โดดเดี่ยว......เดียวดาย......อ้างว้าง ไร้คน.......ร่วมทาง.......ชิดใกล้ แอบเห็น.....เค้ามี........คู่ใจ ร่ำไห้.........คนเดียว......ลำพัง สายันต์....ตะวัน.....ลาจาก พลัดพราก.....คนรัก......สิ้นหวัง ไร้ซึ่ง......พละ.....กำลัง ได้ฟัง.....เพียงเสียง.....เพรียกครวญ ฝากดิน.....ช่วยเป็น......พยาน ฝังร่าง......รักร้าว.......สุดหวนฯ ชาตินี้.......โซ่รัก........ตรึงตรวน ขอด่วน......จากรัก.......นิรันดร์ วอนดิน......ช่วยอยู่......เป็นเพื่อน ย้ำเตือน..........ทับร่าง......ขาดฝัน ร่ำไห้.......ปลิดชีพ......ชีวัน สู่สรวง.....สวรรค์.......นิรันดร
16 กุมภาพันธ์ 2548 21:58 น. - comment id 426760
oh I see
16 กุมภาพันธ์ 2548 22:56 น. - comment id 426778
เศร้านะคะ
17 กุมภาพันธ์ 2548 00:07 น. - comment id 426802
หูย ถ้าการที่เราสูญเสียคนที่เรารักแล้วเศร้าขนาดนี้ ขอไม่มีความรักดีกว่าค่ะ อย่าคิดสั้นกับวันที่ท้อแท้ อย่าไปแคร์กับคนที่จากหาย อยู่เพื่อสู้เพื่อพ่อแม่ดีกว่าตาย จำไว้ชายไม่ได้มีแค่คนเดียว
18 กุมภาพันธ์ 2548 11:24 น. - comment id 427447
ขอสิทธิ์แค่คิดถึง แม้ไม่ซึ้งถึงเธอได้ ขอสิทธิ์แค่คสวามฝันใฝ่ แม้อยู่ไกลเกินสายตา
21 กุมภาพันธ์ 2548 15:27 น. - comment id 428747
เหมือนใบไม้แห้ง หล่นลาแล้งอยู่กราวเกรียว ฟ้าไร้ดาว ฉันหนาว ใจเปล่าเปลี่ยว กองฟืนกองฟาง ซีดเซียว ซึมเซาเหมือนเรา แท้เทียว รอน้ำใจเปลี่ยว เดียวดาย..... ฮูหยินแต่งกลอนเพราะจัง