ยอดแก้วหลุดสู่พื้น แผ่นนที ยังอาจหาแก้วดี ใหม่ได้ ยอดรักล่วงจากศรี เจียงใหม่ ยังจะหาใดได้ เท่าน้องเทียมเดิม 0 บ่อาจขัดยุดไว้ ตามกมล เพราะม่านประเพณีดล ยากรั้น เพราะพ่อบ่ยอมสน- ใจรัก- ของเรา ตัวพี่ได้แต่กลั้น ปล่อยแก้วไกลเรียม 0 ที่รักจงกลับบ้าน- เมืองตน พี่จัดจ๊างม้าคน ส่งเจ้า พี่มีอัสสุชล ไหลอาบ ต่างคำ รักกับน้ำตาเคล้า โศกด้วยเสียสมร 0 นางม่านหมอบแทบเท้า บังคม กลั้นสะอื้นอกตรม เช็ดแก้ม คลี่ช้องจับปลายผม เช็ดบาท บดินทร์ พลันหยาดน้ำตาแต้ม ถูกเท้ากระทบใจ 0 เจ้าน้อยทรุดกอดแก้ว เกินทน อย่าโกรธเบื้องยุคล ผ่านฟ้า ม่านนี้ใช่มีผล เพียงม่าน หากต่างเชื้อต่างหล้า ต่างต้องถูกกัน 0 จะบ่ลืมนิ่มเนื้อ ทุกนวล จะบ่ลืมยามอวล อิ่มหร้าง ทุกหยาดเวลาล้วน หอมรัก จักจำ ทุกหยดเวลาร้าง ห่อนไร้รักนวล 0 มะเมี้ยะกดสะอื้น เอ่ยคำ ข้าบาทก่อจะจำ จดไว้ ทุกหวานทุกวานบำ- เรอรัก เราเคียง ลาก่อนไกลกันไซร้ อย่าได้ทุกข์กรม 0 ผละพื้นเจียงใหม่ขึ้น หลังคชา เม็งบ่ผิดแต่ผิดหล้า เหล่าเชื้อ ก้มหน้าซ่อนน้ำตา ร่วงตก หวังร่มธรรมช่วยเอื้อ อกร้อนอ่อนลง 0 ฝ่ายเจ้าน้อยค่อยเต้า เข้าวัง อกอ่อนไท้ภินท์พัง ป่นปี้ ฝังตนกับความหลัง ยามรัก เรืองนา ยิ่งลึกยิ่งหลบลี้ ยิ่งรู้หลอกตน 0 นานวันยิ่งโศกเศร้า ช้ำทรวง นานวันยิ่งใหญ่หลวง ยากแก้ นานวันแม่ยิ่งหวง พ่อห่วง สุดท้ายก็สิ้นแล้ ล่วงฟ้าลับลง เรื่องเล่าน่ะครับ สุดท้ายเศร้าดี มะเมี๊ยะไปบวช เจ้าน้อยก็ตรอมใจตาย น่าเห็นใจนะครับ -เพื่อน ๆ อาจเสียอรรถรสในการอ่านเพราะความด้อยประสบการณ์บ้าง ก็ขออภัยด้วย มีข้อแนะนำก็แนะนำได้เลยนะครับ
25 กุมภาพันธ์ 2548 18:24 น. - comment id 431247
เพราะมาก ค่ะ
26 กุมภาพันธ์ 2548 01:04 น. - comment id 431402
จรัล แต่ง หรือ คุณแต่งคะ เพราะดีนะคะ
26 กุมภาพันธ์ 2548 01:26 น. - comment id 431408
เอามาจากเพลงมะเมี้ยของคุณจรัล มโนเพ็ชรน่ะครับ เพลงเพราะดี เศร้ามากครับ เชื่อกันว่าเป็นเรื่องจริงที่เล่ากันมาจนจะกลายเป็นนิทานแล้วครับ เลยลองเอามาเผยแพร่ให่อ่านเล่น ๆ น่ะครับ ขอบคุณสำหรับคำชมนะครับ คุณสาวพฤษภ และ คุณทิกิ ผมจะหามาให้อ่านอีกครับยังมีเรื่องมิดะอีกนะครับ น่าสงสารมาก ๆ ครับ ตอนนี้ดึกแล้วขอตัวก่อนครับ