สะอื้นไห้ แทบขาดใจ ใครจะรู้ นั่งอุดอู้ อิงแอบ อยู่มุมห้อง คงมีเพียงจิ้งจก ที่เฝ้ามอง ตะโกนก้อง รวดร้าว ภายในใจ ไม่อยากร้อง ให้ใครได้มองเห็น แสร้งทำเป็น คนเลือดเย็น ที่ไหนได้ ต้องเข้มแข็ง ความอ่อนแอ เก็บภายใน ทั้งที่เจ็บเจียนตาย แต่ต้องทน
19 กุมภาพันธ์ 2548 17:54 น. - comment id 428012
คิดอะไรมากมาย แต่งตามคุณสิ ง่ายดี อย่าไปคิดมาก ดีนะ ตุ๊กแก ไม่มา ไม่งั้น ไม่ได้อยู่ในห้องคนเดียวหรอก ต้องอยู่นอกห้อง อิอิ
19 กุมภาพันธ์ 2548 18:47 น. - comment id 428032
จะรอนะ
20 กุมภาพันธ์ 2548 09:59 น. - comment id 428192
ซักวันคงมีวันที่ดีกว่านะ อย่งไปกังวนเลย
20 กุมภาพันธ์ 2548 20:18 น. - comment id 428445
เศร้าแบบนี้...ยังดี...ที่มีจิ้งจกเป็นเพื่อน นะครับ...ยังไงก็ลองคุยกับมันดูสิครับ... ที่ห้องผมก็มีอ่ะจิ้งจก.. แต่มันมาๆไปๆ มีอยู่ตัวนึงเหมือนกานนครับ.. อิ อิ...
22 กุมภาพันธ์ 2548 19:27 น. - comment id 429553
เออดีแหะ..ก็ดีเนอะเขียนแล้วมีคนcommentตลกดี งั้นเขียนไปเยอะๆๆๆๆๆๆเลยนะจ๊ะจะคอยอ่าน
2 มีนาคม 2548 05:14 น. - comment id 433311
ไม่...เคยคิดฝันที่ทำอย่างวันนี้ ไม่...บ่อยที่ลงมือทำดั่งที่ฝัน ถ้า...แปลกใจเธอคงพร้อมยอมรับมัน ทั้งหมดนี้***หวังจะปันทุกข์คนดี*** ไม่รู้ใช่มั้ยล่ะ ว่าใคร??? 555+
2 มีนาคม 2548 05:14 น. - comment id 433312
ไม่...เคยคิดฝันที่ทำอย่างวันนี้ ไม่...บ่อยที่ลงมือทำดั่งที่ฝัน ถ้า...แปลกใจเธอคงพร้อมยอมรับมัน ทั้งหมดนี้***หวังจะปันทุกข์คนดี*** ไม่รู้ใช่มั้ยล่ะ ว่าใคร??? 555+
2 มีนาคม 2548 20:13 น. - comment id 433739
*******แอบนั่งร้องแล้วเจอจิ้งจกเราไม่ว่ากัน....แต่วันหลังลองเปลี่ยนเป็นเจอแมงมุม กับ ตุ๊กแกดูบ้าง....บางทีอาจจะดูดีขึ้นนะจ๊ะ 555+++