โอ้อาลัยใจหายมิวายห่วง เวลาล่วงเลยลับข้าสับสน ดวงฤดีข้านี้ช่วงซุกซน ไปรักคนมีเจ้าของจึงต้องตรม รักเข้าแล้วจะทำอย่างไรเล่า ข้ารักเจ้าชำใจให้ขื่นขม ดวงฤทัยใจหายมิวายตรม ทุกข์ระทมเพราะรักมักเจ็บใจ ถึงจะเจ็บก็ทนจนใจข้า ก็เพราะว่ารักไปใจหวั่นไหว ถึงจะทุกข์จะเจ็บสักเพียงใด แต่หัวใจก็ยังรักมั่นนิรันดร
26 กุมภาพันธ์ 2548 14:28 น. - comment id 431636
เรื่องมันเศร้านะคะ :)
26 กุมภาพันธ์ 2548 14:31 น. - comment id 431640
โอ้อาลัยใจหายเสียดายหนัก ใครดันตักใจมากจากก๊วยเตี๊ยว เหลือเพียงรอยชิมแหว่งพร่องเลยเชียว อีกประเดี๋ยวซื้อใหม่สบายแฮ
26 กุมภาพันธ์ 2548 15:01 น. - comment id 431664
เศร้านะ รักคนมีเจ้าของเนี่ย แต่คำนี้ ฮิตมาก ๆ
26 กุมภาพันธ์ 2548 18:58 น. - comment id 431776
รู้ก็รู้ว่ารักปักใจหลง แต่ยังคงพร่ำเพ้อละเมอฝัน แม้เธอเป็นอย่างไรไม่สำคัญ หากใจฉันรักแท้อย่างแน่นอน...ฯ มารักคนมีเจ้าของด้วยคนค่ะ...พูดยากเนาะ..กามเทพแผลงศรผิดอยู่เรื่อย...ไม่ต้องโทษใคร..โทษ..พรหมลิขิต..ล่ะกาน..เราจะได้สบายใจค่ะ..
26 กุมภาพันธ์ 2548 22:57 น. - comment id 431880
:)
27 กุมภาพันธ์ 2548 06:43 น. - comment id 431976
แวะมาอ่านครับ