รักคนมีเจ้าของ

โอ้อาลัยใจหายมิวายห่วง
เวลาล่วงเลยลับข้าสับสน
ดวงฤดีข้านี้ช่วงซุกซน
ไปรักคนมีเจ้าของจึงต้องตรม
รักเข้าแล้วจะทำอย่างไรเล่า
ข้ารักเจ้าชำใจให้ขื่นขม
ดวงฤทัยใจหายมิวายตรม
ทุกข์ระทมเพราะรักมักเจ็บใจ
ถึงจะเจ็บก็ทนจนใจข้า
ก็เพราะว่ารักไปใจหวั่นไหว
ถึงจะทุกข์จะเจ็บสักเพียงใด
แต่หัวใจก็ยังรักมั่นนิรันดร

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

ก.ศ.กษิพจน์ 26 ก.พ. 2548 13:59 น. - ID 71876

1132

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/71876 ที่มา: - , ก.ศ.กษิพจน์

comments powered by Disqus

เพียงพลิ้ว

26 กุมภาพันธ์ 2548 14:28 น. - comment id 431636
```
เรื่องมันเศร้านะคะ :)
```

อาภาภัส

26 กุมภาพันธ์ 2548 14:31 น. - comment id 431640

โอ้อาลัยใจหายเสียดายหนัก
ใครดันตักใจมากจากก๊วยเตี๊ยว
เหลือเพียงรอยชิมแหว่งพร่องเลยเชียว
อีกประเดี๋ยวซื้อใหม่สบายแฮ

แม่จิตร

26 กุมภาพันธ์ 2548 15:01 น. - comment id 431664

เศร้านะ รักคนมีเจ้าของเนี่ย
แต่คำนี้ ฮิตมาก ๆ

ราชิกา

26 กุมภาพันธ์ 2548 18:58 น. - comment id 431776

รู้ก็รู้ว่ารักปักใจหลง
แต่ยังคงพร่ำเพ้อละเมอฝัน
แม้เธอเป็นอย่างไรไม่สำคัญ
หากใจฉันรักแท้อย่างแน่นอน...ฯ

มารักคนมีเจ้าของด้วยคนค่ะ...พูดยากเนาะ..กามเทพแผลงศรผิดอยู่เรื่อย...ไม่ต้องโทษใคร..โทษ..พรหมลิขิต..ล่ะกาน..เราจะได้สบายใจค่ะ..

tiki 4895 unlogged in

26 กุมภาพันธ์ 2548 22:57 น. - comment id 431880
```
:)
```
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

27 กุมภาพันธ์ 2548 06:43 น. - comment id 431976
```
แวะมาอ่านครับ
```