27 กุมภาพันธ์ 2548 12:12 น. - comment id 432091
ตอบ...คุณพุด กล่อมอารมณ์ด้วยเพลงเก่าคงเข้าท่า คุณพุด...มาแนะนำ...เคยทำแล้ว ไม่อยากคุย...ร้องเพลงไทยได้ทุกแนว ลูกหลานแซว...มีไหม...ร้องไม่เป็น
27 กุมภาพันธ์ 2548 12:21 น. - comment id 432098
โห ตอบเป็นกลอนได้ดีจริง ๆ ...มาบอกว่า...คิดถึง... :)
27 กุมภาพันธ์ 2548 12:24 น. - comment id 432101
ตอบ...อาภาภัส อาภาภัส...หัดร้องทำนองใหม่ ฟังคล้ายคล้ายเคยยินจนขินหู มอมได้ยิน...เอียงคอยืนรอดู แล้วร้องสู้...ได้ยินไหม...คล้ายคล้ายกัน อิอิ
27 กุมภาพันธ์ 2548 12:37 น. - comment id 432108
หน้าส่วนตัว
อิอิอิ .. แบบ เรน .. มาซาหรุป ..ระกาน ..
คุณ .. ใจร้ายย .. ที่สุดเลย..
จะบอกมอม..ให้นอนเฉยๆ.. ห้ามเข้าใกล้ ..
มอมจ๋า .. ไม่ต้อง น้อยใจ ..
อย่าไปไหน .. เรนมารับ .. ไปนัยดาว .. กับเรน..
..
ตอนนี้ .. เรนคงต้องฟื้นฟู ..
แอบดู .. บทกลอน .. ที่อ้อน..เขียน ..
เรน .. จะแอบมา ..แบบนั่งเทียน ..
จะเอาให้เนียน .. ในบทกวี ..
เรน .. ขออนุญาต .. หัดแจม..หาคำในบทกวี .. ของคุณ นะคะ ..
เรน .. ขอบคุณ .. มากเลยคะ ..
...
27 กุมภาพันธ์ 2548 13:36 น. - comment id 432131
มิเคยลืมไออุ่นกรุ่นแก้มสาว กลางลอมฟางรวงข้าวเคียงตักพี่ แนบเนื้อนวลชมดาวพราวราตรี อ้อนวจีกระซิบออดพลอดจำนรรจ์ ด้วยฐานะของพี่ที่ต่ำต้อย จำใจถอยถิ่นฐานเคยหวานนั่น พ่อแม่น้องจ้องท่ามากีดกัน พี่จึงกลั้นใจจากพรากนวลนาง ฝากไอ้มอมเมียงหมอบหอบไอรัก คอยพิทักษ์แอบอิงพิงแนบข้าง ไว้วันพรุ่งเมฆหมอกออกสีจาง ทุย... จะย่างเยือนมาตรงหน้านวล
27 กุมภาพันธ์ 2548 13:36 น. - comment id 432132
มิเคยลืมไออุ่นกรุ่นแก้มสาว กลางลอมฟางรวงข้าวเคียงตักพี่ แนบเนื้อนวลชมดาวพราวราตรี อ้อนวจีกระซิบออดพลอดจำนรรจ์ ด้วยฐานะของพี่ที่ต่ำต้อย จำใจถอยถิ่นฐานเคยหวานนั่น พ่อแม่น้องจ้องท่ามากีดกัน พี่จึงกลั้นใจจากพรากนวลนาง ฝากไอ้มอมเมียงหมอบหอบไอรัก คอยพิทักษ์แอบอิงพิงแนบข้าง ไว้วันพรุ่งเมฆหมอกออกสีจาง ทุย... จะย่างเยือนมาตรงหน้านวล
27 กุมภาพันธ์ 2548 14:43 น. - comment id 432164
สงสารเจ้ามอมจังค่ะ ขำมากๆๆๆๆๆๆๆๆ แต่งได้ดีมากๆๆๆๆนะคะ
27 กุมภาพันธ์ 2548 20:45 น. - comment id 432298
ตอบ...หนูเรน หนูเรน...มาพร่ำบ่นคนใจร้าย ช่างดุได้...มอมหมา...น่าสงสาร ไปนับดาวให้ระรื่นหน้าชื่นบาน ถ้ากลับบ้าน...อดข้าว...แน่เจ้ามอม
27 กุมภาพันธ์ 2548 20:54 น. - comment id 432305
ตอบ...จรกา-วิหยาสะกำ วิหยาสะกำ..จรกา..มาทั้งสอง พร้อมกับน้องบุษบามารศรี ฝากเจ้ามอมดูต้นทางให้อย่างดี ครบแล้วนี่...พี่อิเหนาเป็นเจ้ามือ
27 กุมภาพันธ์ 2548 21:13 น. - comment id 432314
ตอบ...คุณนี ความคิดถึงฝากลมวอนตอนหัวค่ำ โปรดจงนำส่งให้ถึงในฝัน พรุ่งนี้ต้องจากไปอีกหลายวัน มอม...มองฉันแล้วยกหูเหมือนรู้ใจ
27 กุมภาพันธ์ 2548 21:24 น. - comment id 432320
ตอบ...คุณเพียงพลิ้ว เพียงพลิ้ว...พาสายลมมาพรมพลิ้ว พัดลิ่วลิ่วคลายร้อนตอนใกล้ค่ำ พร้อมลูกยอห่อใหญ่กินหลายคำ ให้ชื่นฉ่ำใจเราและ...เจ้ามอม
27 กุมภาพันธ์ 2548 21:47 น. - comment id 432347
หุ หุ นึกหรือว่าเจ้ามอมมันจะไม่ต๊กกะใจคุณอ่ะ 555..ก็กองฟาง มันเป็นที่ประจำของเจ้ามอมมัน อิ อิ มอมตกใจเจ้านายไยไล่ฉัน กองฟางนั้นของเราเป็นเจ้าของ แต่เจ้านายไยกลับมาจับจอง มอมขอร้องถึงไล่ก็ไม่ไป
27 กุมภาพันธ์ 2548 22:08 น. - comment id 432376
จะให้นอนไกลห่างทิ้งร้างไร้ ได้อย่างไรหละเจ้านายเดี๋ยวหายแน่ จึงต้องเฝ้าชิดใกล้ใฝ่ดูแล ให้รู้แน่เจ้านายหนูยังอยู่ดี อิอิ *-*เฝ้าไว้ค่ะ ไม่งั้นเดี๋ยวเจ้านายหายหละ ยุ่งเลย ใครจะให้ข้าวให้น้ำกินหละ อิอิ*-*
2 มีนาคม 2548 14:10 น. - comment id 433570
กลอนไพเราะมาก ๆค่ะ สะท้อนภาพชีวิตรักของหนุ่มสาวในท้องทุ่งนาได้ดีจริง ๆจ้า แต่มาหักมุมตอนจบ...กะลังเพลินเลย แหม่..ที่แท้นอนหลับกับมอมนี่เอง...
แวะมาทักทายจ้า
2 มีนาคม 2548 22:25 น. - comment id 433784
กำลังจะเคลิ้มอยู่แล้วเชียวค่ะ .. ก็กลอนเพราะอ่ะ .. พอดีว่า .. คันหลังซะก่อน .. เข้าใจว่าหมัดจะกัดเอา .. เลยกลายเป็นค้างแทน .. เอิ๊ก ๆๆ .. .....................
7 มีนาคม 2548 12:47 น. - comment id 435383
เธอคงคัน คายฟางคงบาดเนื้อนวล ก็เลยหนีไปห้องแอร์ อิอิ ไม่ค่อยลงทุนก็งี้แหละ อิอิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
