...แด่วันแห่งรัก...เมื่อรักห่างร้างแรมยิ่งแต้มเศร้า ในวันหนาวจึ่งร้าวรานกว่าวานไหน ในดวงมานที่ซานซบสยบนัย ยังเจ็บแปลบแนบหทัยหัวใจชาย ทุกข์ท้อโถมโรมเร้าเศร้าถึงจิต เหตุพ่ายพิษความรักที่หักหาย ชีวิตสิ้นสูญหวังซังกะตาย มานสลายมลายหมดที่งดงาม เหลือแต่ความที่ถามโศกวิโยคอยู่ ในรู้สึกระลึกรู้ทุกคำถาม แต่สร้อยเศร้ายังเย้ายั่วทุกเนื้อนาม สุดจะห้ามความคิดยามพิศถึง ที่ตรงนั้นฝันเอ๋ยเคยพิลาศ บุพชาติสะอาดใสในโลกหนึ่ง ยังหอมหวลชวนหาทุกตราตรึง ในคะนึงยังซึ้งซ่านทั้งมานเรา กล้ำสะอื้นกลืนสะอึกระทึกระทด น้ำตาหยดรดแก้มแต้มความเศร้า ยามเหว่หวาดขลาดสะทกหัวอกเยาว์ ขมก็ข่ม ถมเข้า เอาเป็นทุน เคยเด็ดเดี่ยวแม้เดียวดายเมื่อกายทุกข์ ใครที่ปลุกปลอบให้ใจละไมอุ่น ใครที่เคล้าเคลียคลอ... ขอรอคุณ โอ๋อกเอ๋ยเคยอุ่นกรุ่นอุรา มิคิดคาดชีวาตย์มาขาดบั้น ใจหวิวหวั่นพรั่นไหวไร้หรรษา ทรมานซ่านซัดหัทยา โชคชะตาพาหายทลายลาญ ก่อนเคยมีสตรีหนึ่งพึงปลุกปลอบ ก่อนกุกอปกรรมกิจผลิตผสาน แต่บัดนี้มิมีนางมาเนาว์นาน นุชนงคราญได้ลี้ตีจากไป นี่ทนได้อย่างไรใจไม่รู้ รู้แต่สู้อยู่ระหว่างความว่างไหว หนึ่งนาทีที่ทุกข์ทับแทบขาดใจ เราอยู่ได้อย่างไรไม่มีเธอ เมื่อใจโศกเห็นโลกกว้างสิ้นทางหวัง หมดพลังที่ตั้งจิตคิดเสมอ มีแต่ความอุ่นไอละไมละเมอ นั่งยิ้มเก้อแล้วหนอต่อแต่นี้ ด้วยชีวิตผิดพลาดพินาศป่น จึงได้ดลสร้อยสลดกำสรดศรี ถ้อยที่เผยเอ่ยหลากจากฤดี วันนี้มีแต่เศร้ารานเร้ารอน ............................................ พระอังคารที่ ๑๕ กุมพาพันธ์ ๔๘
แทนคุณแทนไท 15 ก.พ. 2548 18:58 น. - ID 71230 
2906
48
0
15 กุมภาพันธ์ 2548 19:22 น. - comment id 425953
อยากมีอุ่นหนุนสู่ให้หายหนาว อยากมีดาวส่องนำทุกค่ำขอน อยากมีเธอร่วมทางบนทางจร อยากพักนอนหนุนตักเธอยามเดียวดาย............@
15 กุมภาพันธ์ 2548 19:23 น. - comment id 425956
แด่วันแห่งความรัก...แด่รักที่เดียวดาย อ่านแล้วสะเทือนใจจังเลยนะคะพี่แทน อย่าเศร้าไปค่ะ อย่างน้อยๆ เรายังมีตัวเองเป็นเพื่อน คอยปลอบใจและไม่ทิ้งกัน มาชื่นชมคำเศร้าๆ เหงา แต่งดงาม
15 กุมภาพันธ์ 2548 19:26 น. - comment id 425960
เศร้าจังนะคะ ไม่มีเธอก็อยู่ได้ค่ะ
15 กุมภาพันธ์ 2548 19:39 น. - comment id 425975
ทั้งโดดเดี่ยวและ เดียวดาย เหงาและเศร้าใจ.............กระไรหนอ ..........
15 กุมภาพันธ์ 2548 19:46 น. - comment id 425980
เดียวดายอ้างว้างในโลกเศร้า ยามเหงาเหน็บหนาวเกินจะข่ม เฝ้าร้องไห้ในความทุกข์ระทม เกินกว่าฉันจะข่มให้มันจากไปไกล เธออยู่ใกล้ฉันเพียงแค่เอื้อมถึง แต่ทำไมถึงฉุดดึงเธอไว้ไม่ได้ เศร้าใจนัก รักนี้อยู่เดียวดาย เธอทิ้งไว้ไร้อาลัยเมื่อหมดรักกัน เอมขอมาแจมค่ะ และสัญญาว่าจะมาอยู่เป็นเพื่อนไม่ทิ้งให้เดียวดายและเปล่าดายค่ะ
15 กุมภาพันธ์ 2548 19:55 น. - comment id 425990
เศร้าค่ะ ขอมานั่งเศร้าด้วยคน
15 กุมภาพันธ์ 2548 20:16 น. - comment id 426018
อ่านหวาน ๆ มามากและ เรื่องมันนานตัวฉันยังสานคิด เพราะชีวิตให้ไปอย่างมีหวัง หมดเลยหมดแล้วความรักที่จีรัง ความพลาดพลั้งเพราะเราไม่เข้าใจ
15 กุมภาพันธ์ 2548 21:41 น. - comment id 426076
ฟ้าส่งเขาเข้าพัวพันผันชีวิต พรหมลิขิตขีดเราเฝ้าโหยหา หญิงคนหนึ่งซึ้งใจให้นำพา ลิขิตข้าคนนี้..ที่เดียวดาย..** เคยบอกคุณแทนแล้วว่าเกือบทุกครั้งที่อ่านกลอนของคุณ มันเหมือนอ่านกลอนของตัวพี่เอง..คงไม่มีอะไรต่างกันมากมังคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ สวัสดีนะคะ
15 กุมภาพันธ์ 2548 21:56 น. - comment id 426090
เศร้าจังเลยนะคะ!
15 กุมภาพันธ์ 2548 22:02 น. - comment id 426099
หน้าส่วนตัว
ภาพ .. และบทกวี ...
ให้.. ความรู้สึก .. เดียวดาย .. จริงๆ ด้วยดิคะ ..
เรน .. เศร้า ..
15 กุมภาพันธ์ 2548 23:47 น. - comment id 426175
อย่าเดียวดายทางสายโศก จึงบินโบกความสดใส เหมือนมาลีที่เปลี่ยนไป เป็นมาลัยนะคนดี *-*ขอให้พบรักที่สมหวังดั่งตั้งใจนะค่ะ กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง*-*
16 กุมภาพันธ์ 2548 08:05 น. - comment id 426298
ต้องกดข่มก้มหน้ามิกล้าเผย กลัวแววตาจะเฉลยว่าเคยช้ำ พิศเพียงดินกายพร้อมยอมรับกรรม ทุกเจ็บย้ำชายรับรู้อยู่แก่ใจ เขียนที่ สวนทิพย์ รึปล่าวนะ ถึงได้เจ็บช้ำซะขนาดนี้ สวัสดีนะ..แทนฯ
16 กุมภาพันธ์ 2548 10:32 น. - comment id 426348
ฉันไม่รู้ควรนิยามความรักว่าอะไร คงเป็นความปรารถนาแห่งหัวใจที่ไม่ใช่ลุ่มหลง คงเป็นการเดินทางที่หักเห จนกว่าจะพบจุดที่มั่นคง เป็นสุขและทุกข์ ที่หัวใจบอกตรง ๆ ว่ายอม... อีกหนึ่งบทนิยามที่ต้องข่มใจจริง ๆ คะพี่แทนไท ไม่เสมอไปที่ทุกความรักจะงดงาม บางมุมมองของความรัก ก็ซุกซ่อนความปวดร้าวอยู่ในตัวเหมือนกัน แต่ยังไงก็แล้วแต่ ขอให้พี่ชายพบเจอกับความรักที่สดใส ในเร็ววันนะคะ ^______^
16 กุมภาพันธ์ 2548 11:25 น. - comment id 426372
ยามรักมองโลกสวย...ด้วยสีชมพู ยามเหงา...เศร้าอาดูรใจหวนไห้ ยามรัก...น้ำต้มผักหวานจับใจ ยามหน่าย...น้ำตาลทรายขมใจจริง คิดอะไร...คิดได้สาระพัน แต่คิดตัดใจกัน...นั้นไม่ได้ คิด...ยิ่งคิด..ยิ่งเศร้าเหงาไม่วาย โถจิตใจใยเศร้า...คิดถึงเขาไม่รู้ลืม รัก..รัก..รัก...คำนี้ชั่งมีความหมาย แต่ทำไมนะ...ทำไม...เธอมองข้าม จิตใจที่แสนจะงดงาม ของชายหนึ่งที่เธอหยามทำกันลง อกหักแล้วจริงจริงหรือนี้ จะมีใครคนไหนเศร้าในฤดี ได้มากมายเท่าพี่แทนคงไม่มี ทุกวันนี้ยังคิดดี..คิดถึงซึ่งคนเดียว มาเถอะมา...พี่แทนอย่าได้เศร้า อย่าได้เหงาเศร้าไปกระพี่ มาเถอะนะพี่แทนพี่คนดี พวกน้องพี่มาปลอบมอบความสุขให้.....ไงพี่แทนฯ พี่แทนเขียนบทกลอนเศร้าจัง.......
16 กุมภาพันธ์ 2548 12:01 น. - comment id 426399
ทำไมพี่แทนเขียนกลอนเศร้าจังคะ อิ อิ ไม่เขียนกลอนหวานอีกล่ะคะ รออ่านอยู่ค่ะ อิ อิ ............. แต่งเพราะจัง อิ อิ...
16 กุมภาพันธ์ 2548 13:00 น. - comment id 426436
เศร้าจังเลย...มาเป็นกำลังใจให้
16 กุมภาพันธ์ 2548 13:26 น. - comment id 426470
เขียนได้ไพเราะ และกินใจ เช่นเคยนะคะ ชื่นชมเสมอค่ะ... ................................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
16 กุมภาพันธ์ 2548 14:06 น. - comment id 426496
* - * . . . . . . . . .
. . . แวะมาอ่าน งานสวยๆ เจ้าค่ะ
. . . ง่ะ เศร้าจัง
16 กุมภาพันธ์ 2548 14:47 น. - comment id 426511
เดียวดาย .. อาดูร .. สูญสิ้น ... ชีวิน .. วิ่นแหว่ง .. แกว่งไกว ... ดวงใจ .. มิเหลือ .. เผื่อไว้ .. รักใหม่ .. คงร้าว .. เศร้าตรม ..
16 กุมภาพันธ์ 2548 16:08 น. - comment id 426551
เพราะจริง ๆ อ่านแล้วซึมไปด้วยเลย
16 กุมภาพันธ์ 2548 19:05 น. - comment id 426691
:)
17 กุมภาพันธ์ 2548 12:18 น. - comment id 426936
เดียวดาย อาดูร สูญสิ้น พังพิณ สิ้นรัก จักข่ม เศร้าซึม ท้อแท้ ทุกข์ตรม ร้าวระบบ ก้มรับ ชะตากรรม.............. *****เดียวดาย นาทีทุกข์ที่รุกเร้าเข้าถึงนัย**** ดาชอบประโยคนี้จังค่ะแทน...
18 กุมภาพันธ์ 2548 20:17 น. - comment id 427664
พี่แต่งกลอนเพราะมากเลยค่ะ แต่ก็เศร้าด้วยอ่านแล้วร้องไห้เลย นึกถึงเรื่องของตัวเอง โอ้พี่จ๋าน้องยามาช่วยปลอบ พร้อมทั้งหอบกำลังใจมาให้พี่ หยุดโศกเศร้าหยุดรำพันเถิดคนดี ตัวน้องนี้จะเคียงข้างสร้างแรงใจ ขอบคุณสำหรับข้อคิดนะคะ
18 กุมภาพันธ์ 2548 21:58 น. - comment id 427719
แวะมาค่ะ พี่แทน มาปลอบอะนะ เดียวดายอยู่เหรอ
19 กุมภาพันธ์ 2548 08:30 น. - comment id 427797
น้องแทน....อะไร?..จะเศร้าขนาดนี้...อ่ะนะ.พี่กลับมาให้กำลังใจน้องนะคะ... ...บรรยายจนเห็นภาพเลยค่ะ.ชื่นชมจ๊ะ...
21 กุมภาพันธ์ 2548 23:06 น. - comment id 429021
- - - - - - - - - กล้ำสะอื้นกลืนสะอึกระทึกระทด น้ำตาหยดรดแก้มแต้มความเศร้า ยามเหว่หวาดขลาดสะทกหัวอกเยาว์ ขมก็ข่ม ถมเข้า เอาเป็นทุน - - - - - - - - - - ด้วยชีวิตผิดพลาดพินาศป่น จึงได้ดลสร้อยสลดกำสรดศรี ถ้อยที่เผยเอ่ยหลากจากฤดี วันนี้มีแต่เศร้ารานเร้ารอน - - - - - - - - - - ????... แง๊.....
26 กุมภาพันธ์ 2548 14:30 น. - comment id 431637
แวะมาเป้นกำลังใจ
26 กุมภาพันธ์ 2548 14:30 น. - comment id 431638
แวะมาเป้นกำลังใจ
26 กุมภาพันธ์ 2548 14:30 น. - comment id 431639
แวะมาเป้นกำลังใจ
28 กุมภาพันธ์ 2548 16:27 น. - comment id 432710
คุณลุงหนอ คุณลุง...
4 เมษายน 2548 18:20 น. - comment id 449219
๑...คุณดอกข้าวครับ.... อยากมีอุ่นหนุนสู่ให้หายหนาว อยากมีดาวส่องนำทุกค่ำขอน อยากมีเธอร่วมทางบนทางจร อยากพักนอนหนุนตักเธอยามเดียวดาย............@ ขอบคุณครับ กลอนเดียวดายนักครับ
4 เมษายน 2548 18:22 น. - comment id 449221
๒...คุณเดือนไร้เงา... นั่นซินะครับ อย่างน้อยๆการได้รู่ว่าเรายังมีตัวเรา เป็นความรู้สึกที่เข้มแข็ง... ขอบคุณใจดีดีของคุณนะครับ.. มีแต่ความสุขนะครับคุณ
4 เมษายน 2548 18:23 น. - comment id 449222
คุณเพียงพลิ้ว.... ตอนเขียนก็ทำเอาซึมไปเช่นกันครับ สงสัยตอนเขียนจะหลั่งใจสำผัสมากไปนิด ขอบคุณนะครับ
4 เมษายน 2548 18:24 น. - comment id 449224
พี่นิ่มครับ.... ขอบคุณที่มาเยือนครับพี่
4 เมษายน 2548 18:25 น. - comment id 449225
คุณทะเลใจ.... ขอบคุณคำสัญญาที่ให้ยิ้มได้ครับ แค่คำที่ฝากก็อุ่นใจแล้วครับ ไม่เดียวดายนะครับคุณ
4 เมษายน 2548 18:26 น. - comment id 449226
คุณคนเมืองลิง.... ผมไม่น่าทำให้คนแสนซนเศร้าเลย อภัยเถิดครับ อิอิ.. เรียนมาเพื่อขอคุณ
4 เมษายน 2548 18:27 น. - comment id 449227
คุณแม่จิตรครับ..... บางครั้งเวลาไม่ได้ลบความทรงจำบางอย่างให้เลือนได้เลย.... ขอบคุณที่มาเยือนครับ ขอคุณอย่ามีวันที่ใจหมองเลย....จากใจ
4 เมษายน 2548 18:29 น. - comment id 449228
คุณพี่ปรายครับ.... อยากบอกพี่เช่นกันครับ หลายคำที่พี่ฝากไว้ เหมือนสะท้อนเนื้อใจฝน ยามอ่านได้แต่ชงัดในอารมณ์.... หวังใจว่าพี่จะมีแต่วันที่ใจสุข.... เรียนมาเพื่อขอบคุณ จากใจครับ
4 เมษายน 2548 18:30 น. - comment id 449230
คุณเจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ... อภัยเถิดที่เขียนเศร้าไปนิด ด้วยหวังใจครับแม้งานจะตรม แต่คุณจะมีแต่วันที่สวยงามครับ... จากใจ
4 เมษายน 2548 18:31 น. - comment id 449231
น้องเรนน้อย.... อย่าเศร้าไปเลยสาวน้อย มาวิ่งเล่นให้บ้านนี้มีชีวิตชีวาดีกว่า... ขอบคุณที่มาครับ....
4 เมษายน 2548 18:33 น. - comment id 449232
คุณผู้หญิงไร้เงา.... อภัยเถิดถ้าจะบอกว่า ปัจจุบันใจมิได้คิดสมหวังในรักใดอีก เพียงที่เคยได้ และมีในใจปัจจุบัน ก็ขอบคุณชะตาแล้ว... ถ้ามีหวังเหลืออยู่บ้าง ก็ตั้งหวัง ว่ากาลหน้าจะได้เจอรักที่รอคอยเช่นวาสนาในกาลนี้อีกครา.... ขอบคุณครับสำหรับทุกคำพร ขอให้คุณสุขดั่งจินตนาครับ...จากใจ
4 เมษายน 2548 18:35 น. - comment id 449233
คุณรดา.... จะบอกก็คือ มิได้ไปร้าสวนทิพย์นั่นดั่งตั้งใจ แต่เปลี่ยนกระหันไปร้านใกล้ๆบ้าน แต่สบายใจจัง.... สวัสดีครับ
4 เมษายน 2548 18:39 น. - comment id 449235
น้องแอ็บเปิ้ล.... รักจึงคู่ร้าวซินะน้อง... อันแท้จริงแล้วความรักจะสวยสดใสทุกวัน และจะเป็นเช่นนั้นนิรันดร์มา เพียงวันนี้ที่พลาดเจ็บเหน็บร้าวในอุรา เพราะตั้งแรงปรารถนาไว้มากไป.... ทั้งหวงแหน ทั้งยึดมั่น ทั้งผูกพันธ์ทั้งหวั่นไหว ทั้งระแวงทั้งแคลงใจ ทั้งหัวเราะทั้งร้องไห้ ...นี้ ฦ คือรัก ขอบคุณที่มาครับน้อง มีรักที่งดงามนะครับน้อง
4 เมษายน 2548 18:42 น. - comment id 449236
น้องแก้วนิดา.... ไม่ยามรักหรือยามไม่รักดอกครับ ขอเรียกว่ายอมไม่สมหวังในรักซะมากกว่า อันแท้จริงรักก็จะยังคงอยู่ แต่ความหวังในใจสองไม่เหลือให้จินตนาก็เท่านั้น จึงทั้งเจ็บ ทั้งร้าว เหลือจะเกินรับ แต่สุดท้ายก็ไม่ยากเกินรับมือไหว.... ขอบคุณที่มาครับ ขอให้มีแต่รักที่งดงาม
4 เมษายน 2548 18:44 น. - comment id 449238
น้องลอยไปในสายลม.... พี่แทนอยากเขียนกลอนหวานเช่นกันครับ แต่ในส่วนเสี้ยวของบางวัน ความรู้สึกเศร้าก็มาเยือนให้ใจไหวสะท้านอยู่จนเกือบเป็นสหายกันไปเลย.... ขอบคุณทุกคำ มีแต่ความสุขนะครับน้อง
4 เมษายน 2548 18:45 น. - comment id 449240
คุณหลักไม้เลื้อย.... ขออภัยที่เศร้าไปนิด ขอบคุณสำหรับกำลังใจ.... ขอให้คุณและทุกข์ดวงใจอย่าโชคร้ายพานพบใจที่เศร้าโศกเลย หวังใจ
4 เมษายน 2548 18:46 น. - comment id 449241
คุณกีกี้.... ขอบคุณคำคุณ เป็นเช่นว่าครับ เดียวดายอาดูร
4 เมษายน 2548 18:47 น. - comment id 449243
คุณฤกษ์ครับ.... ขอบคุณครับ....ตอนเขียนคนเขียนก็ซึมไปดุจกัน
4 เมษายน 2548 18:56 น. - comment id 449253
คุณกัลลดา.... นาทีทุกข์ที่เร้ารุกเข้าถึงนัย น้ำจากตาก็หลั่งไหลจากใจช้ำ เจ็บนะเจ้าเข้าถึงแล้วไยแก้วทำ เชิญเถิดย่ำย้ำใจให้แหลกลาญ ฟ้าไม่มืดแต่ใจมืดมืดสนิท เหมือนคนใกล้สิ้นชีวิตมิตรประหาร อยู่บนหลักสลักรักจักประจาร เชิญเถิดท่านประหารเถิดข้าเปิดใจ ขอบคุณครับดา.... เหมือนลงหลักจักประหารประจารตัว ทั้งที่ใจไม่เคยกลั้ว...ความชั่วไหน แต่กรรมชั่วคงตามชิดชิดมาไกล ตั้งแต่ชาติปางไหน ใจจึงตาย
4 เมษายน 2548 18:58 น. - comment id 449254
คุณ สาว พฤษภา.... ด้วยยินดีจากใจ ที่ได้แบ่งปันความรู้สึกกันครับ หวังใจว่าคุณจะมีแต่วันที่สวยงามยิ่งขึ้นทุกเวลา.... ขอบคุณที่มาเยือนครับ
4 เมษายน 2548 18:59 น. - comment id 449255
น้องพิมพ์.... ดีใจจังมีน้องมาปลอบ ขอบคุณนะครับ มีแต่ความสุขนะน้องคนเก่ง
4 เมษายน 2548 19:00 น. - comment id 449256
พี่ตุ้มครับ..... ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับพี่ แม้วันนี้มิมีรักอื่นใดเหลืออยู่ แต่แค่มิตรภาพจากทุกใจ และจากดวงใจพี่ ก็มีรอยยิ้มในแววตา... มีแต่ความสุขนะครับ รักาสุขภาพครับ
4 เมษายน 2548 19:03 น. - comment id 449258
คุณผู้หญิงช่างฝัน.... ร้องไห้ทำไมครับคุณ..... กล้ำสะอื้นกลืนสะอึกระทึกระทด สิ้นแล้วความงามงดหยดความฝัน หมดแล้วดาวพราวดวงช่วงโชตินั้น สิ้นแล้วความนิจนิรันดร์ที่ฝันไป อยู่แต่กับความจริงที่ตกดับ ที่แหลกยับอยู่กับทุกความหวั่นไหว เหลือแต่เสี้ยวนาทีที่ขืนใจ ไม่ให้ต้องเสียใจในรักร้าว.... ขอบคุณครับ
4 เมษายน 2548 19:04 น. - comment id 449260
คุณnonattis no login.... ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ...
4 เมษายน 2548 19:04 น. - comment id 449263
หนูฟา.... ไม่ต้องมาทำเสียงตัดพ้อ ลุงสบายดีเจ้าเด็กน้อย
9 มิถุนายน 2548 14:55 น. - comment id 477527
เดียวดายจริงๆค่ะ เศร้า เข้าใจความรู้สึกนี้ดี เป็นงานที่เข้าถึงความเดียวดายได้ดีค่ะ
25 กรกฎาคม 2551 03:39 น. - comment id 878421
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
