ก็....เเค่ใครบางคน....ที่ทำให้ฉันเดินมาถึงนี่ มาถึงที่...ที่เกินจะเเก้ไข อย่ามาบอกให้ฉันเดินกลับไป ใจ..ให้ไป ไม่เคยคิด จะเอาคืน ก็... เเค่ใครบางคน...ที่ฉันยอมเปลี่ยนเเปลง ไม่เคยเลย.....ที่จะเสเเสร้ง...เเกล้งฝืน... ที่ทำไปทั้งหมด.......หวังว่าเธอเอง คงจะเข้าใจ เเละเธอพร้อมไหม....ที่จะเข้าใจ.....มัน ก็เเค่ใครบางคน....ที่ทำให้ฉันเดินมาไกล ไกลเสียจนคิดว่า.......ถอยกลับไม่ได้ เเต่ ก็เถอะนะ.....ยังไงไม่ว่ากัน ฉันก็เป็นได้ เเค่นั้น......เเค่ใครบางคน ของเธอ.... .....ไม่ได้รักไม่ว่ากัน..ฉันเข้าใจ ก็เเค่...คนเดินเข้าไป..ในช่วงเวลานั้น เเค่........พลั้งเผลอเข้าไปผูกพัน.... กับเธอคนนั้น.........,มากเกินใครๆ..........
21 กุมภาพันธ์ 2548 00:13 น. - comment id 428528
ก็แค่คนเหงาคนหนึ่ง ซึ่งเธอไม่เคยเห็นค่า ก็แค่หลงทางผ่านมา และซึมซับกับคำว่าผูกพัน เราก็เป็นแค่บางคนเหมือนกัน มาให้กำลังใจค่ะ
21 กุมภาพันธ์ 2548 13:11 น. - comment id 428676
อ่อนไหวบ่อยๆต้องไปหาหมอรักษาแล้วค่ะ อิ อิ
21 กุมภาพันธ์ 2548 20:45 น. - comment id 428886
อ่อนไหวเมือ่ใกล้เขา ขอบรรเทาเป็นฉันจักได้ไหม อิอิ ปลอบโยนโอบอุ้มกุมแขวนไว้ แล้วปิดไฟหลับตานอนกันสองคน อิอิ อย่าคิดมาก จนอ่อนไหวหล่ะ ฮ่า ๆ