กลับไปอีกครั้ง ที่ที่เคย ยังหวั่นไหว บังเอิญผ่านเดินไป ความรู้สึกหวั่นไหวเข้ามา ไม่ได้ตั้งใจรื้อฟื้น แต่ใจมันตื่นคณึงหา คิดถึงภาพเหล่านั้นติดตา ที่เธอมองมาอย่างห่วงใย แต่เดี๋ยวนี้ไร้ทุกอย่าง ใจจึงอ้างว้างอ่อนไหว เพราะภาพเหล่านั้นหายไป เหลือทิ้งไว้ เพียงความทรงจำ
22 กุมภาพันธ์ 2548 22:28 น. - comment id 429630
ใจพลอยเผลอเผยอยิ้มกรุ้มกริ่มจิต เมื่อหวนคิดพินิจเก่าวัยเยาว์ผ่าน ผองเพื่อนมิตรจิตจริงใจไม่เจือจาน เวลาผ่านวานก็พ้นคนก็แปร ห่างมาไกลหวนกลับไปไม่เหมือนก่อน ไมตรีรอนห่างจิตจากมิตรแท้ หม่นหน้ากากพรากยิ้มเธอที่ตรึงแตร เหลือเพียงแต่ใจแห้งกร้านสราญลวงฯ เปงกำลังใจให้นะคะ
23 กุมภาพันธ์ 2548 01:35 น. - comment id 429711
ตราตรึงประทับจิตเมื่อคิดหวล รำพันครวญอ่อนล้าแลหวั่นไหว ฟ้าเวิ้งว้างเมฆหมอกเคลื่อนคลาไป สายลมใยโชยผ่านไม่หวลคืน.... แวะมาแซววววอ่ะ..อิ อิ
23 กุมภาพันธ์ 2548 07:12 น. - comment id 429781
มาเป็นกำลังใจให้นะครับ
24 กุมภาพันธ์ 2548 09:41 น. - comment id 430282
เเวะมาให้กำลังใจค่ะ........... กลอนน่ารักดีค่ะ
24 กุมภาพันธ์ 2548 15:28 น. - comment id 430505
ขอบคุณทุกข้อความค่ะ